ſingularitateꝫ fuge. comunitate eſto cōtentꝰ ſciēs qꝛ caro paſcēda eſt ⁊ ex tinguēda ſūt vitia. ſꝫ qn̄ tibi aliqͥd ſuꝑ apponit̉ tanqͣꝫ diuinitꝰ ꝓcuratū: illud accipe: hͦ tn̄ in aīo ⁊ ſēꝑ in volūtate tua ſit magis alteri apponere qͣꝫ retine re. Pone prudētie tue modū ne tibi ſa piēs videaris ſēꝑ ⁊ vbiqꝫ atꝫ in oībꝫ oꝑibꝫ tuis time: ne forte excedas in aliquo. Hic beatꝰ job ait. verebar oīa oꝑa mea: ſciēs ꝙ parcis delinquēti. Cū aūt ad ſtratū laſſus deueneris: te honeſtiſſime iacēdo ꝯponas. nec ſupi nꝰ iaceas nec genua leuādo calkaneos iūgas ad tibias. ꝙ ſi luxurie te pōpa cōcuſſerit: recordare dilectū tuū poſitū ſuꝑ lectū doloris ⁊ vniuerſū ſtratū eiꝰ v̓ſū in īfirmitate. Hec dices in cor de tuo. deꝰ meꝰ pēdet in patibulo ⁊ ego voluptati operā dabo. ſicqꝫ inuo cato ex toto corde noīe ſaluatoris: ge mēdo ⁊ ſepe geminādo hͦ nom̄ ſalutꝭ: ceſſabit qͣſſatio. rumina in te pſalmos donec ſompnꝰ occupet: vt in ſompno