T VI. XLI. ¶ De ſignificationibus v̓borum. ti. 4iꝰ. Onſequent̓ quia ī aliquibus premiſſis capitulis ſiue titulis nōnulla reꝑiunt̉ qn̄qꝫ iurꝭ tā ciuilis qͣꝫ canonici vocabula. que fectoribus eorum ignaris tediuꝫ in legendo ⁊ etiā difficultateꝫ in ītellegēdo p̄bere poſſent. Ideo hͦ ē aliqualis doctri na breuis ⁊ vtilis de ſignificatiōibus hiꝰ vocabuloꝝ ẜm ordineꝫ alphabeti ſuppo nenda. Illoꝝ tamen vocabuloꝝ quoꝝ noticia in titulis huiꝰ ſumme tradit̉. ī ciſ dem titulis ſignificatio requirat̉ ſuper ꝙ bus etiam vocabulis ⁊ alijs cōtentis in ip̄is tulis. tabulam ꝯpoſui ẜm ordinem alphabeti. Exordium gͦ iſtius tituli ſume mus a vocabulis incipientibus ab. a. Bigens dicit̉ ꝓprie qui pecora a paſcuis ⁊ armentis ſubducit. ab abigendo. ff. de abigeis. vnde dicit̉ ibi qui pecudem vnā aberrantē vl̓ equos de ſolitudine abduxerit nō eſt abi gens ſꝫ fur. ⁊ hinteſtato.i. ſine teſtamēto. ⁊ ē aduerbiuꝫ ⁊ inteſtatus. ta. tū. nomē.i. ſine teſtō. hec ꝓbant̉ in ℟ica. inſti. de hēd tatibꝰ q̄ ab inteſta. deferunt̉. Iuncto pͥnci. nō tn̄ ꝙ iſta dictio hic non ꝓprie ponit̉ ſꝫ ꝓprie debꝫ poni ſub dictōne in. vn̄ inteſtatus.i. ſine teſtamento. tꝭ bolitio eſt accuſatiōis inſtitute ꝑ ſnīaꝫ ꝑemptō. ẜm glo. in ℟ica ē de abolitōibꝰ. Abrogare eſt deſtruere ſꝫ derogare eſt in ꝑte tollere. vnde lex dicit̉ quandoqꝫ abrogata. vt. ff. de v̓. ſigꝭ. tꝭ cceptilatio eſt quidā actus iuris ciuil̓ inuentꝰ regulariter ad tollendū tm̄ obligationē v̓boruꝫ.i. ſtipulatōeꝫ que ēt ē in iure ciuili ⁊ ſicut in ꝯtracta obligatione ꝑ ſtipulationeꝫ quedam v̓ba ſunt certa a iure ciuili introducta. puta ꝑ interrogatō nē ⁊ rn̄ſionem vtriuſqꝫ ꝑtis a quibꝰ ꝓce dit obligatio ſic et eodē iure in acceptila tōne ītroducta ſunt certa v̓ba interroga tionis ⁊ rn̄ſionis mutue. ꝑtis vtriuſqꝫ. a quibꝰ ꝓcedit eiuſdeꝫ obligatōis diſſolu tio. puta debitor ſtipulatōe obligatus int̓ rogat creditorē ſuuꝫ ſic. qd̓ ego tibi ꝑ ſti pulatōeꝫ ꝓmiſi habes ne acceptuꝫ ⁊ cre ditor Reſpondet. habeo acceptum qͣſi d. ꝑinde habeo ac ſi accepiſſem a tē ꝑ ve rā ſolutioneꝫ ⁊ ſicut v̓a ſolutione liberatus eſſes ita hac acceptilatōne liberaris vnde acceptilatio eſt imaginaria ſolutio in hoc ſimilis v̓e ſolutōni ꝙ ſicut ꝑ verā ſolutioneꝫ oīo tollit̉ ip̄o iure obligato na tularis ⁊ ciuilis ita etiaꝫ per acceptilatō nē que eſt ſolutō imaginaria ꝓ eo ꝙ lex imaginat̉ debitoreꝫ abſolutum per eam. ꝑ ſolutioneꝫ veraꝫ. vt inſtitꝭ. quibꝰ mōis tollit̉ obligatio.§. ē aūt acceptilatio. Sic ergo acceptilatio regularit̓ non tollit niſi obligationes verbis.ſ. per ſtipulatōnem ꝯtractas. obligationes v̓o ꝯtractas re vl̓ ꝯſenſu vel litterꝭ de quibus vide ſupra. li. 3. ti. 4. ar. 2. non tollit. niſi deducant̉ in ſti pulationeꝫ acquilianaꝫ. de qua vide ſupͣ li. 3. ti. 19. ar. 2. b. ccipere differt a caꝑe. jͣ. in capere. A cor ⁊ mucor ſunt vicia vini. qꝛ qͣꝫdoqꝫ aceſcit ⁊ qn̄qꝫ muceſcit. vnd̓ dicit̉ acidū vel mūciduꝫ. ē etiā mucor vicium panis cuꝫ panis muceſcit. Acta dicunt̉ publice ſcripture negocioruꝫ q̄ gerunt̉ ordineꝫ ꝯtinentes. Actio vt dicit̉ inſtitꝭ. de actōibus in pͥnº eſt ius ꝓſequendi in iudicio qd̓ ſibi debetur. Eſt autem actio alia ꝑſonalis. hͦ eſt in ꝑſonam. alia realis.i. in certam rē vt qn̄ petit̉ res certa. vnde actio in rem dicit̉ vendicatio. qn̄.ſ. aliꝗs dicit rem de qͣ agr̄ ſuaꝫ. ⁊ aduerſariꝰ dicit eam etiam eē ſuā Actio aūt in ꝑſonam dicit̉ ꝯditio qn̄ ali quis ꝯtendit aliquid dari vel fieri ſibi. qn̄ v̓o agit vt res ſua reſtauret̉ ſibi ⁊ ne gociū certū ⁊ ſpāle nomen incidit. vt īde poſito tunc non dicit̉ ꝯditio ſed ꝑſonalis actio ſimplicit̓. hoc aūt nomen ꝯditio de ſcendit inde qd̓ olim erant iudicia ordinaria ⁊ certa ⁊ quedam ſolennia verba oportebat ꝯdici.i. ſimul dici. vt ſi quis de ficeret in vna ſyllaba cadebat a cā. Non debꝫ autē actio in reꝫ moueri ꝯtra vēdi torē. ſꝫ ꝯtra p̄ſidentem in loco in quo reſ eſt. C. vbi in rē actio exerceri debeat. l. i. hͨ inſtitꝭ. de actionibus. Item actio alie dicunt̉ bone fidei alie actōes ſtricti iurActiones bone fidei ſunt iſte ſ exempto ex vendito. ex locato. ex ꝯducto. depoſiti ꝯmodati. pignoraticia. ⁊ ex ꝑmutatione. ⁊ de his actōibus oībus habituꝫ eſt ſupͣ in titulis ſuis. Sunt etiā plures alie actio nes bone fidei quas ſub ſilentio tranſeo gr̄a breuitatis. Actōes auteꝫ ſtricti iurꝭ ſunt actio ex mutuo. ex arbitrio. ⁊ ex ſtipulatione. Actio redibitoria eſt quāto minoris que dat̉ emptori ꝯtra vēditore