In additiones.dationis cōſurgere ex oppoſitis adiectiuis: quibus Nicolaumtā immerite reprehēdere niteris. Cōmendat̉ em̄ quis ex ꝓpͥo opere: quare ſnīas doctoꝝ poſtpoſuit quaſi impertinētes: vt auctorizaret opus ſuū eccleſie doctoribꝰ a qua nō deuiauit. Nec ꝓbasꝙ dicis verba ſancti Tho. eſſe igne charitatis examinata: cū inpluribus ſuis determinationibus ſint impugnata per plures ingenioſos theologos viros admirabiles: qui ſi in corꝑe ſcripſerint neſcio: deus ſcit. Cōmēdat̉ ſcd̓o: ⁊ ſi nō a ꝓprietate ſermōishebraici quē n̄ ī lacte ſuxit ſꝫ n̄ ꝟitate ſnīe circa quā n̄ errauit īmiſcendo illā habitui theologico qui illuꝫ lactauit. Cōmendat̉ tercio in eo: ꝙ inter oēs doctores hebraicos ra. Sa. elegit: qm̄ īteroēs illū meliorē theologū inuenit. Iſta ſic indigeſta tue digeſteprudentie alme preſul ſcribo calamo breuiſſimo: ꝯmendans tueingenioſe ſcientie defectus calami ignari. attū deo teſte tibi nuncpluſꝙͣ viuenti in ſeculo afficior: cū inter mortales ſis nūc virtuoſior: ⁊ tui reuerētia eēt mihi opus tuū aſſidua diligentia ſi occurriſſet mihi ſua pn̄tia: viue cū gratia vt viuas ſemꝑ in gloria.Copia reſponſionis ad predictam epiſtolam.Enerande religionis vir frater ⁊ amice chariſſime lr̄astuas me recepiſſe recognoſco: ī quaꝝ exordio me alteꝝSymeonē vocas: cui ī nullo me credo aſſimilari niſi īſenecta: vtinā vberi. Sed illaꝝ ꝓceſſu aliqualiter conſpecto te potius vocare poſſem alterū ſamaritanū: oleū em̄ laudis cū vino reprehenſionis artificioſe ſatis attuliſti. De vtraqꝫaūt materia plus qͣꝫ cāſus requireret credo te attuliſſe. Nō enimtalē ac tm̄ me ſentio qualē me ſcripſiſti: nec dicta mea de quibusagitur: inqͣtū ingenij mei modulus intelligere valet reprehenſione tua cōdigna reperio. Si tn̄ ſunt libenter correctionē recipiamNon.n. vanum nomen acquirere: ſed veritateꝫ inquirere ꝓpoſitimei eſt. Sed per hoc latius diſcurrēdo ꝙͣtuꝫ ad primū tuū beniuolū erga perſonā meā affectū a quo hmōi oleum emanaſſe concerno: gratū habeo: ⁊ gr̄aꝝ retributione eſtimo eſſe cōdignū. Deſcd̓o vero amplector libenter effectū. Ferrū em̄ ferro acuit̉: ⁊ ꝯtrarioꝝ ſolutionibꝰ veritas magis eluceſcit. Decreui aūt per ſingl̓aargumenta tua diſcurrere: ⁊ oī rhetoꝝ flore depoſito verbis planis quibus in ſcīaꝝ inueſtigationibꝰ vti ſolemus ſingulis ꝓutmihi videbitur reſpōdere: obiectiua verba tua repetendo in locisſuis: vt omni cōfuſione ſemota: ſinguloꝝ veritas apertius innoteſcat. Dicis em̄ primo de queſtione mea in generali ſic. In quibus omnibꝰ ⁊ ſi magna exub erat vtilitas non ingenioſa ſubtilitas mentem reficit eleuatā. Circa qd̓ nō modicū de tua diſcretione admiror. verba em̄ que in ſacre ſcripture expoſitionibꝰ magnāexub erāt vtilitatē: quid ſi non reficiant mentē eleuatā. Quidamm̄ ꝓphetaꝝ ſcripſit. Ego dn̄s docēs te vtilia. Un̄ nō dixit ſubtilia ſeu ingenioſa. talia em̄ que vt dicis mentē eleuataꝫ reficiuntī ꝯͣ vtilia diſtinguātur: potius ꝑtinere vidētur ad alta ſapere ꝙͣad ſobrietatē. Conſequēter dicis ꝙ nō ſatiat te queſtiōis determinatio affirmatiua ⁊c. Ex quo videt̉ ꝙ nō vidiſti: vl̓ forte nonattente conſideraſti determinationē mea ſpāliter in ſexto articulo rn̄ſali: vbi manifeſte habet̉ ꝙ deciſio ſeu determīatio mea nōfuit affirmatiua ſimpliciter ſed diſtinctiua. Sunt em̄ ibi tres diſtinctiones: ẜm quaꝝ vnam ſenſus lr̄alis p̄eminet. ẜm aliam vero eſt equalis dignitatis: ⁊ ẜm aliaꝫ etiā minoris dignitatis qͣꝫſenſus ſpiritualis. Cōſequēter dicis ꝙ reuerentia ⁊ honor littere eſt ꝓpter ſpiritū: qꝛ ꝓpter qd̓ vnūquodqꝫ ⁊ illud magis.i. poſterioꝝ. Ex quo conaris cōcludere: ꝙ ſenſus lr̄alis honorat̉ ꝓpt̓ſpūalem: ad qd̓ deducis exemplū de archa federis cui honor debebat̉ ꝓpter cōtenta in ea: ⁊ non ecōtra. Frater mi chariſſime mihi videt̉ te hic inuoluiſſe ſnīas. Si em̄ per hoc ꝙ dicis lr̄a intelligis characteres in tabulis expreſſos: ⁊ ꝑ ſpm̄ intelligis ſenſumper eos ſignatū vtiqꝫ cōcedit̉ tibi. ſed nihil facis cōtra me argumentando. Nā ſenſus lr̄alis eſt qui pͥmo per lr̄am intelligit̉. ⁊ iōſcd̓o ei debet̉ honor: ⁊ potiꝰ qͣꝫ lr̄e materiali. Si aūt ꝑ hoc ꝙ dicis lr̄a intelligis ſenſum lr̄alem: ⁊ per ſpm̄ ſenſum myſticū ſeu ſpiritualem: ſic diſtinguendū eſt. Nam in quibuſdā locis ſacre ſcripture: vt in hyſtorialibus ve. teſta. ſeu cerimōialibus ⁊ huiuſmodi: dignior eſt ſenſus myſticus qͣꝫ lr̄alis: vt in ſexto articulo reſpōſali queſtionis predicte fuit oſtenſum ⁊ in talibus pōt habere locum exemplū predictū de archa federis. In alijs vero locis vbiſenſus lr̄alis ſolus ẜm Aug. inquiritur: exemplū predictū nulluꝫvidetur habere locū: vt patet in materia ꝓpria de qua loqueris:in tabulis em̄ teſtī que in archa federis cōcludebātur: nihil aliudcōtinebat̉ niſi precepta decalogi: queqͥdeꝫ p̄cepta nō exponūturprincipaliter ſeu cōiter niſi ẜm ſenſum lr̄alem: ad quem oēs expoſitiones eoꝝ ꝙͣtumcūqꝫ multiplices reducūtur. Cōſequenter deducis viſionē ezechielis de rota in medio rote ad tuū ꝓpoſitumoſtēdendū: qd̓ manifeſte vr̄ nō valere. Si cm̄ hanc viſioneꝫ allegas ẜm lr̄alem ſenſum interroga magiſtrū Nico. qui lr̄alem ſenſum maxime ſequit̉: ⁊ dicet tibi ꝙ per quaternū numerū aīalium⁊ rotarum in viſione ezechiel̓: intelligit̉ quaternarius regnorumſuccedentiū.ſ. Chaldeoꝝ: perſaꝝ: grecoꝝ: ⁊ romanoꝝ. ⁊ ſic auctoritas tua ẜm lr̄alem ſenſum nihil facit cōtra me. Si aūt eam allegas ẜm ſenſum ſpiritualē. vide Greg. qui hāc viſionē in homel̓.ſuis ſuper Ezech̓. elegāter expoſuit: qͥ rotā in medio rote nouū teſtamētū in medio veteris expoſuit. Cōſtat aūt ꝙ in vtroqꝫ teſtō⁊ ꝑ ꝯn̄s in vtraqꝫ rota inuenit̉ ſenſus lr̄alis ⁊ ſpūalis. Sꝫ dicislꝫ in vtroqꝫ teſtō inuenit̉ ſenſus lr̄alis ⁊ ſpūalis: vita tn̄ nō cōcedit̉ niſi ſpūali intelligentie: cuꝫ ſubdit̉. Et ſpūs vite erat in rotis.Audi rogo ſi per ſpūalē intelligentiā ſolū intelligeres ſpūalē ſenſum ſeu myſticū excluſo ſenſu lr̄ali manifeſte deuiares a veritateſacre ſcripture. Cōſtat em̄ ꝙ oīa que de neceſſitate ſalutis tradūt̉credenda ſeu agēda in ſacra ſcriptura: ſub ſenſu lr̄ali reperiūtur.Myſteriū em̄ ſūme trinitatis ⁊ vnitatis: qd̓ inter credēda ſūmūtenet locū: in auctoritatibꝰ ſacre ſcripture ẜm ſenſum lr̄alem intellectis fundat̉. Un̄ Aug. tractās de ordine ſeruādo cū de trinitate agit̉ in quarto libro de trinitate ſic dicit. primo ꝯͣ auctoritatesſacraꝝ ſcripturaꝝ: vtꝝ fides ita ſe habeat demonſtrādū eſt. deinde aduerſus garrulos ⁊c̄. Cōſtat aūt ꝙ auctoritates ſacraꝝ ſcripturaꝝ: q̄ nos obligāt ad credēdū in myſteriū ſancte trinitatꝭ ſūtille: que ẜm ſenſum lr̄alē hoc dicūt. tm̄mō em̄ a talibus ſumit̉ efficax argumentū ẜm eundē Aug. de doc. chriſtiana. Un̄ oīa teſtimonia que a mgr̄o in.i. diſt. ij. ad hoc myſteriū fundādū deducūtur: intelligūtur ẜm ſenſum lr̄alē: vt ibidē pꝫ. De myſterio aūt incarnatiōis verbi in cuiꝰ agnitiōe vita eterna cōſiſtit. Un̄ hec ē vita eterna vt cognoſcāt te deū. ⁊ quē miſiſti filiū tuū ⁊c. manifeſtūē ꝙ oīa circa hoc de neceſſitate ſalutis credēda: in ſenſu lr̄ali pͥncipaliter tradūtur: vt cū de incarnatiōe dr̄. Verbū caro factū eſt.qd̓ ẜm ſenſum lr̄alē incarnationē verā ſignificat. Et cū de mortedr̄. Clamās voce magna expirauit. ⁊ ſic de alijs circa humanitatē chriſti credēdis que oīa in ſenſu lr̄ali inueniūt̉. Idē de creatione mūdi ⁊ alijs articulis fidei qui nobis ꝓponuntur credendi qͥomnes ſub ſenſu litterali inueniuntur. ⁊ ideo habet vim interlocutoriam: vt dictū ē. De his ꝟo que agēda ſunt de neceſſitateſalutis ſolū accipio illa duo manifeſta: in quibꝰ tota lex pendet ⁊ꝓphete: ẜm teſtimoniū ſaluatoris.ſ. Diliges dn̄m deū tuū ex toto corde ⁊c. Et diliges ꝓximū tuū ſicut teip̄m. iſta.n. mādata nōhabent niſi ſenſum lr̄alem. Nō.n. hoc loco res ſignificate ꝑ vocēdeus: ſeu per hāc vocē ꝓximus. ⁊ ꝑ hāc vocē diliges: vlteriꝰ alias res ſignificāt a quibꝰ rebꝰ ſignificatꝭ ſenſus aliꝰ accipiat̉: vt ēmanifeſtū. Et attende ꝙ nō ſolū p̄dicta q̄ de neceſſitate ſalutꝭ ſūtagēda: ſꝫ etiā illa que ad ſtatū ꝑfectionis ꝑtinēt. ⁊ que vt ꝯſiliadātur: habētur ꝑ ſenſum lr̄alē: vt cū dr̄. Si vis ꝑfectꝰ eē: vade ⁊vēde oīa que habes ⁊ da pauperibꝰ. In quibꝰ verbis ẜm ſenſuꝫlr̄alē intellectis: intelligūtur oīa illa que ad ſtatū ꝑfectōis ꝑtinētvt ē manifeſtū. Itē doctrina ſacr̄oꝝ eccl̓e quibꝰ gra iuſtificas datur ſeu auget̉: quero ꝑ quē ſenſum dat̉ nobis in ſcripturis: ꝑ lr̄alēſeu myſticū: nō ē dubitabile ꝙ ꝑ lr̄alem. Cū em̄ dr̄. Qui crediderit ⁊ baptizatus fuerit ⁊c. ẜm ſenſum lr̄alem inſtitutio ſacramētibaptiſmi intelligit̉. Sil̓r cū dr̄. Caro mea vere eſt cibꝰ: ⁊ qui māducat meā carne̓ ⁊c̄. ẜm ſenſum lr̄alē dictoꝝ hmōi habet̉ virtusſeu efficacia ſacr̄i euchariſtie. Sil̓r ꝑ ſenſuꝫ lr̄alē hmōi dicti. Cōfitemini alterutrū peccata vr̄a. ſacr̄m penitētie ītelligimꝰ. Quisergo ſane mentis audeat dicere ꝙ in ſenſu lr̄ali nō ē ſpūs vite: cūin eo oīa credēda ⁊ agēda ad vitā ſpūalē ꝑtinētia tradant̉. Sꝫforte diceres ꝙ oīa p̄dicta etiā habēt̉ in ſenſu myſtico: nā ꝑ ſēſuꝫallegoricū habētur ea que ſunt credenda: ⁊ ꝑ tropologicū q̄ ſuntagēda ⁊cͣ. Ad qd̓ dicendū ꝙ nihil ſub ſenſu ſpūali cōtinet̉ fideivel moribꝰ neceſſariū: qd̓ ſcriptura alicui ꝑ lr̄alē ſenſuꝫ nō manifeſte tradat. vn̄ Aug. ad vincētiū dōatiſta. Quis aūt nō imprudentiſſime nitat̉ aliqͥd in allegoria poſitū ꝓ ſe adducere: niſi habeat etiā manifeſta teſtimonia quoꝝ lumīe illuſtrēt̉ obſcura. Sꝫvlteriꝰ de ſenſu myſtico videris dicere ſic. Hec em̄ ē vera vita quā