te exoccupatuꝫ inueniat. multa enim mala docuit otioſitas. Illas vero ſcri pturas libētiꝰ legas: p̄cipue tuā de uotōeꝫ magis inflāmauerint qͣꝫ alli tiūt intellectū. Intellige dico dabit tibi dominꝰ intellectū ſi in ſēſu cogita ueris circūſpectōeꝫ dei Et oraueris īpleas aures audiētiū ſingultibꝫ ſuſpirijs. ſꝫ intēde dn̄m deū tuū in cu­bili cordis. ꝓderit tn̄ ad cōpūctōneꝫ habēdā ſi ita ſemotꝰ fueris vel puras manꝰ eleuādo. ſi etiā tui ipſiꝰ vocē au­dire potueris nōnunqͣꝫ ad ſubleuādā intētōem in celū inſpitias vt ibi ſit cor tuū vbi xp̄ꝰ eſt in dextra dei ſedens. Ab or̄one reuertaris ad lectōeꝫ et ite ſi lectio in te faſtidiū ſb̓mouerit ad orationem ꝓuocet. Conſortia iuuenū maxime qui inbarbes ſunt quātū con uenienter potes deuita Sicut ad cru cem ſic ad cibum accedas. nunquā ali cui oculos in fatiem defigas. nunqͣꝫ voluptate: ſed neceſſitate paſcaris. Et fames non ſapor ꝓuocet appetitū