Seite
hoc quoqꝫ oſtenditur eandē vim habere c.& q. Si obijciatur de necdū. necne. necnō vbi p̄cedēs ſilla ba deſinit ī c.& tamē ſequēs non incipit a c. vel a q. Dici pōt. ꝙ pͥſ. intellexit de cōpoſitis ex princi­palibus ꝑtibus.i. noīe& verbo. Vel dicas. ꝙ non ſunt cōpoſita. ſed ſūt irregulares dictōnū aggre­gatōes ſub vno accentu ꝓferende. quidqͥd autē ꝑ d. ſcribit̉. Et ſcias. ꝙ c. cū e.& i. rep̄ſentat plene ſonū ſuum. vt cecus cibus. Cū a vero vel o. vel u. ſonū habet lrē k. vt caput culex coma. vt quidam dicunt. Itē anīaduerte. ꝙ c tranſit in g. n. p̄ceden te. vt quingēti. Compoſitū ē ergo a quīqꝫ& cētū cōuerſa c. in. g. ꝓpter affinitatē quā habet g. cū n. tantā em̄ affinitatē habet n. cū g. ꝙ ſepe facit c. cō­uerti in g. p̄cedente tn̄ n. vt quingēti. quadringēti cuius ſignū eſt. ꝙ ſi non p̄cedat n. c. non cōuertit̉ in g. īmo remanet integrū. vt ducenti. trecenti. d̓ hoc etiam in g. dicam inferiꝰ. Non termīat p̄cedentē ſillabā niſi ſeq̄ns quoqꝫ ab eadē incipiat. in ſimplicibus di ctōibus& in pleriſqꝫ compoſitis. vt ab addir vel abaddier. addo. reddo redduco qd̓ etiaꝫ reduco dicit̉. Virg̓. in. iiij. eneyd̓. Eiectā claſſem ſocios a morte reduxit. Hic tn̄ ip̄a conſonans d. in ad p̄poſitōe mutat̉ ſeq̄ntibus his nouē lrīs. c. f. g. l. n. p. r. s. t. vt accido. accūbo. affectus. aggero. allido. ānuo. applico. arrideo. aſſiduꝰ. aſſideo. attī­go Vn̄ verſus. Cor. fla. grans. le. nis. pir. ra. ſal. ta ad ſibi mutat. Ex quo patꝫ ẜm quoſdā. ꝙ dicendū eſt aſſum affui. nō adſum ꝑ d. aſſumꝰ nō adſumus Item ſcias. ꝙ d. aliqͣndo non mutat̉ ſequēte p. ſed abijcit̉. vt aperio quod componit̉ ex ad& pario. aliqui dicunt ꝙ componitur ex a& pario ſed priꝰ dictum magis michi placet. Subtrahit̉ etiā d. in quibuſdā cū ſequēs dictio incipiat a gn. vel ſp. vel ſc. vt agnitus. aſpectꝰ. aſcendo. Vn̄ verſus. Tolli tur inde tn̄ ſequit̉ ſi cōſona poſt s. Et ē ratō. quia regula ſupͣ a pͥſtiano data eſt. ſi due pares cōſonā tes p̄cedūt aliquā conſonantē vna illaꝝ debet abij ci. vt aſto aſcendo. ne gemīatio cōſonātis ſit ante conſonantē. qꝛ nec āte conſonantē nec poſt conſo nantē debet fieri gemīatō cōſonātis. niſi altera illa rum fuerit liquida l. vel. r. vt ſupplico. ſupprimo. Sed obijcit̉ de idcirco. quodcūqꝫ& ſimilibꝰ. quo rum prima ſillaba deſinit in d. licet ſequēs non inci piat a d. Dico. ꝙ iſta regula nō ſemꝑ verificat̉ in compoſitis ẜm pͥſ.& ideo fallere pōt in illis. ſicut etiam in his dictōibꝰ adeo. aduro. Alijs aūt ſequē­tibus lrīs integͣ manet d. in compoſitōe. vt adbibo adhereo. admitto. adquiro. aduoco. Inueīt̉ āmitto ſed cōponit̉ ex am. p̄poſitōne inſeꝑabili. Amitto em̄ ex a ꝯponit̉. admiror& etiā āmiror ex ad& ex am. p̄poſitōibus inuenit̉. Sic ergo d. ītegrā manꝫ ſequēte q. vt adquiro ſcd̓m pͥſ. Sed obijcitur d̓ quicꝙͣ vbi d. mutatur ī c. ſequēte q. Vnde ſupͣ di­xit pͥſ. ꝙ d. tranſit in c. vt accidit. quicꝙͣ. Dico. ꝙ hoc intelligendū eſt de hac p̄poſitōne ad. q̄ nō mu tat d. ſequēte q. vt adquiro. ſicut patꝫ ꝑ textū pͥſ. qui dicit. alijs aūt ſequētibꝰ lrīs. integra manet d. in cōpoſitōe. vt adbibo admitto.& cetera. ſemper exēplificat de ad.& ſic de quicꝙͣ non eſt obiectō. Vel pōt dici. ꝙ hec conſonās d. ſequēte q. remanꝫ integra& non mutat̉ vt adquiro. Hoc aūt dictuꝫ eſſe videt̉. qꝛ cum q.& c. repn̄tent idem elementū videt̉. ꝙ ſic̄ d. mutat̉ in c. ſequente. c. vt accipit Ita etiam d. ſequēte q. ſed remanꝫ tūc īmutabilis gn̓alit̓ ī cōpoſitis ab hac p̄poſitōe ad& fere vbiqꝫ etiā in alijs cōpoſitis. hoc dico qꝛ quādoqꝫ mutat̉. ī c. cā euphonie. vt quicꝙͣ.& etiā quicqͥd vt dicūt quidā. Alij vero dicūt. ꝙ quidqͥd ſcribit̉ ꝑ d. non ꝑ c. Vnde non mutat̉ ibi d. ſic̄ nec ī quodqꝫ vl̓ qͥd­qꝫ. Nec pͥſ. exēplificat niſi de quicꝙͣ. vt patuit. Di cit em̄ d. trāſit in c. vt accipit quicꝙͣ.& ſic ex verb̓ pͥſ. non habet̉. ꝙ quidqͥd ſcribat̉ ꝑ c. Item nota. ꝙ nullum verbum deſinit in d. Vn̄ inqͥt ſcribit̉ per t. Volo etiā te ſcire. ꝙ q̄dam cognatō ſiue affini­tas ē inter d.& z. Vnde quidā ſcribētes d. ſepe ex primūt z. in ſono. antiqui em̄ ſcribebāt medēcius ꝓ mezēcius. Similit̓ affinitatē habēt in ſono d:& t. ſic̄ patꝫ in terminatōe iſtoꝝ noīm. caput. apud. Parum em̄ diſtinguit̉ int̓ d.& t. quo ad ſonū. Iteꝫ int̓ t. ſine aſpiratōe& t. cū aſpiratōne eſt d. media vt declarabit̉ in h. lrā. Nullā termīat ſillabam. niſi loco b. vel d vel s. vel x. in p̄poſitōibꝰ ſit poſita cum ſequēs dictio ab eadē incipit cōſonante. vt officō. ſufficō. affectus difficilis. diffundo. effi­cio. Et ex hoc quoqꝫ muta eē oſtendit̉ f. ẜm ꝙ cuꝫ omēs ſemiuocales ſimplices ſolēt ī medijs dictōni bus gemīari. hec nō geminat̉ nec terminat eas ſic̄ ille niſi ī ſuo noīe ꝓprio. ſcꝫ qn̄ dicit̉ f. Sꝫ etiā quā do l.& r. p̄ponit̉ liquidis more mutaꝝ. De offa n̄ eſt q̄ſtio. qꝛ cōponit̉ ex ob.& fans.& ita f. ē ibi po ſita loco b.& d̓r offa quaſi offans. id ē. contͣ fanteꝫ qꝛ noceat fanti cū eius os impleat. Vn̄ quidā. Of­fa nocꝫ fanti. ſed prodeſt eſuriēti. Item ſcias. ꝙ f. magnā affinitatē habꝫ cū ph. in ſono. vt patꝫ in fi­liꝰ& philippꝰ.& ſcribitur f. ī latiniſ dictōibꝰ ph in grecis. nec tam fixis labris ꝓnunciāda ē f. quō ph. atqꝫ hoc ſolū intereſt. vt dic̄ pͥſ. Apud latinos nulliꝰ ſillabe ē terminalis niſi cū loco b. vel d. ponitur. vt ī ad vel ſb̓ vl̓ ob p̄poſitōe. vt aggero. agger. ſug gero. oggānio. Eſt quādoqꝫ n. principalis ſillabe. & an̄ ſe aſſuīt g. vt ꝓ natꝰ gnatꝰ ꝓ notꝰ. gnotꝰ. ātiqͥ dicebāt. Vn̄ ignotꝰ. noſco. gnoſco. noui. gno ui& poſt n. c. ſepe poſitā ī g. cōuertit. vt ī nume ris. quadrīgenti ꝓ qͣdrincēti. a centū quingēti. ſe ptingēti. octingēti. Adeo em̄ n. p̄poſita facit c. in g. cōuerti. ꝙ in quibꝰ n. non ē numeriſ ſeruāt c. vt ducēti. trecēti. ſeſcenti ꝓ ſexcenti. Ad p̄dictorū declaratōem ſcias. ꝙ in his p̄poſit oībꝰ in& con n. altera n. ſe quēte plerūqꝫ mutatur ī g. vt ignoſco. cognoſco. ignotus. cognitus. cognatꝰ. ignominia. ignarus. in quibuſdā ſupͣdictis ſubtͣhit̉ n. a predi ctis prepōibꝰ. qꝛ in altero conponentiū inuenit̉ g vt gnarꝰ. vel addit̉ per ꝓtheſim. vt dicat̉ gnoſco gnoui. Vnde dicēdum ē. dinoſco ſine g. Preterea ſupinū facerꝫ digͥtum ſi ibi eſſꝫ g. ſic̄ agnitū cogni tum.& ꝑticipiū p̄teriti paſſiui facerꝫ dignitus ſic̄ cogͥtus agnitꝰ. qd̓ tamē non dicimꝰ Item ſcias. ꝙ int̓ c. ſine aſpiratōne& c. cū aſpiratōne media ē g. ſic̄ declarabit̉ in h. Item i. conſonās habet in ſo nō affinitatē cū g.& inde eſt. ꝙ plures ſcribūt ma giſter per g. cum rectius ẜm hug̓. ſcribat̉ ꝑ duo ij vnum conſonās& aliud vocale vt maijſter Non pōt termīare ſillabam Et ſi oppona tur de vah& ah& oh int̓iectōnibꝰ in qͥ bus videt̉ h termīare ſillabā Dico ꝙ hͦ fit ꝑ apocopā. quia ꝑfecta ſunt vocalia vaha aha & oha Nam ſuum eſt interiectōis ꝓferri voce ab ſcondita Interiectōes enī ſigͥficant affectꝰ animi qui ꝑturbant mētē loquētis ne ꝑfecte loqui poſſit Hoc ītellige de dictionibꝰ latinis. Nā ī theologia