Transkription / Homiliae Super Eze... [153

Liber Omelia XVIII ca miſericordias tuas domine: qui ſaluos facis ſperantes in te. Psͣ. to. Tunc eniꝫ nobis dei miſericordie mirificantur: cum nobis ad memoriam miſerie noſtre reuocantur. Quia recolentes quid fuimus: in telligimus cui debemus quod ſumus. Cantemus itaqꝫ cum gaudio creatori noſtro: qui de ſeruitio creature colla mentis excuſſimus. Gaudeamus in nobis impletum eſſe quod per Eſaiā dictum eſt. Et frenum erroris quod erat maxillis populorum canticum erit vobis ſicut vox ſanctificate ſolēnitatis. Eſa. zo. Frenū quippe erroris maxillas populorum conſtrinxerat: quando ydolorum errore obligata gentilitas: deo vero confeſſionis laudem dare neſciebat. Sed hoc ipſum erroris frenum iam nobis in canticū verſum eſt: cuꝫ gaudendo pſallimus atqꝫ cantamꝰ. Om nes dij gentium demonia: dominus autem celos fecit. Psͣ.95. Et rurſum. Si mulachra gentiuꝫ argentū ⁊ aurum: opera manuum hominum. Os habent ⁊ nō loquentur: oculos habent ⁊ non videbūt Aures habent ⁊ non audient: nares habent ⁊ non odorabunt. Manus habent ⁊ non palpabunt: pedes habent ⁊ non ambulabunt. Psͣ.113. Qui itaqꝫ hec omnipotenti domino pſallendo dicimus: ipſum erroris noſtri frenū quod a laude dei ora noſtra ligauerat. vero domino canticuꝫ fecimus. Bene autē dicitur. ſicut vox ſanctificate ſolēnitatis. Quia dū confeſſionis laudē deo reddimus: in ſanctificata ſolēnitate gaudemus. Reſpōdeamus ergo moribus tante miſericordie redemptoris noſtri: ⁊ qui lucem cognouimus: prauorū operum tenebras declinemus. Quid eſt iam rogo qd̓ in hoc mūdo libeat. Ubiqꝫ luctus aſpicimus. vbiqꝫ gemitus audimus. Deſtructe vrbes. euerſa ſūt caſtra. depopulati agri. in ſolitudineꝫ ter ra redacta eſt. Nullis in agris incola pene: nullus in vrbibus habitator remanſit Et tamen ipſe parue generis humani reliquie adhuc quotidie ⁊ fine ceſſatione feriuntur. Et finē non habent flagella celeſtis iuſticie. quia nec inter flagella correcte ſunt actionis culpe. Alios in captiuitatem duci. alios detruncari. alios interfici videmus. Quid eſt ergo ꝙ in hac libeat fratres mei. Si ⁊ talē adhuc mundū diligimus non iam gaudia: ſed vulnera amamus. Ipſa autē que aliquando mūdi domina eſſe videbatur qualis remāſerit Roma: conſpicimus. Immēſis doloribꝰ multipliciter attrita. de ſolatione ciuiuꝫ. impreſſione hoſtium. frequētia ruinaruꝫ. Ita vt in ea completuꝫ eſſe videamus qd̓ contra vrbem ſamariā per hunc eundem prophetā longe ſuperius dicitur. Pone ollam. pone inquā ⁊ mitte in ea aquaꝫ et congere fruſta eius in ea. Ezech̓.24. Et paulo poſt. Efferbuit coctio eius. ⁊ diſcocta ſunt oſſa illiuſ in medio eiꝰ. Atqꝫ iteꝝ Cōgere oſſa q̄ igne ſuccēdā. ꝯſument̉ carnes. ⁊ coquetur vniuerſa ꝯpoſitio. ⁊ oſſa tabeſcēt. Pone quoqꝫ eā ſuꝑ prunas vacuā vt incaleſcat ⁊ liq̄fiat es eiꝰ. Tūc enī nobis olla poſita ē: cū hec eſt ciuitas conſtituta. Tūc in ea aqua miſſa eſt ⁊ fruſta eius congeſta ſunt: quādo ad eam vndiqꝫ populi defluebāt: qui velut aqua calens actionibꝰ mundi ferueſcerent: ⁊ quaſi fru ſta carnium in ipſo ſuo feruore liquarentur. De qua bene dicit̉. Efferbuit coctio eius: ⁊ diſcocta ſunt oſſa eius in medio il lius. Ezech̓.24. Quia prius quidem in ea vehementer incaluit actio glorie ſecularis: ſed poſtmodū ipſa gloria cum ſuis ſequacibus defecit. Per oſſa etenī poten tes ſeculi. per carnes vero populi deſignā tur. Quia ſicut carnes portant̉ oſſibꝰ: ita per potētes ſeculi infirmitas regit̉ populorū. Sed ecce iā de illa omēs huiꝰ ſeculi potētes ablati ſūt. oſſa ergo excocta ſūt Ecce populi defecerūt. carnes eius lique facte ſunt. Dicat̉ itaqꝫ. Cōgere oſſa q̄ igni ſuccendā. conſument̉ carnes: ⁊ coquetur vniuerſa compoſitio eius: ⁊ oſſa tabe fient. Ubi enim ſeuatus: vbi iam popuius. Contabuerunt oſſat conſumpte ſunt carnes. omnis in ea ſecularium dignitatum ordo extinctus eſt. Excocta eſt vniA