De Reſurrectione tes quaſi ſtilla ſitule. qua­ſi momētū ſtater̄ reputate ſt̓ et tn̄ dn̄s gentilē populū iu daico populo ſuꝑbo p̄tulit. Octaua punitio facta eſt in ſuꝑbo phariſeo vt habe tur Luc. 10. ꝓpter ſuꝑbiā ſuā dicebat. Gr̄as tibi ago dn̄e quia ſūt ſicut ceteri homi­nes ⁊c̄. ꝓpter deꝰ p̄tulit ei publicanū pctōrē. Nona punitio facta ē ī perro ce teris preſūpſit di. Mat. ⁊6. Et ſi om̄s ſcandalizati fuerīt ꝓpter plus ceteris cecidit ad vocē vniꝰ ācille ter de um negauit. dauid ī psͣ. Oculos ſuꝑboꝝ humiliabiſ Et ſic magnifice comes ac dilectiſſimi ciues expediteſt huius fructus ꝑtes quas ꝓ­miſimꝰ: quē obſecro vos de ſerere vt gr̄atiā in futuro gloriā habeatis. Dn̄ica reſurrectōnis dn̄i nr̄i ieſu criſti. Sermo. XXI. Aria magda lene et maria iacobi ſalomē eme rut aromata. Mar. 16. Pro huiꝰ ſacri ſancti euangelij hiſtoriali declaratōe Notā­dum moral̓r ſpūal̓r viue re querūt poſt mortē ſuoruꝫ tria debent eis īpendere veꝫ Obſequiū honorificū ve­re pietatis. Iudiciū directiuū ſue vo luntatis. Teſtimōniū nūciatiuum ſue qualitatis. Dixi prīo moral̓r viuē tes debēt ſuis poſt mortē ho norē impendere ſepulture. hꝫ videt̉ rōnabile apud om̄s viā nature. īmo odio habet̉ ille pr̄e vl̓ mr̄e mortuo vel ꝓxīo mortuo fac̄ eiſꝯdecētē honorē. Un̄ hr̄ ī. 2. Pa. int̓ fecto amaſia rege iude r̄porta uerūt ſuꝑ equos ſepelie rūt pr̄ibꝰ ſuis ī ciuitate dauid. Adhuc vltra rōꝫ ꝓba tur exemplo ſolū rōa bile ſꝫ opus mīe. Un̄ legit̉ in lib. Tho. quō qͣꝫtum ip̄e ſollicitus erat ad ſepeliendū mortuos qͣꝫuis arguerunt a ſuis. Ideo hic Ambroſius nobis ꝑſuadens in libro de viduis aiebat. Neceſſitudi­ni generis diuīe religiōis me tus antefert̉. Nulla eiꝰ mer ces deo melior qͣꝫ ea habet pietatis munera. Dixi ſcd̓o moral̓r īmo ſpūal̓r viuētes debēt ad īplere de directo iu diciū volūtatis ſuoꝝ defun­ctorū ponēdo in executioneꝫ