Liber. pubertatis impleāt: ante eritis uetule qͣꝫ nubatis. Nolite queſo filie mi facere hoc: qꝛ ur̄a anguſtia ma gis me p̄mit: ⁊ egreſſa eſt manus dn̄i contra me. Eleuata igit̉ uoce rurſuꝫ flere ceperūt. Orpha oſcu lata eſt ſocꝝ ac reuerſa eſt: ruth ad heſit ſocrui ſue. Cui dixit noemi. En reuerſa eſt cognata tua ad po pulū ſuū ⁊ ad d̓os ſuos: vad̓ cū ea Que rn̄dit. Neᵏ aducrẜis mihi vt relinquā te ⁊ abeā. Quocūqꝫ enī ꝑrexeris ꝑgaꝫ: ⁊ᵐ vbi morata fueris ⁊ ego ꝑiter morabor. Po pulusⁿ tuꝰ ppl̓s meꝰ: ⁊º d̓s tuꝰ d̓s meus. Queⁿ te terra ſuſceꝑit mo rientē: in ea moriar: ibiqꝫ locū acci piā ſepl̓ture. Hec mihi faciat d̓s: ⁊ hec addat ſi nō ſola mors me et te ſeꝑauerit. Uidēsq ergo noemi ꝙ obſtinato ruth aīo decreuiſſꝫ ſe cum ꝑgere: aduerſari noluit: nec ad ſuos vltra reditum ꝑſuadere. Profecteqꝫ ſunt ſimul ⁊ uenerūt bethleē. Quibꝰ vrbē ingreſſis ve lox apud cunctos fama ꝑcrebruit: dicebātqꝫʳ mulieres. Hec eſt illa noemi. Quibus ait. Ne vocetis me noemi. id eſt pulcrā: ſꝫ uocate me mara. id eſt amarā: qꝛ amaritu dine valde repleuit me oīpotens. Egreſſaº ſum plena: ⁊ vacuā reduxit me dn̄s. Cur ergo uocatis me noemi: quā dn̄s hūiliauit ⁊ afflixit oīpotēs? Uenit ergo noemi cū ruth moabitide nurū ſua de ter ra peregrinatōis ſue: ac reuerſa eſt i Cui dixit noemi. Hic conſequenter deſcribitur ipſius ruth conuerſio. q̄ noluit reuerti ſicut altera: ſꝫ ire ad terrā iſrl̓ cū ſocru ſua: ⁊ ꝯuerti ad cultū dei vniꝰ gentilitate relicta. ꝓpt̓ qd̓ dixit. k Ne aduerſeris mihi. ⁊c̄. Quocunqꝫ perrexeris. ⁊c̄. Hic di reuertendo ad cultū ydolorum. cunt hebrei ꝙ volentibꝰ conuerti ad iudaiſmū dicēda ſunt grauia legis ẜm partē. ſicut volētibꝰ ingredi religionē explicanda ſunt difficilia illiꝰ religiōis. Dicūt igit̉ ꝙ noemi vidēs ruth velle conuerti ad iudaiſmum dixit ſibi aliqͣ onera legis: ⁊ pͦ dixit ei ꝙ nō erat licitū iudeis ire extra terrā iſrl̓ niſi ex cauſa ma gne neceſſitatis. ⁊ tunc ruth ei rn̄dit. l Quo cunqꝫ ꝑrexeris ꝑgam. ⁊ non alibi. Item dixit ei. Non eſt nobis licitū ꝙ mulier ſit ſola cū viro ni ſi fuerit maritꝰ eius. Et ruth rn̄dit. m Ubi morata fueris ⁊c̄. nolēs eſſe ſine te cuꝫ aliqͦ viro. Iterū dixit: ppl̓s hebre oruꝫ eſt ſubiectus legis oneribus in qua ſunt ſex cēta ⁊. xiij. p̄cepta. Tūc reſpōdit. n Popu lus tuꝰ ⁊cͣ. qͣſi diceret vo lo ſubdi legi ipſiꝰ. Iteꝝ dixit. ꝓhibitū eſt nobis colere deos alienos. ⁊ ipſa reſpōdit. o Deus tuus d̓s meꝰ. qͣſi dice ret aliū nolo colere. Ite rum dixit ei. trāſgreſſori bus legis nr̄e ī diuerſis caſibus imponit̉ pēa qͣdruplicis mortis.ſ. lapi dationis: cōbuſtionis: ſtrangulatōis in ſuſpen ſiōe: et occiſiōis gladio. vt pꝫ ī exod̓. ⁊ deut̓. ⁊ tc̄ Que ruth rn̄dit. p te terra ſuſceꝑit moriētē in ea moriar. q. d. parata ſum ſuſciꝑe penā cuiuſcunqꝫ mortis: ſi meruero: ſicut tu. q Uidēs igit̉ noemi ⁊c̄. qꝛ qn̄ aliquis hꝫ firmā volūtatē trāſeūdi ad legē diuinā vl̓ religionē nō eſt impe diendus: ſeu refutādus. Cetera patēt vſqꝫ ibi. Dicebātqꝫ mulieres. Hec eſt illa noemi. ẜm expoſitores noſtros legitur dep̄ſſiue: et eſt verbū congaudendi de reditu noemi. ẜm hebreos vero interrogatiue. et eſt verbū admirandi. quaſi dicatur. Hec eſt illa noemi que receſſit cū curru ⁊ equis ⁊ diuitijs: ⁊ modo reuertitur pauꝑ ⁊ peditādo: qꝛ exiuit terrā iſrael de mala cauſa. vt di ctum eſt ẜm opinionē hebreoꝝ. et huic cōſonat quod ſequitur. s Egreſſa ſum plena filijs ⁊ diuitijs: ⁊ vacuā me reduxit dn̄s. ⁊ in hoc confitetur penā ſibi inflictā a domino ꝓ pctō ſui exitus de terra iſrael ex Capl̓m. ij. mala cauſa. vt ſupͣ dictū eſt.ſ. ẜm opinionē hebreoꝝ. Rat aūt. Hic ꝯn̄r deſcribit̉ ipſius ruth cōuerſatio virtuoſa: et qꝛ humilitas eſt fundamentum omniū virtutū. ideo circa eā primo deſcribit̉ humilitatis virtus. ſcd̓o honiſtatis decus. ibi. Accidit aūt. tercio gratitudo in bn̄ficijs. ibi. Que cadēs in faciē ſuā. qͣrto ſollicitudo in exercitijs. ibi. Collegit gͦ. Humilitas aūt eius apparet in hoc ꝙ in bethleē quādo primum ordea Capitulum. ij. metebantur. Ratª autē viro elimelech ꝯſanguineꝰ hō potēs ⁊ ma gnarū opū nomīe booꝫ. Dixitqꝫ ruth moabitis ad ſocrū ſuā. Si iu bes vadā in a grū ⁊ colligā ſpicas que fugerint manꝰ metentiū: vbicunqꝫ clemētis in me pr̄iſfamilias reperero gr̄am. Cui illa reſpōdit vade filia mi. Abijt itaqꝫ ⁊ colligebat ſpicas poſt terga metētium Acciditᵇ aūt vt ager ille hēret dn̄ꝫ noīe booꝫ: ꝗ erat de cognatōne eli melech. Et ecce ipſe veniebat d̓ bethleeꝫ: dixitqꝫ meſſoribꝰ. Dn̄s uobiſcū. Qui rn̄der̄t. Bn̄dicat tibi dn̄s. Dixitqꝫᶜ Boōꝫ iuueni qui meſſoribꝰ p̄erat. Cuiꝰ eſt hec pu ella? Cui rn̄dit. Hec eſt moabitis q̄ uenit cū noemi d̓ regiōe moa bitide: ⁊ rogauit vt ſpicas collige ret remanētes ſequens meſſoꝝ ue ſtigia. Et d̓ maneuſqꝫ nūc ſtat in agro ⁊ nec ad momētū ꝗdē domū reuerſa eſt. Et ait booꝫ ad Ruth Audiᵈ filia. Neuadas in alteruꝫ agꝝ ad colligēdū: nec recedas abhoc loco ſꝫ iūgere puellis meis: ⁊ ubi meſſuerint ſequere. Mādaui enī pueris meis ut nemo moleſtꝰ ſit tibi: ſꝫ etiā ſi ſitieris uade ad ſar cinulas ⁊ bibe aqͣs d̓ ꝗbus ⁊ pueri mei bibūt. Que cadēs in faciē ſu am ⁊ adorās ſuꝑ terrā dixit ad eū. Un̄ mihi hoc ut inuenirē gr̄am an̄ oculos tuos. ⁊ noſſe me digna obtulit ſe ad colligendū ſpicas in agro de voluntate ⁊ licentia ſo crus ſue. p̄mittit̉ tn̄ hic nomē ipſius booꝫ eo ꝙ ager in quo colle git erat ipſiꝰ qͥ etiā erat d̓ cognatōe mariti ſui defūcti. ⁊ hͦ eſt qd̓ d̓r Erat aūt viro elimelech cōſanguineꝰ. Dicūt hebrei ꝙ elime a lech ſocer ruth ⁊ ſalmon pr̄ booꝫ fuerūt frēs. ⁊ ſic maritus ruth ⁊ boōꝫ erāt conſanguinei germa ni. Sed pͥmū dictū videt̉ falſum. qꝛ ſalmō qͥ genuit booꝫ d̓ raab fu it tꝑe ioſue ⁊ acce pit vxorem raab poſt deſtructō em vrb̓ hiericho: qꝛ tūc fuit cōpulata popl̓o iſrl̓. vt ha betur Ioſue. vi. hoc aūt fuit circa pͥncipiū ducatus ioſue. A pͥncipio ꝟo ducatꝰ eius vſ qꝫ ad abeſſā: quē hebrei dicūt eē ip ſum boōꝫ fluxer̄t anni. cclxxij. ⁊ ml̓ to plures fluxer̄t vſqꝫ ad heli. ⁊ iō ſi ẜm opinionem hebreoꝝ dicat̉ ꝙ Booꝫ ⁊ abeſſan idē hō fuit: īpoſſi bile videt̉ ꝙ elimelech fuerit fra ter ſalmon. quia ruth vxor maalō filij elimelech ad huc erat iuuenis. vt ſatis ptꝫ ex ſequētibus qn̄ fuit cōpulata mr̄imo nio ipſi booꝫ: ad huc potenti gene rare. ⁊ adhuc ma gis īpoſſibile eſt ſi dicat̉ ꝙ booꝫ fuit tꝑe heli qͥ pꝰ ea per multos an nos iudicauit. ꝓ pter qd̓ dicūt do ctores nr̄i ⁊ bene vt videt̉ ꝙ tres fu erūt booꝫ ſibi ſuc cadētes: qͥrū pnꝰ fuit auus: ſcd̓s fi liꝰ ⁊ terciꝰ nepoſꝑ mꝰ fuit filiꝰ ſalmo quē gēuit d̓ raab ⁊ terciꝰ fuit iſte qͥ genuit obed ex ruth. ⁊ hͦ idē dixit ſuꝑ Math̓ i. c. vbiiſti tres ſub vno noīe cōprehēdūt̉. tū qꝛ cōp̄hēdūt̉ eodē modo ī fine huiꝰ libri ſub vno noīe. tū qꝛ matheus euāgeliſta genealogiā ſaluatoris in tribus qͣterdenis voluit deſcribere: vt ibidē d̓r. in qͦ aūt gradu vltimus booꝫ attinebat ipſi elimelech ⁊ filio eiꝰ maalon poſtea di cet̉. cetera patēt ī lr̄a. b Accidit aūt. h̓ deſcribit̉ ipſiꝰ ruth ho neſtatis decꝰ qd̓ ꝑcepit booꝫ veniēs ad meſſores ſuos. vn̄ ſubdit Dixitqꝫ boōꝫ iuueni qͥ meſſoribꝰ p̄erat ⁊c̄. ẜm ꝙ dicūt hebrei. ⁊ ſatis apparet ex textu. Rooꝫ iā erat hō ꝓuecte etatis: ⁊ honorabilis rōne ſciētie ⁊ ꝟtutis. ⁊ iō non eſt veriſil̓e ꝙ q̄reret de aliqͥ iuuēcula muliere que eſſet: niſi rōne honeſtatis ſingularis qua ī ea videret. ⁊ iō dicūt hebrei ꝙ ſpicas ſtantes poſt meſſores colligebat ſtādo: iacētes aūt colligebat ſedēdo: ne inclinādo ſe ad collū
