![]()
Sancti Auguſtini de tempore ſed in bonorū ꝑfectione complet̉. Neqꝫ hoc ſolum tibi p̨̄cipit̉ vt veſtitū ſuis nō ſpolies indumentis: ſed vt ſpoliatos operias tuis. G Cum ergo faciſ elemoſynā: noli tuba canere Matth. 6. ante te: ſicut hypocritę faciūt in ſynagogis ⁊ vicis vt honorificent̉ ab homībus. Hypocrita gręco ſermone ſil̓ator interp̄tat̉: qui dū intus malus ſit: bonū ſe palā oſtēdit. Hypo em̄ falſū: criſin ꝟo iudiciū ſonat. Nomē autē hypocritę tranſlatū eſt a ſpecie eorū qͥ ſpe ctaculis tecta facie incedunt: diſtinguentes vultū ceruleo niueoqꝫ colore ⁊ cęterꝭ pigmētis: habētes ſimulacra oris: linthea gipſata ⁊ vario colore diſtincta: nōnunqͣꝫ colla ⁊ ma nus creta pungētes: vt ad ꝑſonę colorē per uenirent: ⁊ ppl̓m dū in ludis agerent fallerēt modo in ſpecie viri: modo in forma fęmīę et reliqͥs p̨̄ſtigijs. Quę ſpecies argumēti trāſla ta eſt in his qui falſo incedūt vultu: ⁊ ſimulant qd̓ nō ſūt. Sed hypocriſeoꝝ maculā nō habere: aut paucorū aut nulloꝝ eſt. Nā quicūqꝫ vult ſe videri: qd̓ nō eſt: hypocrita eſt. Qui tuba canit faciens elemoſynā: hypocri ta eſt. Qui ī ſynagogis ⁊ ī platearū angulis orat vt videat̉ ab homībꝰ: hypocrita ē. Qui ieiunans demolit̉ faciē: vt ventris inanitatē demōſtret ī vultu: et hic hypocrita eſt. Ex quibꝰ omībꝰ intelligit̉ hypocritas eſſe: qͥ fa ciūt qd̓libet vt ab homībꝰ glorificent̉. Mihi videt̉ ⁊ ille hypocrita eē qͥ dic̄ fratri ſuo: Dimitte vt tollā feſtucā de oculo tuo ꝓpt̓ gl̓iā hoc facere: vt ipſe eē iuſtꝰ videat̉. Unde ei a Matto. 7. dn̄o dicit̉: Hypocrita eijce pͥus trabē de oculo tuo. Nō itaqꝫ virtꝰ: ſꝫ cauſa virtutis apud deū mercedē habet. Et ſi a recta ſemita pau lulū deuiaueris: nō intereſt vtrū ad dextraꝫ vadas an ad ſiniſtrā: cū verū iter nō amiſe Matth̓. 6. ris. Signāter aūt dicit: Receperūt mercedē ſuā: hoc eſt nō dei ſed ſuā. Laudati em̄ ſunt ab homībꝰ: quoꝝ cauſa exercuere virtutes. H Te autem faciēte elemoſynā neſciat ſiniſtra tua quid faciat dextra. In dextra intelligit̉ amor dei: in ſiniſtra vanitas vel cupiditas mūdi. Si ꝓ hūana laude dederis elemoſynā: totū eſt ſiniſtra. Si ꝟo ꝓ remiſſiōe pecca torū: totū dextra facit. Quid ē gͦ: Neſciat ſiniſtra qͥd faciat dexta: niſi qd̓ facit dei amor nō corrūpat inanitas vel cupiditas mundi; Nā ſi hoc aliquis ẜm litteram impleri poſſe credit quid faciet? Si em̄ manus dextra doluerit: nūquid d̓ ſiniſtra elemoſynā dare nō tdaart. debet; In ſuꝑioribus: Cauete inqͥt ne iuſticiam veſtrā faciatis corā hominibꝰ: vbi iuſti ciam generaliter nomīauit: deinde particularit̓ exequit̉. Eſt etenī pars aliqua iuſticię opus quod ꝑ elemoſynā ſit: et ideo cōnectit dicēdo: Cū ergo facis elemoſynā: noli tuba canere ante te. Ad hoc reſpicit qd̓ ſuꝑiꝰ ait: Cauete facere iuſticiā veſtram corā homībꝰ vt ſcꝫ videamī ab eis. Qd̓ aūt ſequit̉: Amē dico vobis: perceperūt mercedē ſuā: ad illd̓ reſpicit qd̓ ſupra poſuit: Alioquin mercedē non habebitis apud patrē veſtrū qui in cęlis eſt. Deinde ſequit̉: Te autem faciēte eleſynā. Cū dicit: Te aūt: quid aliud dic̄: qͣꝫ nō quō illi? Quid ergo mihi iubet. Te igit̉ inqͥt faciente elemoſynā: neſciat ſiniſtra tua quid faciat dextra tua. Ergo illi ſic faciūt vt ſciat ſiniſtra eorū quid faciat dextra. Quod igit̉ in illis culparū eſt: hoc tu facere vetaris. In eis autē hoc culpatū eſt qd̓ ita faciūt vt laudes hominū quęrāt. Quapropter nihil cōſe quētius ſiniſtra videt̉ ſignificare qͣꝫ ipſā delectationē laudis. Dextra aūt ſignificat intē tionē implēdi p̨̄cepta diuina. Neſciat gͦ ſiniſtra quid faciat dextra: id eſt nō ſe miſceat cō ſciētię tuę laudis humanę appetitio: cū in ele moſyna faciēda diuinū p̨̄ceptū cōtendis im plere: vt ſit elemoſyna tua ī abſcōſo. Quid eſt in abſcōſo: niſi in ipſa bona cōſciētia quę oculis hūanis demōſtrari nō pōt nec verbis aperiri? Multi foras faciūt elemoſynā: ⁊ intus nō faciūt: qui vel ambitiōe vel alicuius temꝑalis rei gr̄a miſericordes volūt videri. Et pater tuus qͥ videt in abſconſo reddet ti Mattꝭ. 6 bi. Rectiſſime oīno ⁊ veriſſime. Si em̄ p̨̄miū ab eo expectas qͥ ꝯſciētię inſpector eſt: ſufficiat tibi ad ꝓmerendū deū ipſa ꝯſciētia. Et 3 cū oratis nō eritis ſicut hypocritę: qui amāt in ſynagogis ⁊ in angulis platęarū ſtantes orare: vt videant̉ ab hoībꝰ: Neqꝫ hic ab hominibus videri nefas eſt: ſed ideo hęc agere vt videaris ⁊ fructꝰ in eis expectet̉ placendi homībꝰ. Plateę ꝑpetuę ac latiores ciuitatū vię ſunt iuxta ꝓprietatē linguę gręce a latitudine noīate. Platon em̄ latū dicit̉. Amen dico vobis ꝑceperūt mercedē ſuā. Et h̓ oſtēdit dn̄s id ſe ꝓhibere vt ea merces appetat̉ q̄ gaudent ſtulti cū laudant̉ ab homībus. Tu aūt cū orabis: intra ī cubiculū: ⁊ clauſo oſtio ora patrē in abſcōſo. Cubiculū qd̓ noīat nō occultā domū oſtēdit: ſed cordis nr̄i ſecretū. Hinc pſalmiſta dicit: Quę dicitis in cordibꝰ Pāͣ. veſtris: ⁊ in cubilibus vr̄is cōpūgimini. Et 