Seite
Ser. IXI Feria ſexta poſt dn̄icā in. L. Ser. III illoꝝ nr̄as iniurias vindicamus: Unde ne­ſcio qua fronte vel qua cōſciētia cū omnibꝰ ſanctis in ęterna beatitudine partē habere deſideramꝰ: quorū exempla ſequi in rebus C minimis non acquieſcimꝰ. Sed ſunt aliqui qui teſtimonio diuinę ſcripturę lracūdię ſuę eſtimāt ſuffragari. Dicunt em̄: Amat anima mea amantē ſe. Et dū auctoritatē diuinam male intelligūt: de medicamētis ſibi vulne­ra faciūt. Qualiter aūt hoc ⁊ debeat ⁊ poſſit intelligi: attendat charitas vr̄a. Amat inqͥt anima mea amantē ſe: Licet et de omnibus littera ſentiri ⁊ debeat ⁊ poſſit: tamē certius de deo intelligendū eſt: qꝛ nullꝰ nos melius qͣꝫ ipſe diligit. Nā ſi boni tantūmō amandi ſunt: quid dicemꝰ de deo noſtro de qͦ ſcriptū Iob. 3. eſt: Sic deus dilexit mūdū vt filiū ſuū vni cū daret? Quid em̄ boni fecerat mūdꝰ vt il lū ſic dilexerit deus; Omnes em̄ homīes nō ſolū malos ſꝫ etiā impios et originali pecca­to mortuos in anima chriſtus inuenit: Et tn̄ etiā cū tales eſſemꝰ dilexit nos ⁊ tradidit ſe­metipſum ꝓ nobis: ⁊ per hoc amauit etiam z0. 5. nō amātes: ſicut ⁊ paulus apl̓us dicit: Chri ſtus ꝓ impijs mortuus eſt: ac ſic ꝓ ineffabili pietate vniu̓ſo hūano generi hͦ exemplū de­Matth. u. dit dicens: Diſcite a me qꝛ mitis ſum ⁊ hūi lis corde. Qm̄ ⁊ beatꝰ petrus apl̓us in epl̓a i. Petri. 2. ſua ſil̓r p̨̄cipit dicens: Chriſtus inqͥt paſſus ē ꝓ nobis reliquēs vobis exēplū vt ſequamī veſtigia eius. Qd̓ exēplū dn̄i ſecuturi ſumꝰ: Nūqͥd vt mortuos ſuſcitemꝰ? Nūqͥd vt ſupͣ mare pedibꝰ ambulemꝰ? Nō vtiqꝫ: ſꝫ vt ſim miteſ ⁊ hūiles corde: ⁊ nō ſolū amicoſ: ſꝫ etiā inimicos toto aīo diligamꝰ: Et ſequamī ve D ſtigia eius. Dixit h̓ etiā beatꝰ euāgeliſta Io­i. Iob. 2. hānes: Qui dicit ſe in chriſto manere: debet quō ⁊ ille ambulauit: ⁊ ipſe ambulare. Quō em̄ chriſtus in cruce fixus erat: ⁊ tn̄ ꝑ viā cha Lucꝭ 23. ritatis currebat dicens: Pater ignoſce illis qꝛ neſciūt quid faciūt. Et nos gͦ cū patimur ab inimicis hoc clamare debemꝰ: qꝛ neſciūt quid faciūt. Frenetici em̄ ſunt ⁊ a contrario ſpū poſſident̉: vt ⁊ nos ꝑſequant̉: maiorē ꝑ ſecutionē a diabolo patiunt̉: et iō magis vt liberent̉ qͣꝫ damnent̉ orare debemꝰ. Sic fecit beatus Stephanꝰ qͥ glorioſiſſime pͥmꝰ chriſti Actꝭ. 7. veſtigia eſt ſecutꝰ. Cū em̄ duris ſaxoꝝ imbri bus cęderet̉: ſtans orauit ꝓ inimicis ſuis: et poſitis in terra genibꝰ totis viribus clama uit ⁊ dixit: Dn̄e ne ſtatuas illis hoc peccatū. Si ergo putamus nos non poſſe imitari do minū noſtrū: imitemur talem conſeruū no­ſtrū. Imitemur quippe beatū Iacobum qui cum a iudęis lapidaret̉: flexis genibus pro impijs ꝑſecutoribus ſupplicauit. Dominus Matth̓. 5. quoqꝫ in euangelio vt inimicos diligere de­beamꝰ non dedit conſiliū ſed p̨̄ceptū. Aliud eſt conſiliū: aliud p̨̄ceptū. Conſiliū datur vt virginitas cōſeruet̉: vt a vino et a carnibus abſtineat̉: vt vendant̉ omnia et pauperibꝰ erogent̉. Pręceptū ꝟo datur vt iuſticia cu ſtodiat̉: vt omnis homo diuertat a malo et faciat bonum. Deniqꝫ de virginitate dicit̉: Qui poteſt capere capiat. De iuſticia ꝟo nō Matth̓. 19. dicitur: qui poteſt facere faciat: ſed omnis Matd̓. 3. arbor quę non facit fructū bonū excidet̉ ⁊ in ignem mittetur. Conſiliū qui libēter audie­rit ⁊ fecerit: maiorem habebit gloriam. Prę ceptū qui nō impleuerit: niſi pęnitētia ſub uenerit euadere pęnam non poterit. Sic em̄ p̨̄cepit dominº: Diligite inimicos veſtros: Matto. 5. benefacite his qui oderūt vos. Et orate pro ꝑſecutoribus veſtris ⁊ maledicētibꝰ vobis. Et ſi quęras: quā mercedem accipies? Audi qd̓ ſequit̉: Ut ſitis filij patris veſtri. Aduer E tite qꝛ ſi inimicos nō diligimꝰ: filij dei eē nō poſſumꝰ. Et qua fronte dicimus in oratiōe: Pater noſter qui es ī cęlis: ſanctificet̉ nomē Matth̓. 6 tuum? Aut qua cōſciētia dicere poterimus: Dimitte nobis debita noſtra: ſicut ⁊ nos di mittimꝰ? Sed dicit aliquis: Ego audiā ſcri­pturam dicentē: Amat anima mea amantē ſe. Amas amantes te filios ⁊ parētes: amat ⁊ latro: amat ⁊ draco: amant ⁊ lupi: amant ⁊ vrſi. Si enim amantes non diligamus: ſi fi­lios vel parentes deſpicimus: peiores leoni bus et ſupradictis beſtijs exiſtere videmur. Sic ⁊ ipſe dominus dicit: Si enim diligitis Matth. 3. eos qui vos diligūt: quā mercedeꝫ habebi­tis? Nōne ⁊ publicani hoc faciūt? Et ſi ſalu­taueritis fratres veſtros tm̄: quid ampliꝰ fa­citis? Nōne et ethnici hoc faciūt? Qui ergo ſolos amicos diligūt: ſic̄ ⁊ ipſi videtꝭ: adhuc ī hac ꝑte publicanis ⁊ gentibꝰ ⁊ beſtijs ſil̓es ſūt. Ut gͦ ſuperiores ſimꝰ ⁊ gentibꝰ ⁊ beſtijs etiā inimicos ⁊ aduerſarios diligamꝰ. Et ti­meamꝰ illud qd̓ dn̄s ī euāgelio dicit: Serue Matth̓. 18. male om̄e debitū dimiſi tibi qm̄ rogaſti me: nōne oportuit ⁊ te miſereri conſeruo tuo: ſic̄ ⁊ ego tui miſertꝰ ſū? Et qͥd poſtea: Tradidit eū tortoribꝰ donec redderet vniu̓ſū debitū. Sic inqͥt dn̄s: pater meus cęleſtis faciet vo­bis: ſi nō dimiſeritis vnuſqͥſqꝫ fratri ſuo de b 4