Transkription / 5/8 [132

T. LI. Nam per hec verba nō recipit ordinem: quod tamen ſequeretur ẜm Goff. Iteꝫ di citur extra de eta. cum cōtingat. ꝙ nō licet abbati etiam preſbytero hūc ordinem cō ferre: niſi receꝑit ab epiſcopo manus impoſitionem. ergo nō licet preſbytero ſimplici Aliqui vero dicūt ꝙ ſupradicta capitula loquuntur ẜm cōſuetudinem aliquarum eccleſiaruꝫ in quibus vel de conſuetudine quam papa ſcit ⁊ tolerat: vel ex delegatōe pape ſimplices p̄ſb̓ri ꝯferūt ordinē iſtum. Irca 3ᵐ ſciendū ꝙ huiuſmodi per ſone habentes tōſuram cū corona vocant̉ clerici. quia vt dicit Iſi. 7º ethimo. c. 12. clericos hinc appellatos eē credimus. qꝛ mathias electus ē ſorte: quē per apoſtolos legimus ordinatum. cleros enim grece latine ſors vel hereditas dicit̉ Inde ergo dicti ſunt clerici. qꝛ de ſorte ſunt domini: vel quia domini partem habent. ¶ Sed nunquid in ſuſceptione corone re nūciat quis temporalibus bonis. ℟ndeo renunciare temporalibus bonis in eo qui eccleſie deſeruit: ſiue in eo qui clericus fit ē perfectionis nō neceſſitatis. vnde ⁊ hͦ fuit in eccleſia pͥmitiua ꝙ nihil aliquis ꝓpriuꝫ habebat: nec ſuuꝫ eſſe dicebat. Et adhuc hodie in perfectōne religionis per dei gratiam inuenitur. Ad hoc tamen clericus nec iure humano nec diuino compellitur. de bono tamen ⁊ equo minus debent inſu dare ſollicitudini temporalium clerici qͣꝫ layci. ratio eſt. tum qꝛ pueros nō expectāt ſicut layci: tuꝫ qꝛ magis debent eē intenti ſpūalibus: ⁊ ſollicitudo tꝑalis ſpūalem ex cludit. Et iō doctores aliquando loquūt̉ quaſi clerici debeant omībus temporalibꝰ cedere: ⁊ omīa dimittere: ſed hoc nō intelligitur quo ad poſſeſſionem: ſꝫ potius quo ad affectiōem. Nec etiam inducit ſibi nouam obligatōem ſuper alios ex debito ſed de bono ⁊ equo. Unde dicit conciliū aga. 12. q. i. ep̄i de rebus ꝓprijs vl̓ acquiſitis ꝗc quid habent de ꝓprio ſuis heredibus ſi vo luerint relinquat. Ex quo patet ꝙ nō tm̄ illi clerici qui nō habent niſi conſuraꝫ. ſed etiā epiſcopi licite poſſunt ꝓprium habere Augꝰ vero ſentit ꝙ nullus clericus debet habere ꝓprium. vt pꝫ. 5. di. de cōi vita clericorum. ⁊ habetur. 12. q. i. nolo. poſtea tn̄ mutauit concilium. Unde dicit in quodaꝫ ſermone. ⁊ habetur in dicta queſtōe. Ecce ego ſum qui ſtatueram nullum ordinare clericuꝫ: niſi qui vellet mecum manere. vt ſi vellet a ꝓpoſito recede̓ certe illi clericatū tollerem. Ecce in cōſpectu dei ⁊ noſtro ꝯci liuꝫ muto: qui volunt habere ꝓpriū: ꝗbus non ſufficit deus ⁊ eccleſia. maneant vbi volunt: non illis aufero clericatum. ¶ Si obijcitur illud Hiero. ad nepocianum qui deum poſſidet. ⁊ cum ꝓpheta dicit. dn̄s ꝑs heredi. m. nihil extra deum habere poteſt. cum ergo quilibet clericus cum tōſuratur hec dicat. gͦ ⁊cͣ. Dicenduꝫ ꝙ hoc nō dicit quia ius dimittat: ſed quia ꝯgruit ꝙ affectum relinquat. vel pōt dici ꝙ habere exͣ dominū dr̄: qn̄ poſſeſſio dn̄o preponitur: n̄ qn̄ ſupponit̉. hͨ Bon̄. 4º. di. 24. p. i. q. i. arciciꝰ ⁊ edi. ⁊ gladio Irca 4ᵐ ſciendum ꝙ clericꝰ autē ꝓmotus ad ordines ſacros aūt n̄ ſi ſic. aut habet aliunde vn̄ ſufficienter poſſit viuere ad neceſſitatem nature ⁊ dignitatem ſtatus vel perſone ⁊ ſic prelatus nō tenetur ei prouidere.i. q. 2. paſtor eccleſie. ⁊ extra de prebē. ep̄us ſi. ⁊. c. tuis Et licet nemo teneatur ſuis ſtipendijs militare. quia tamen ipſe voluit ꝓmoueri rōordinis: deſeruire tenetur eccleſie: nec tene tur ſibi prelatus ꝓuidere: cum non poſſi indigentiam allegare. Aut non habet: ⁊ tunc tenetur ei ꝓuidere ordinator: vl̓ eius ſucceſſor. extra de preben. cuꝫ ẜm apl̓m. ⁊ c. ep̄us. ⁊.c. non liceat. Ratio eſt quia ē ob ligatus eccleſie: nec ad actus ſeculi valet redire. ſi autem non ſit ꝓmotus ad ſacros Aut deſeruit eccleſie: nec habet vnde ſuſtē tetur ⁊ tunc tenet̉ ei quandiu deſeruit. aut non deſeruit: ⁊ tunc nō tenetur ei plus ꝙͣ alteri pauꝑi niſi ex honeſtate. Iura vero que loquunt̉ de hac materia predicto mō ſunt intelligēda. hec Ric. 4º. di. 24. q. i. ar25. 1 ¶ De di. ⁊ ī giat ⁊ gaucundū autem Ber. extra de p̄bē. nō liceat Ep̄us ita tenetur ꝓuidere conſtitutis ī mi noribus: ſicut conſtitutis in maioribus: ſi non habent vnde viuere poſſint. cū dicat̉ in dicto. c. indiſtincte. non faciat clericos. ar. exͣ de fil̓. p̄ſby. appellatōne enī clericoꝝ omēs maiorum ⁊ minorum ordinum cō tinentur. ii. q. i. de perſona. Eccleſia tamen romana non conſueuit cogere epiſcopos: niſi ꝓ his qui ſunt in ſacris. exͣ de prebē. cum ẜm apoſtolum. hec Ber. Secundum vero Hoſti. non tenet̉ ꝓuidere ꝯſtitutis in minoribus. Et intelligit quod dicitur in. t. non liceat. nō faciat clericos de clericis in ſacris. de hoc vide. jͣ. i. q. ꝗd ſi prelatus ⁊