Seite
liber III. Dialogorum eum iſdem beatꝰ martyr Euthicius aſti­tit dicens: Redēꝑte vigilas. Cui reſpon dit: Uigilo. Qui ait: Finis venit vniuer ſe carnis: finis venit vniuerſe carnis: fi­nis venit vniuerſe carnis. Poſtꝙͣ trinaꝫ vocem viſio martyris cum omnipotentis dei gratia: que mentis eius oculis appa­rebat: euanuit. Tunc vir domini ſurrexit ſeqꝫ in orationis lamentum dedit. Mox enim illa terribilia in celum ſigna ſecuta ſunt: vt haſte atqꝫ acies ignee ab aquilo­nis parte viderentur. Mox effera longo­bardorum gens de vagina ſue habitatio­nis educta in noſtrā ceruiceꝫ craſſata eſt: atqꝫ humanum genus quod in hac terra pre nimia multitudīe quaſi ſpiſſe ſegētes more ſurrexerat: ſucciſum aruit. Nam de populate vrbis: ⁊ euerſa caſtra: cōtrema­te eccleſie deſtructe ſunt: monaſteria viro rum ac feminarum deſolata: ab homini­bus predia atqꝫ ab omni cultu deſtituta: in ſolitudine vacat terra. Nullus hanc poſſeſſor inhabitat: occupauerunt beſtie loca que prius multitudo hominum tene bat. Et quid in alijs mūdi partibus aga­tur ignoro. Nam in hac terra in qua nos viuimus: finem ſuū mundus iam non nū ciat: ſed oſtendit. Tanto ergo nos neceſ ſe eſt inſtantius eterna querere: quanto a nobis cognoſcimus velociter temporalia fugiſſe. Deſpiciendus a nobis hic mun­dus fuerat: etiam ſi blandiretur: ſi rebus proſperis demulceret animū. At poſtquā tot flagellis premitur: tāta aduerſitate fa­tigatur: tot nobis quotidie dolores inge­minat: quid nobis aliud ꝙͣ ne diligatur clamat. Multa autem fuerant que adhuc de electorum factis narrare debuiſſem: ſed hec ſilentio ſupprimo: quia ad alia fe­ſtino. Petrus. Uia multos intra ſancte eccleſie gremio conſtitutos: de vita ani­me poſt mortem carnis perpendo dubitare. Unde queſo: vt debeas: vl̓ qua ex ratione poſſit agnoſci: vel ſi qua anima rum exempla animo occurrunt pro multo rum edificatiōe dicere: vt hi qui ſuſpican­tur diſcant cū carne animā non finiri. Gregorius. Aborioſum valde hoc opus eſt: et maxime occupato anīo ad alia tendenti. Sed ſi ſunt quibus pro deſſe valeat: volūtatem meam proculdu­bio poſtpono vtilitati proximorum: ⁊ in­quantuꝫ deo largiente valuero: ꝙ anima poſt carnē viuat: ſubſequenti hoc quarto volumine demonſtrabo. Explicit liber tertius dia logorum beati Gregorij. Beati Gregorij pape dia­logorum liber quartus: de eternitate animarum: feli­citer incipit. Ꝙ eterna ac ſpiritalia ideo a carnalibus minus credantur: qꝛ ea que audiunt per experi­mentum minime nouerunt: Capitulum. I.