vtimur dictioībꝰ hebraicis in quibus aſpiratōnis nota poſt tres mutas terminales habetur. poſt c. vt ſadoch. poſt p. vt ioſeph aleph. poſt t. vt de­leth. Item ſcias. ſi aſpiratō ponat̉ inter aliquam conſonantē& vocalē ſeq̄ntem in eadē ſillaba. tūc aſpiratō attribuit̉ coſonāti p̄cedēti et vocali ſe quēti. vt nichil. philippus. Item ſi dictō incipiens a vocali aſpirata cōponit̉ cum alia dictōne rema­nente vocali vel muta remanet aſpiratō. vt reha­beo. prohibeo. exhibeo. ſꝫ ſi abijciat̉ vocalis. abijci tur& aſpiratō. vt p̄beo. Item nulle p̄poſitōnes vl̓ cōiunctōnes aſpirant̉. require ſupͣ vbi de aſpirati one dixi. Nota etiā. ſicut dicit pͥſ. īter c. ſine aſpi ratōe& c. aſpiratōe media ē g. Inter t. ſine aſpi ratōne& t. aſpiratōne media ē d. Inter p. ſine a ſpiratōne& p. aſpiratōne ſue f. media ē b Sūt igit̉ medie g. b. d.& dicunt̉ medie. qꝛ ita leniter ſonant ſicut ille non aſpirate. nec ita aſꝑe ſicut ille aſpirate. Verbigrā g. non ita leniter ſonat ſicut c ſine aſpiratōne. nec ita aſꝑe ſicut ch.& ideo debet eſſe media inter c.& ch.& ideo d̓r media inter c. ſine aſpiratōe& c. aſpiratōe. i. inter c.& ch. Si militer d. ita leniter ſonat ſicut t. ſine h. nec ita aſpere ſicut th. Et ideo dicit̉ media īter t. ſine aſpi ratōne& t. aſpiratione. id ē. inter t.& th. Simi liter b. ita leniter ſonat ſic̄ p. ſine h. nec ita aſꝑe ſicut ph. ſiue f. Et ideo d̓r media inter p. non aſpi­ratā& p. aſpiratā. id ē. inter p.& ph. Et notā dum ē. in lenibus.i. in tribus p̄dictis cōſonanti­bus. ſcꝫ. t. c. non aſpiratis pulſus exterior ē. id ē circa labia. qꝛ formant̉ ī extremitate labioꝝ. vt pa tet in earū prolatōe. In aſꝑis vero. id ē. ī illis aſpi ratis pulſus ſit interior. id ē. in gutture. qꝛ in gut ture formant̉. Medie vero eaꝝ. ſcꝫ b. d. g. obtinēt mediū locū. qꝛ nec formant̉ circa labia nec in gut­ture. ſic̄ patꝫ in prolatōe eaꝝ. ſed formant̉ quaſi ī lingua affixa medio palato. qui locꝰ ē mediꝰ inter guttur& labia. Et hec ē vna cauſa quā confirmat pͥſ. b. d. g. eſſe medias p̄dictarum Nullius ſillabe pōt terminalis. Quacunqꝫ conſonāte ſequente pōt ante cedentē termīare ſillabā. vt albus vlcus. ſoldū. alfeus. algeo. illud vlmꝰ. alnus. talpa fulſit. altus. ſilua. mulxi. Q.& r. ſolis ſequē­tibus non inueni ātecede̓ l. h.& k. nec poſſunt poſt l. inueniri. Terminat ſuꝑiorē ſillabam qn̄ ſequēs ſil laba incipit a b. vel p. vel altera m. vt biſes. ambo comparo. imperiū. ſūmus. mon. Vnde verſus. M. vel p. vel b. nuſqͣ vult n fore ſe. Illius ergo loco ſemꝑ m. ip̄e loco. Notā dum. inuenit̉ an cōiunctō& ſcribit̉ n. vt ibi. Eloquar an ſileam.& nunꝙͣ inuenit̉ in ꝯpoſitōne. Am aūt p̄poſitō nunꝙͣ inuenit̉ ī appoſitōne. immo ſemꝑ in ꝯpoſitōne. vt di. dis. re. ſe. am. con. Ex dictis patꝫ ante c. d. t. q. f. non ē ſcribēda. m. ſꝫ n. vt nūcubi. tantundē. eundē. identidē. nunquid. anfractus. Et mutat̉ in p̄dictis m. in n. Item quo tienſcunqꝫ hec p̄poſitō circū cōponit̉ dictione incipiēte a vocali m. debet ſcribi ſꝫ non ꝓferri. vt circūago. circūamictꝰ. circūeo. Vnde verſus. Cir ꝯpoſita vocalis ſi comitet̉. M. non ꝓfert̉. ſꝫ ſo la figura tenet̉. Hoc aūt fit ne m. videat̉ ſillabica ri ſequēte vocali& ꝓpter ſonum difficilē. quia ſonus eiꝰ termīat̉ labijs clauſis. ſed ſtatim debent labia aꝑiri ꝓpter ſequentē vocalē. Vide etiā in cir cūeo is. Itē ſciēdum. inuenit̉ con.&. Hec p̄poſit ō con. ſcripta o.& n. nunꝙͣ in appoſitōne inuenit̉ ſꝫ in compoſitōe tm̄. Et mutat̉ quandoqꝫ n. in m.& maxīe ſequēte b. vt cōburo in. vt cōmit to. p. vt compono. vero ſcripta u.& m. nun­ꝙͣ inuenit̉ in cōpoſitōe. Ex quo etiā patꝫ. mecū tecū. ſecū. nobiſcum. vobiſcū. non ſūt cōpoſita.& ē cum quādoqꝫ aduerbiū tꝑale. vt cum veneris ad me. id ē qͣndo. Quandoqꝫ cōiunctō adiūctiua. vt ſeruias michi diligo te. Quādoqꝫ ē p̄poſitō ſer uiēs ablatiuo. vt vado illo ad eccleſiā Termīat antecedentē ſillabā ſequētibꝰ c vl̓ d. vel f. vel g. vel altera n. vl̓ q. vl̓. s. vel t. vel i. vel u. etiā conſonātibꝰ poſi tis vel x. vt mancꝰ. cōduco. ꝯfiteor. cōgruꝰ. annus inquiro. conſitꝰ. anthoniꝰ. cōiūgo. cōuerto. anxius N. aūt ſequēte b. vel p. ī m. cōuertit̉. vt imbuo. im pius. L. vero vel m. vel r. ſequētibus in eas cōmu tat̉. vt collido. immunis. corrūpo. Et pene vbicū qꝫ con. p̄poſitō ante dictionē ab r. incipientē com ponit̉. hoc idē patit̉. hoc recte cum nec ī ſimpli cibus inueniat̉ dictōibꝰ n. ante r. niſi forte in aliqͦ proprio nomine. vt henricus. conradus. Ex hoc patꝫ. he p̄poſitōes in& con. ſi cōponant̉ cum di ctione incipiēte ab r. vl̓ l. ꝯuertunt n. in illas. vt ir ruo. illudo. collido. corruo. Veruntamē con. com poſita dictōne incipiēte ab r. qͣndoqꝫ retinet n Et dicit pͥſ. pene& fit cauſa differētie. vt cōri go gas. fuiſſꝫ enī ibi concidētia int̓ primā perſonā huiꝰ verbi corrigo. gis.& primā huiꝰ verbi corri go gas. ſcd̓m quoſdā. Simile iudiciū ꝯſimilibus habet̉ Itē ſcias. hec p̄poſitō con quādoqꝫ in cōpoſitōne ꝑdit n. ſequēte vocali. vt coeo is. a & eo is. ſubtracta n. cauſa euphonie quādoqꝫ uertit n. ī m. vt comedo dis.& hoc etiā fit cauſa euphonie.& ſillabicatur m. cum ſequenti ſillaba & non prima Et hoc accidit ꝓpt̓ mutatōnē ſonantis Et ſi obijcias omīs p̄poſitio ita ſillabicā da ē in compoſitōne ſic̄ ſe vt habet̉ a priſ. Dico hoc verificat̉ qͣndo p̄poſitio remanꝫ integra. hic aūt corrumpit̉ n. conuertat̉ in m. Si vltra īſtes dicēs Ergo a ſimili potuit fieri in hoc verbo coeo is. vt ꝯuerreret̉ n. in m.& dicatur comeo mis mit Dico fuiſſꝫ ibi cōcidētia int̓ ſecundā& terciam ꝑſonā huiꝰ verbi como is it. quare cauſa vitandi cōcidētiam illā ibi ꝯuerſa fuit n. in m. īmo ſubtͣ cta ē n. cauſa vitandi cacephaton Itē nota. ſic̄ dicit hug̓ in erge. En apud grecos tantū valꝫ quā tum in apud latinos. vnde noīa greca ſiue notha p̄dictam p̄poſitōem habēt in ſui cōpoſitōne poſ ſunt ſcribi indifferēter en modo in vt enti mema& intimema energuminꝰ& innerguminus encauſtū& incauſtū Et ſic de ſil̓ibꝰ dicas Nullā termīat ſillabā niſi ſeq̄ns incipiat a p. vt lippus apparet. appellatiuū. oppro brium approbatuſ Non pōt terminae̓ ſillabā. quia q.& k. ſemꝑ ī inijcio ſillabaꝝ inueniunt̉ Et apd̓ ātiquos ponebat̉ cui qui ſicut& quu cu. ſillaba& quur cur vt ſupͣ dixi in q& k lrā Et ſcias q nunꝙͣ pōt ſillabicari vel ſcribi niſi ſeq̄ntibus duabꝰ vocalibꝰ ſunc in eadē ſillaba ſe cuꝫ Vnde licꝫ ille nt̄s quis ſcribat̉ q gt̄s tamen eius non ſcribit̉ q ſꝫ c. vt cuius. qꝛ in cuiꝰ i ſonans eſt non vocaliſ Patꝫ etiā ex hoc equꝰ eqͥ & equus qua quū& ſimilia debēt ſcribi per duo u vocalia ābo vt ſupͣ dixi ī u ꝯſonāte vbi egi lrā.