Seite
Sermo I 2 ſudarūt. audeā ego eorū cō­paratione totaliter imperi­tus aliquid ſcriptitare: veꝝ quia huāne labilis vite de­curſꝰ: ſalubri documēto nos admonet: rebꝰ non incūbere ꝑituris: immo ſemꝑ in terrꝭ operari: quoꝝ fructus ꝑſeue rent in celis dicēte domino: Ioh̓. 6 operamini nō cibum qui pe rit: ſed qui ꝑmanet in vitaꝫ in ſcd̓o plogo r̄ ioh̓. eternā: melius putaui illud ocij qd̓ mihi dabat̉ hͦ in la­bore ꝯſumere: qͣꝫ ſi fiſcellam iūco texerē: aut palmarum folia cōplicarē: vt in ſudore vultus mei comederem pa nem. ⁊ vētris opus paritu­ro fine tractarem. atqꝫ in il­lis ⁊ ſi corporis atqꝫ mētis labores ſuſtineo: tn̄ regnatu ram ipſam mētem fouentia coꝝ. 11 vtrumqꝫ conuerto. Ceteruꝫ quia ſicut optime noſtis cre dita eſt mihi diſpenſatio ꝟ­bi. ⁊ ve mihi ſi nō euangeli­zauero: ſatago qͣꝫuis id faciā cū rubore etiam apud legis dei peritos: quorum de nu­mero magnificentia tua eſt: miniſterium meū aut verbo aut ſcriptura adimplere. nec dubito periculū deriſionis mee dum cupio talētum do mini mei expendere. illud ꝓ Dani elis. 12 ſolatio habens. Melius eſt incidere in manus homi­num qͣꝫ ſubire iudicium vi­uentis. et cuncta videntis dei. maxime ne obedientia mihi ſepenumero a prelato ſuper hoc iniunctā: ſpiritua liter videret ſubterfugere: Mgr̄ ī ꝓlogo prīoꝝ tētialē Eſa. 6. cum poſſem proficere ⁊ ali­quid de penuria mee tenui­tatis in gazophilacium do­mini mittere: Igitur propt̓ ſyon nō tacebo: ⁊ propter hie ruſalem non quieſcam: cum ex parte credam ⁊ ex parte iam videam non nullos no ſtri ordinis fratres in publi co gratia dei fauente duduꝫ profeciſſe ſermone quorū tu­us orator precipuus meuſqꝫ reuerēdiſſimus pater: frater B. hac in re inter omnes: nō mediocrem locum tenet. Neqꝫ vero hos ſermones ſic laudo vt alios ꝑ fratres taꝫ noſtri ordinis qͣꝫ alteriꝰ edi tos vituperem: qꝛ puerilis eſſet iactantie opera viroruꝫ illuſtrium atrectare. et meo nomini famam querere. par uulus ego pro modulo meo paruulum ſcribo: paruuluꝫ predico: quoniā ex parte co­gnoſco ⁊ ex ꝑte ꝓphetico do nec xp̄i gr̄a ſurga ī virū ꝑfe­A 2