Seite
eo pro quo eū excōicauit fundat intētionē ſuā de iu re cōmuni: Maior pars dn̄orū tenuit ꝙ non quia quaſi debet reputari excōicatus pro manifeſta offen­ſa: nec ſimplex aſſertio ſua: qua p̄tendit ſe exemptum: uel negatio qua negat ſe teneri reddit ep̄i intētionē fundatā de iure cōi dubiā: de quo pleniꝰ per Inno. de cēſibus. c. uenerabili. niſi alias pro parte excōicati ꝓbaretur aliquid ſaltem ſemiplene de intētione ſua: ꝓpter qd̓ redderetur intentio epiſcopi dubia ut ibi noͣ. Inno. circa fi. II Canonice ſeculares nō gaudent priuilegio. c. ſi quis ſuadente. hoc. dicit. Vtrum Canonice ſeculares gaudeāt priuile gio ſeu inmūitate ut eas uerberans ſit excōicatus. Quidaꝫ dicūt ꝙ ſic: quia ꝙͣdiu rema nēt in tali ſtatū etiam ſi non ſint religioſe: ſunt tn̄ per ſone eccleſiaſtice uel deo deuote: igitur gaudeant ar. xvij. q. iiij. c. quiſqꝫ. ⁊ qd̓ noͣ. de ſen ex. c. religioſo li. vj. in fi. pe. glo. pro quo bene facit. xij. q. i. c. duo ſunt cuꝫ ibi noͣ. pro quo. quia etiā heremita: qui nullā facit ꝓ­feſſionem: et habet propriū cenſet̉ perſona eccleſiaſti caut noͣ. Innoc. in. c. cum monaſteriū. de elec. Ali­dicunt ꝙ non. quia earū ſtatus non eſt approbatus ut ī. c. idempnitatibus. in. fi. de elec. li. vj. ⁊ de ſtatu re gul. c. fi.§. illas in cle. īmo reprobatꝰ xviij. q. ij. c. perni cioſa. igitur non merent̉ priuilegio inmūitatꝭ ar. l. au xiliū§. i. delictꝭ. ff. de mīo. et. ff. de colle. illi. quaſi ꝑ to tū et uide ꝙ de hac materia not. Io. an. in nouel. de maio. et obe. c. dilecta ubi glo. no. de iſtis canōibus: et hanc opi. conſeruat ut dicitur cācellaria. que non darꝫ eis litteras ꝯtra tales īmunitates. Alij diſtin­guūt dicentes ꝙ tꝑe quo portāt habitū ſeu canōica tus: puta ſuꝑ pelliciū ⁊ in dīnis ſeruiūt deo: tunc re­putentur ꝑſone eccleſiaſtice: et gaudeant priuilegio. ſed qn̄ exierūt ⁊ extra ſeruiciū dei: ſunt in domibꝰ ꝓ prijs ſecus ar. l. item apud labeo.§. ſi quis uirginem. ff. de ī iur. et extra de ſen. ex. c. ſi iudex laicus li. vj. ad ideꝫ. ff. de aque ductū. l. omnes iuncta. l. ſꝑ. ff. de iur. īmunitatꝭ ⁊ ꝙ noͣ. Io. an. de cleric. ꝯiugat. c. iohānes III Excōicationis ſententia lata per legatū: monitione non p̄miſſa ē ipſo iure nulla. hoc dicit. Utrum Excōicatio delegata canonica mo nitione non premiſſa ſit nulla ipſo iure: Quidā ꝙ ſic ꝑ no. per Archi. de offi. dele. c. i. in fi. licet ſecus inordinario ut no. in. c. romana.§. ſꝫ nec de ſen. ex. li. vj. et in. c. ſacro. ī prin. eo. ti. ī antiquis et. ij. q. i. c. in ſumma. pro hoc ſcilicet ꝙ teneat ſenten tia delegati bene facit qd̓ not. Archidi. de offici. or din. c. romana ſuper uerbo non attēptet et de ſenten­exco. c. romana.§. in uniuerſitatē ſuper uerbo prohi bemus et. C. de legi. l. non dubiū: ſed ꝯtrariū credo. IIII Excōicatus poteſt acceptare benefitium in uim gra­tie obtente: ante excōicationē. hoc. dicit. Sciendum Eſt ꝙ aliqui dicunt ꝙ excō­catus pōt acceptare benefiti um eccleſiaſticū cadens ſub forma gratie: ſibi facte: te pore quo erat excōicatus equiperātes eum depor­tato iuxta glo. Io. an. in. c. decernimus. de ſen. ex. ubi dantur remiſſion. ad ſcripta aliorum doctoꝝ ſimileꝫ equiperantiā faciētium. deportatus autem licet amit tat ea que iuris ciuilis ſunt: nō tamen amittit ea que iuris naturalis ſunt ut. l. ex facto.§. ſi quis rogatus ff. ad trebel. nā ut ibi dicitur d̓portatus bene pōt eli­gere ſeu acceptare et uoluntatē ſuā exprimere: in exe cutione alterius p̄cedent̓ legitime diſpoſitionis: quia hoc conſiſtit in ſolo facto: et hoc de iure naturali cō petit ut clare not. Accur. in dicto.§. ſi quis rogatꝰ. Modo ad propoſitū reducendo: dicunt qd̓ acce­ptare eſt nuda expreſſio: que ī ſolo facto cōſiſtit: qua re hoc permiſſuꝫ uidetur excōicato argu. predicto­rum: ad quod etiā inducūt nota: per Innocen. in. c. ueritatis. de dolo ⁊ contu. et ibi ſatis inueniri poſſūt argumenta pro et contra. dicunt etiā ꝙ iſte eſt actꝰ mere extraiudicialis: et ideo non ita ꝓhibitus excōi cato: ſicut ſi eſſet actus iudicialis ut in. c. ſolet. in fi. de ſenten. exco. li. vj. nec obſtat ſecundum eos ſi dicatur: ꝙ excōicatus non eſt capax benefitij eccleſiaſtici ſi ſi bi conferatur per. c. poſtulaſti. de cleri. excom. minis. et ideo uidet̉ ꝙ non poſſit facere aliquod p̄ambulū ꝑ quod ꝑueniatur ad illud ut. l. oratio. ff. de ſponſa. quia dicūt illud uerū in ꝓhibitiōe ꝑpetua: ſecus in tꝑali ut. l. ſi quis offitiū. ff. de ritu nup. et facit ad hāc ſolutionē quod no. Dy. in regula: cum quid ꝓhibe­tur de regu. iur. li. vj. et ſic dicūt de excōicatione: que ꝓprie nō pōt nec debet dici ꝑpetua: ſed temporalis cū excōicatus abſoluēdus ſit: ceſſante cōtumatia ad hoc de cōſtituti. c. ex litteris cum ibi nota. hoc tamē aliquibus nō placet. Explitiunt Cōcluſiones: ſiue deciſiōes tam noue ꝙ ueteres de conſilijs Uenerabiliū uirorū dominoꝝ ſacri palatij apl̓ici: cauſaꝝ auditoruꝫ: De tēpore quo reuerēdiſſimus pater dominus Bernardus de biſ gneto: ſancte romane eccl̓ie cardinalis: uir utiqꝫ ma gne ſcientie et clari intellectus: erat eiuſdem palatij carum auditor: Per eundeꝫ dominū Bernarduꝫ de biſgneto recollecte: Et per Iohanneꝫ de molen dino de benignitate ſedis apoſtolice p̄dicte: rectorē parrochialis eccl̓ie ī lemieſel rigenẜ dioceẜ ſcripte. Anno dn̄i. M.ccc. lxxvij. pontificatus dn̄i Gre gorij pape. xi. anno eius ſeptimo. Impreſſe Papie per Criſtophorū de canibus et Steffaninū de geor gijs artis īpreſſorie conſotios ſolertiſſimos cura et impēſa nobilis uiri Gaſparini de fiābertis ciuis pa pienſis decimoſeptio calēdas Iulias. i. 4. ξ. 6. Do­mināte Illᵐ et excellentiſſimo diuo Ioh̓egaleaꝫ maria Sortia nicecomite Inſubriū. Duce ſexto ſe liciſſimo. Ad optimi maximi eterniqꝫ dei nec non eius matris uirginis ītemerate laudem et gloriam. Laus Deo.