Seite
Liber Ꝙ vero ꝑnitioſe vel a cultu vere diuinitatis aliene: ille littere iudicate ſint: hinc ītelligi po teſt: ꝙ eas maluit ſenatus incendere qͣs pom pilius occultauit: qͣꝫ timere quod timnit: qui hͦ audere nō potuit. Qui ergo nec felicem infu­turo vitam: nec modo habere vult piam: tali­bus ſacris mortē querat eternam. Qui auteꝫ cū malignis demonibus nō vult habere ſocie tatem: nō ſuꝑſtitionē qua coluntur noxiam ꝑti meſcat: ſed verā religionem qua produntur ⁊ vincunt̉ agnoſcat Explicitus eſt liber ſeptimus. Incipiunt capitula libri octaui. j De queſtione naturalis theologie cū philoſophis excellentioris ſcientie di ſcutienda. ij De duorum philoſophoruꝫ generibꝰ id eſt italico ⁊ ianico eoꝝqꝫ auctoribꝰ iij De ſocratica diſciplina. iiij De precipuo inter diſcipulos ſocratꝭ platōne qui omnem philoſophiā tri­plici ꝑtitione diſtinxit. v Ꝙ de theologia cum platonicis po­tiſſimum diſceptandum ſit: quorum opinioni omniū philoſophorū poſt­ponenda ſunt dogmata. vj De platonicorum ſenſu in ea ꝑte phi­loſophie que phyſica nominatur. vij Quāto excellentiores ceteris in logi­ca. id eſt rationali philoſophia plato nici ſint habendi. viij Ꝙ etiam in morali philoſophia plato nici obtineant principatū. ix De ea philoſophia que ad veritatē fi­dei chriſtiane propriꝰ acceſſit. x Que ſit inter philoſophicas artes reli gioſi excellentia chriſtiani xj Unde plato illam intelligentiā potu­erit acquirere qua chriſtiane ſciētie propinquauit. xij Ꝙ etiam platonici licet de vno vero deo bn̄ ſenſerint multis tn̄ dijs ſacra facienda cenſuerūt xiij De ſententia platonis qua diffiniuit deos nō eſſe niſi bonos amicoſqꝫ vir­tutum. xiiij De opinione eorū qͥ rōnales animas trium generū eſſe dixerunt. id eſt in dijs celeſtibus: in demonibus aereis ⁊ in hominibus terrenis. xv Ꝙ neqꝫ ꝓpter aerea corpora: neqꝫ ꝓ­pter ſuꝑiora habitacula demōes ho­minibus antecellunt. xvj Quid de moribus demonū apuleius platonicus ſenſerit. xvij An dignuꝫ ſit eos ſpiritus ab homine coli a quoꝝ vitijs etiam oporteat libe rari. xviij Qualis ſit religio in qua docet̉ ꝙ ho­mines vt commendentur dijs bonis demonibus vti debeant aduocatis. xix De impietate artis magice que pa­trocinio vtitur ſpirituum maligno­rum. xx An credendū ſit ꝙ dij boni libentius demonibus qͣꝫ hominibus miſceā­tur. xxj An demonibus nuncijs et interpre­tibus dij vtantur falliqꝫ ſe ab eis aut ignorent aut velint. xxij De abijciendo cultu demonum cōtra apuleium. xxxiij Quid hermes trimegiſtus de idola­tria ſenſerit: et vnde ſcire potuerit ſuperſtitiones egyptias auferēdas. xxiiij Quō hermes patenter parentum ſu orum ſit confeſſus errorem quem ta­men doluerit deſtruendum xxv De his que ſanctis angelis ⁊ homini bus poſſunt eſſe communia. xxvj Ꝙ omnis religio paganoruꝫ circa ho mines mortuos fuerit impleta. xxvij De modo honoris quē chriſtiani mari tyribus impendunt. Incipit liber octauus. Ca. j.