Transkription / Sermones [229

Ser. C.XXI. Feria tertia pꝰ do. palmarū Ser. II Ex. 14. teneres me: ⁊ non ꝑderes te. In aquis pari etes conſtruxi: faculam columnę micantis erexi: ęgyptios cęcitate ꝑcuſſi: tota nocte. te pugnaui. Factū eſt mane: et tranſiſti in columis mare. Male me quęritis: ideo ceci diſtis. Ecce qualiter cadunt: qui male domi num quęrūt. Tenet̉ interea dominus ad ſa 3ºb is. cerdotū principē ꝑducendus: ⁊ cum diſcipuli laberent̉: petrus ꝓmiſſor egregius cępit ambulare longinquius: peruenit ad princi pis domū: ⁊ quia petrū frigus vrgebat: calefaciendus ſollicitus aſiſtebat. Ecce ille qui nihil infirmitatis ſe putabat habere: paulatim cępit ad verba medici peruenire. Negat territus chriſtū: qui ſe ꝓmiſerat animā ꝓ eo poſiturū. Proſtrauit eū anicula decrepita: quaſi grauis febricula. Preſſit eū lethargicus ſomnus: ⁊ cępit eum p̨̄co impiger matutinus. Audit gallū cantantē: ⁊ vidit ſe diſcipulus dominū offendiſſe. Sub ancilla cępit pondere vergi atqꝫ demergi. Non erat qui adiuuaret niſi de interioribuſ p̨̄torij petrum dominꝰ reſpexiſſet. Cuꝫ nox media declinatū ſubito teneret incurſum: gallus cantauit: ⁊ nocte naufragus reſpirauit. Contū inuenit fidei liberaleꝫ quouſqꝫ impelleret nauē: vt in medio ſcopulorū portum quęreret lachrymarū. Uidit nauim cordis ſui ſine mercibus nudam: flere cępit amare: quia dominū ſuum cępit amare. Ieſus pelago nauiga torem terrebat: ⁊ petrus de gubernatore ſecuritatem ſperabat. Domine inquit petrus vbi me dimiſiſti? Lumē tuū video: te adhuc non video. Lauiſti pedes meos: terſiſti lintheo tuo: lumīe tuo aperi oculos meos. Qn̄ poſſum videre te: niſi reſpexeris me? Ita ꝑmanſit in amaritudine lachrymarū quouſqꝫ dominus de portis erumperet inferorū. Pe trus lachrymas fudit confeſſionis: et iudas D oſculū porrigit falſitatis. Orate inquit diſci maib 26. pulis: ne intretis in temptationē. Inquieta nox in fugam cōpulit piſcatores. Paſtor tenetur: ⁊ petrus turbatur. Ipſe paſtor triſtis erat: anima eius turbat̉: diuinitas incōcuſſa lętatur. Orat ſemel: orat et iterum: tertioq precat̉. Tanqͣꝫ aquila tegebat nidum ſuum velamēto pennarū: ⁊ ſollicitus cum orat ad pullos reuertebat̉: ꝓpter quos triſticiā patiebatur. Obtulerunt iudęi triginta argenteos. Ille tali p̄cio debet comparari: cui nō poteſt aliquid eſtimari. Bene ſynagoga tri ginta ſtateres argenti penſaſti: dū dei filiuꝫ ſuſpendiſti. Abijt ergo iudas: et laqueo ſe Matth̓. 27. ſuſpendit. Uide iudas ſententiā diuinę ma ieſtatis: quę te puniri noluit manibus alienis. Pendes in laqueo: ⁊ argentum iacet in templo. Nullus gratulat̉ de tali cōmertio. quia ſacrilegum pronūciat preciū. Non licet mitti in corbonan: quoniā preciū ſanguinis eſt. Ecce iudęorū improbitas cōdemnat admiſſum: ⁊ nō cōdemnat ſacrilegiū. Si tollere nō licet preciū: cur implere feſtinas homi cidium? Aut preciū innocentis ſanguinis in corbonan non licebat mittere: ipſum innocentē licebat occidere? Emerūt inquit agrū in ſepulturam peregrinorū. Inuenit tandē mens cęca remediū. Ad requiem peregrinorum: ſaluatoris deputant preciū. Licet non agnoſcant: implet̉ tamen myſterij ſacramen tū. Interrogauit pilatus ieſum: Tu es rex E iudęorū? Et ieſus: Tu dixiſti. Qui ait vulgo: Quem vultis dimittam vobis: barra ban an ieſum? Uulgus clamat: crucifigat̉. O inordinata nequicia iudicantis. Pronū ciat innocentē: ⁊ eligendi tribuit facultateꝫ. Multa enim ſum paſſa ꝓ iuſto iſto hac nocte: eius mulier mandat. In natiuitate mun di: vxor ducit virum ad mortem: in paſſione chriſti vxor ꝓuocat ad ſalutem. Illic ſerpentis ſubtilitas p̨̄cipitat: hic terror angelicus reuocat: vt inde inciperet venia: vnde vidētur ꝓrupiſſe peccata. Aqua manus lauat di cens: Innocēs ſum a ſanguine huius iuſti. Illuminat̉ per aquę myſterium iudicis ſenſus: ⁊ chriſtū pronūciat iuſtum vt populum faceret reum. Magnū tibi delicti vendicas principatū. Ecce iudex ſaluatoris ſe amore excuſat: ⁊ traditor ſe cum iudęis ꝓpria voce condemnat. Omnia ſunt elementa ꝑmota: cęlum non eſt quietū: cum caput dominicū colaphis verberat̉. Non curia cęleſtis cęlo cōtenta ꝑmanſit: quia in cōmotione fuerūt. Cęli luminaria cōturbant̉: ⁊ de ſtationibus ſuis ſtellę ſulphureę cadūt in lapſum. Ligni cuſpide rumpit̉ golgatha: reſonant mallei ſecureſqꝫ cedentes: ſcindunt̉ montis ſacrati petrę: ille ſolus petrus qui fuerat ſuꝑ petrā tanqͣꝫ in mollem tenuemqꝫ arenam ſoluebatur ex petra. Latro veniā petijt: deitate largiente percepit. Ille ſui meminiſſe rogauit: ſaluator in paradiſo ſecū veniſſe ꝓmiſit. In eadem feria: Sermo III q