GregorijBeatipapeOſtꝙͣ de paradiſi gaudijs culpa exigēte expulſus eſt primushumani generis parēs. In huius cecitatis atqꝫ exilij quā patimur venit erumnam qꝛ peccando extraſemetipſum fuſus. iam illa celeſtis patriegaudia que prius cōtemplabatur viderenon potuit. In paradiſo quippe aſſueuerat homo verbis dei perfrui beatoruꝫ angelorum ſpiritibus cordis mūdicia: ⁊ celſitudinis viſione intereſſe. Sed poſtquaꝫhic cecidit ab illo quo implebat̉ mētis lumīe: receſſit. Ex cuiꝰ videlicet carne nosin huius exilij eccitate nati audimus quidem celeſtē eſſe patriā: audimus eius ciues angelos dei. audimus eorundē angelorum ſocios ſpūs iuſtorū perfectorum.Sed carnales quoqꝫ illa inuiſibilia ſcirenon valēt per experimentū. dubitāt vtrūne ſit ꝙ corꝑalibꝰ oculis nō vidēt. Quenimirū dubietas in primo parente noſtroeſſe nō potuit qͥa excluſus a paradiſi gaudijs hoc qd̓ amiſerat que viderat recolebat. Hi autem ſentire vel recolere auditanon poſſunt quia eoruꝫ nulli ſicut ille ſaltim de preterito experimentū tenent. at ſienī pregnans mulier mittatur in carcere:ibiqꝫ pariat puerū qui natus puer in carcere nutriatur ⁊ creſcat. cui ſi fortaſſe mater que hic genuit. ſolē. lunaꝫ. ſtellas. mōtes ⁊ campos. volātes aues. currētes eqͦsnominet. Ille vero qui eſt in carcere natꝰ⁊ nutritus nihil aliud ꝙͣ tenebras carceris ſciat ⁊ hec quidem eſſe audiat: ſed qͥaper experimentū non nouit veraciter eſſediffidat. ita ī hac exilij ſui cecitate nati homines dū eſſe ſumma ⁊ inuiſibilia audiūtdiffidunt an vera ſint qꝛ ſola hec infima īquibus nati ſunt viſibilia nouerunt. vnd̓factū eſt vt ipſe viſibiliū ⁊ inuiſibiliū creator ad humani generis redemptionē vnigenitus patris veniret ⁊ ſanctūſpiritū adcorda noſtra mitteret quatenus per eū viuificati crederemus que adhuc ſcire ꝑ experimentum non poſſumus. qui que ergohunc ſpiritū hereditatis noſtre pignꝰ accepimus de vita inuiſibiliū nō dubitamQuiſquis autē in hac credulitate adhucſolidus nō eſt debet proculdubio maiorūdictis fidem prebere eiſqꝫ iam ꝑ ſpiritumſanctū inuiſibiliū experimentū habētibuscredere quia ⁊ ſtultus eſt puer ſi matremideo eſtimet de luce mentiri quia ipſe nihil aliud ꝙͣ tenebras carceris agnouit.¶ Qd̓ ſine fide neqꝫ infidelis vi¶ Cap. III.uat.Petrus.Lacet valde qd̓ dicis. Sed qͥeſſe inuiſibilia nō credit profecto infidelis eſt. Qui vero infidelis eſt in eo ꝙ dubitat fideꝫnon querit ſed rationem.Gregorius.Adienter dico quia ſine fide neqꝫinfidelis viuit. Nam ſi ab infideliapercunctari voluero quē patremvel quā matrē habuerit. ꝓtinus reſpondebit illum atqꝫ illā. Que ſi ſtatim requiram vtrū nouerit quādo cōceptus ſit velviderit quādo natus. nihil horū ſe vl̓ noſſe vel vidiſſe fatebit̉ ⁊ tamen qd̓ nō viditcredit. Nam illuꝫ patrē illāqꝫ ſe habuiſſematrē abſqꝫ dubitatione teſtabitur.¶ Qꝛ tres ſpūs vitales ſint creati¶ Capi. III.Petrus.Ateor quia nūcuſqꝫ neſciui ꝙinfidelis haberet fidem.Gregorius.Abēt etiā infideles fidē ſed vtināin deū. Quā ſi vtiqꝫ haberēt infideles nō eſſent. Sed hinc in ſuaperſidia redarguendi ſunt. hinc ad fideigratiā prouocandi quia ſi de ipſo ſuo viſibili corꝑe credūt qd̓ minime viderunt curinuiſibilia nō credūt que corꝑaliter videre non poſſunt. Nā qꝛ poſt mortē carnisviuat anima patet ratio ſꝫ fidei admixta.Tres quippe vitales ſpūs creauit omnipotens deus. vnū qui carne nō tegitur.
