Seite
nes ſeruandi ſūt. ff. mā. l. diligēter extra de reſcrip. e. cum dilecta ⁊ in vi. d̓ prebē. c. cui de nō: licet al̓ unio poſſit fieri de uacaturo: ut pꝫ exͣ de inſti. c. de ꝯſulta tionibus ſecundo reſponſo d̓ reſti. ſpo. c. cū ueniſſent Et ad hoc ꝙ uidet̉ premiſſis deciſionibus obſtare ꝙ in gratia ſubditur: ſi tibi uidebitur preterea am­pliare poteſtatē epiſcopi quo ad hoc: ut unio fiat a­lijs non uocatis quorū graue preiudicium uertitur: qꝛ non ex hijs uerbis datur ſibi plenius arbitrium ſed reducitur ad arbitriuꝫ boni uiri ar. optimum. ff. de le. iij. l. fidei commiſſa.§. quāqͣ ⁊ de ope. lib. l. ſi li­bertus de pen. l. hodie ī fi. cuꝫ ſi. ⁊ facit bene extra de reſcrip. c. cū aliquibꝰ. i. ⁊. ij. Ro. ⁊ uide ꝙ ibi no. Io. an. ſuper uer. ad eoſdeꝫ ſed nunquam unio eſt irrita uel irritanda ⁊ apparet caſus quodāmodo extra de iure pa. c. illud ī fi. ſed ibi loquitur ī collatione bene ficij ut beneficij: ⁊ ibi forte aliud ꝙͣ hoc caſu. Die mercurij. .xv. eiuſdem menſis fue runt tacta quinqꝫ du­bia. Primuꝫ an prior clauſtralis poſſit ſuum mo­nachum uagabundū uel alias criminoſum per uiaꝫ iuriſdice cognitiōis punire ⁊ excōicare: ⁊ in hoc ui­debatur diſtinguendū an prior habet ī loco ſuperio rē abbatē: an non ut in primo caſu non poſſit ſecun do ſic iuxta ea que habent̉ ⁊ notant̉ extra de of. ord. .c. quāto ꝑ Ber. ⁊ Inno. alioſqꝫ doctores ⁊ de ma io. ⁊ obe. c. cū in eccleſijs ⁊ de ſi. c. ſicut. ſꝫ quicquid ſit de iure ſtandū eſt in hoc ꝯſuetudini cū ⁊ ipſa poſſit tribuere iuriſditionē. C. de emanc. li. l. i. ⁊ ulti. de di­uerſis offic. l. uniuerſorū ⁊. ix. q. iij. c. ꝯqueſtus cū ſi. ⁊ attende diſtinguendo int̓ ea que reſpiciunt regulaꝫ ⁊ que nō ut bene no. ꝑ Inno. in. c. quanto predicto. Secundū dubium erat an cū appellatur a graua mine extraiudiciali: ſi ꝓbetur appellatio eſſe deſer­ta: puta qꝛ appellans non fuerit ꝓſecutus per annuꝫ ⁊ ultra: an̄ iudex qui de appellatiōe cognoſcit debe­at ꝓnuntiare deſertaꝫ non obſtan. ꝙ pronuntiatum fuerit eā eſſe ad curiam deuolutā: quidam dixerunt ut Fran. de ame. ꝙ rōe intereſſe d̓beat ſentētia ferri puta ſi multas expenſas feciſſet ar. C. de ſe. que ꝓ eo ꝙ intereſt ꝓferuntur. l. i. ⁊. ff. de eden. l. ubi. cuꝫ ſi. ⁊ fa cit bene extra de reſcrip. c. ex ꝑte ī fi. alij ut Egidi. de bene. dixerūt ꝙ licet poſſit iudex cauſe ꝓnuntiare d̓ ſertā tamen ſub dubio forte dicebat expedire ꝙ non ꝓnunciaretur: qꝛ iā principale negocium fuerat in­troductū cui preiudiciū fieri uidetur ſi pronuntiare tur ſuper deſertione p̄dicta: ⁊ ſic non uidetur tanꝙͣ p̄iudicialis queſtio audienda. ar. ī ſimili. ff. de pet. he redi. l. diuꝰ.§. fi. ⁊. l. ſi quis libertatē de excep. l. ſi poſt Tertij ⁊ maior pars hoc tenebat ꝙ ꝓnuntiari de­bebat ſuper deſertione qꝛ de qua recognouit iudex ⁊c̄. ff. de iudi. l. de qua re. ⁊ extra de cauſa poſſes. ⁊ ꝓ­prie. c. cum ſuper in fi. ⁊ allegabatur ꝓ textu extra de ap. c. ſicut appellationē in cle. ⁊ hec uidet̉ uerior opi­nio dū tamen doceretur de intereſſe appellati: unde bonū eſſet ſuper hoc interrogationeꝫ fieri ⁊ ſic erat obtentū per maiorem partē ar. iurium predictorum. Tertiū dubium erat ex eo ꝙ quidā frater de or di. ſeruoruꝫ ingreſſus fuerat ordinē ſancti benedicti florētie: idē uero frater īcuſabat̉ ſuꝑ eodē facto ⁊ re uocabat̉ ad certos fr̄es ordi. ẜuorū p̄dicti qͥ fr̄es op tinuerant ſnīam in partibus ꝯtra fr̄em huiuſmōi mo nachatum: ipſe autem appellauit ad curiā romanaꝫ et cauſam huiuſmodi introduxit ⁊ citatꝭ ac comꝑatē tibus fratribꝰ ſupradictis: dedit contra eos libellū in cauſa appellationis p̄fata. uerum ipſi porrexerūt et dederūt quādam exceptionem ſuꝑ iur̄ reuocandi domum ꝓ eo uidelicꝫ ꝙ alia decauſa ad curiaꝫ ue­nerāt: puta miſſi pro alijs arduis cauſis monaſterij ſui ⁊ ordi. et dubitabatur an huiuſmodi exceptio de­bet admitti: et dicebat̉ ꝙ non. quia nō erat cauſa ſu­ficiens quare domū debuerāt reuocare: nam lꝫ pro cauſis arduis eſſent miſſi non tamen apparebat ꝙ cauſe eſſent tales ex quibus quis haberet ius reuo candi domū ꝑ id ꝙ habetur. ff. de iudi. l. ii.§. legatꝭ ⁊ in aut̓. de ſanctiſſi. epiſ.§. reuerēdiſſimi uero apo­criſarij et.§. ſi uero ep̄i. ꝙ poſſent uenire ut agerent non et ꝯuētionem aliquam ſuſtinerēt: ⁊ ſic ius reuo candi domū uendicare nō poſſent ut in dicto.§. le­gatꝭ ⁊ in.§. ſꝫ ſi agant et. ar. eoruꝫ que notantur ſecū dum Inno. extra de fo. ꝯpe. c. licet in magna glo. ⁊ de hac materia uide in ſpe. de reo. v̓. Item legati ⁊ in ſū. hoſti. de excep.§. fi. v̓. Iteꝫ effectus et v̓. ſe. Ite ⁊ alia ratio uidebat̉ mouere uidelicet ſapere crimen ⁊ ſic etiam ſi eſſent in honore miniſterio ut publico conſtituti nō uidet̉: ꝙ habeant ius reuocādi domū ſaltem quādo debeant ſatiſdare de iudicio ſiſti. ar. ff. de adul. l. ſi adulterij.§. fi. lꝫ ſit ꝯͣ. ff. d̓ accu. l. hos accu ſare in prin. Sed Guil. durādi hos habet pro expe dito ꝙ omnes qui al. habēt ius reuocandi domum etiam accuſati ſi poſſint iurare ⁊ no. in ſpe. de accu­uer. Itē nec legatus ⁊ uer. Itē non poſſunt in ſum ma habes de accu.§. quis accuſari. v̓. primo excipi. untur ⁊. v̓. ꝙ ergo ibi nec hij ⁊c̄. Quartū dubiuꝫ erat tale papa Io. xxij. ꝯceſſerat cuidam capellaniā ſub bulla ꝑ huiuſmodi uerba: te in capellanum no­ſtrū recipimus ⁊ in capellanoruꝫ noſtrorum conſo­tio aggregamꝰ ut apoſtolici fauoris ⁊ gratie mune re plenius ꝑfruaris ⁊ cetera. querebat̉ an huiuſmo di capellano extra curiaꝫ mortuo cenſeant̉ benefitia ſua uacare in curia propter reſeruationem quaꝫ fecit clemens. v. de beneficijs capellanorum ſuorum ⁊ te nebatur per omnes ꝙ per mortem Io. pape hic ca pellanus ſuperſtes eſſe non deſijt capellanus: ⁊ hoc propter rationem adiectam illius ſcilicet ut apo­ſtolici ſeu ſedis apoſtolice ⁊c̄. ratio omnimodā debꝫ habere uires ⁊ ſignificatū uerbi propoſiti ampliare ſi ampliatiua ratio fuerit ut. ff. de le. ii. l. pat.§. dulciſ ſimis fratribꝰ ⁊ de le. iii. nomīe debitoris.§. fi. de ac. poſ. ſi is qui. C. que ſit lon. con. l. i. ⁊ fi. Item facit lex iuriſperitos. ff. de excuſatione tu. in prin. C. de prin. agen. in rebus. l. principes nec ob. ff. loca. l. iiii. quia ibi ſunt uerba quo ad diſ. uelle ⁊c̄. que uerba habēt reflexionem ⁊ reſpectū ad certā perſonam: qua defi ciente uoluntas declarari nō poteſt d̓ ac. ⁊ ob. l. ſub hac. cuꝫ ſi. ⁊ eodē modo reſpōde ad. l. de condi. ⁊ d̓. ſi ita expreſſū ⁊. ff. de le. i. ſi ita.§. illi ſi uollet cū ſi. ſic etiam reſpōdetur ad. c. extra d̓ reſcrip. c. ſi gratioſe. qꝛ ibi eſt ſimile uerbū puta ad beneplacitū noſtrū. Itē alio modo reſpondetur ꝙ ibi loquitur in materia