vſui deteriorauit continuis temptacionibus homi nem inpugnās et a ſuo architijpo per culpamlongans. Et ſicut prius on̄ſum eſt. trinum opus dei perfectum in homine conſumatum. Sic ipſe triplici malicia quam poīt dioniſius inſurgit. Pri mo contra dei potentiam quamuis impotenter. vi olente furit contra dei ſapientiam proteruit per fanſtaſticam deceptionem. contra bonitatem de­menter malum concupiſcit. quamuis vt. Sophi­ſta copioſus ab aparente ſapientia hominem in hijs de cepit. Et maxime vtitur fallacijs quando que in dictione fallaciter ſcripturam et mandata dei interpretans vt faciat credere de ente quod ſit ens. et vicium habere ſpeci ē virtutis. Vtitur eti am fallatijs extradictionem que ſunt ſepteꝫ vt ad ſeptem vitia inducat. primo ad ſuperbiam vtitur fallatia petitionis principij arguens ita. Omnis mangnus eſt honorandus tu es magnus igitur tu es honorandus. Sed quia homo nichil habet quod non accepit et ita de nichilo ſui poteſt gloria ri quaſi de principio. Si autem venerit ad verum principium iam non in ſe ſed in domino gloriatur Ad in vidiam vero vtitur falatia ſecundum non cauſam Iſte pollet in virtutibus et ſic tollit tibi Ita cauſam amoris per honorem ſingularem uertens. Vtitur ad iram fallatia ignorantie elēci dum aduerſario ſuo iraſcitur qui debet iraſci cul­pe perſone et maxime culpe proprie quā aduer ſalus ī ipſo arguit et debꝫ vīcere malitiā adu̓ſarij