Sermo XX 97 bat Ber. Suꝑbia ſiue exn̄s ſiue nō ſꝑ ē cā ſubtracte gr̄e Etiā ſuꝑbia pauca bōa q̄ ex pellere nō pōt d̓ ſubiecto co inqͥnat. Unde quidā poeta Inquinat egregios adiūcta ſuꝑbia mores. Et hecde iſta cōcluſione ſufficiant. Iuxta hanc ꝯcl̓onē pōt q̄ri qͣs puni tiones legimꝰ a deo datasꝓ pter peccatū ſuꝑbie. Ad qd̓ oreuit̉ rn̄detur. ꝙ licet deus oſtenderit varias punitiōes ex pctō ſuꝑbie tn̄ ad pn̄s nō uē enumerabo ⁊ nō plꝰ cau ſa breuitatis. Quaꝝ ſit prima tal̓ in ordine. Lucifer pͥmus angelus proppter ſuper biā de celo deiectus ē. ⁊ cū fuiſſet in pͥmo ordine primus ſi ſtētiſſet. īfimꝰ poſtea factus eſt. de qͦ loquit̉ Eſai1¶ Quō cecidiſti lucifer qui mane oriebaris. Et Luc. 10 Uidebā ſathanā qͣſi vulgude celo cadentē. Scd̓a pu nitio facta ē in hoīe qͥ volēs eſſe ſciens vt deꝰ ē factꝰ inſci us vt pecus vn̄ Ber. Puto bruta iumēta dicerent ſi loqͥ fas eſſet. Ecce adā factus ē quaſi vnus ex nob̓. Et dd̓. in psͣ. Homo cū in honore eēt nō intellext ⁊c̄. Tertia punitio facta ē in ſaule. qͥ cum humilis eſſet ſublimatꝰ eſt ī regē. vn̄ pͥmi Reg. 15. Nōne cū paruulus eſſes in oculis tuis caput in tribubꝰ iſtael factus es ſuꝑbus aūt factꝭꝰ a regno deiectꝰ eſt. vn̄ ſubdi tur ibidē. Quia ꝓieciſti ſermonem dn̄i ꝓiecit te dn̄s ne ſis rex ſuꝑ iſrael Quarta pu nitio facta eſt in roboā filio ſalomōis. 3. Reg. 12. qͥ in ſuꝑ bia poſitus dixit ppl̓o. Minimus digitus meꝰ groſſior eſt dorſo pr̄is mei. pr̄ meus aggͣuauit iugū vr̄m. ego ꝟo addā iugo vr̄o. et reliq. ex qͣ ſuꝑbia ſic humiliatus ē. qͥa cū miſiſſet. Aducā qͦ erat ſuper tributa adppl̓m poſt iſtā reſponſionē lapidatꝰ ē a po pulo: ⁊ mortuꝰ ē. Rex aūt fu git ⁊ ꝑdidit regnū. Quin ta punitio facta ē ī nabuch. qui vt legit̉ Dani. 5. Depoſi tus ē de ſolio regni ⁊ conuer ſus in beſtiā proppter ſuper biā ſuā ¶ Sexta punitio fa cta ē in antiocho de cuiꝰ ſuperbia legit̉. 3. mach 20. vnd̓ ꝑcuſſit eū dn̄s plaga inſana bili ⁊ hūiliatꝰ ē. ¶ Septima punitio facta ē ī ppl̓o iudaico qͥ ꝓpter minimā ſuꝑbiam gentilē ppl̓m qͣſi ſtilla ſitule reputabat. Eſa. 40. Ecce gͦ N