![]()
VIII Diogenes quoqꝫ anaxime nis alter auditor aerē quidē dixit rerū eſſe materiā: de qͣ oīa fierēt: ſed eū eſſe cōpotē diuīe rōnis: ſine qua nihil ex eo fieri poſſꝫⁱ Anaxagore ſuc ceſſit auditor eiꝰ archelaus: etiā ip̄e de ꝑticulis int̓ ſe diſſi milibꝰ quibꝰ ſingula queqꝫ fi erent: ita oīa conſtare putatauit: vt ineſſe etiam mentē diceret: que corꝑa diſſimilia: id eſt illas ꝑticulas ꝯiungēdo: ⁊ diſſipādo ageret oīa Socrates huiꝰ diſcipulꝰ fuiſ ſe ꝑhibet̉ mgr̄ platonis ꝓpt̓ quē breuit̓ cūcta iſta recolui Ocrates gͦ. C. III pͥmꝰ vniuerſā ph̓iaꝫ ad corrigēdos cōponēdoſqꝫ mores inflexiſſe memorat̉ cū ante illū om̄es magis phyſicis.i. naturalibꝰ rebus ꝑſcrutādis oꝑaꝫ maxi mā impēderint Nō mihi aūt videt̉ poſſe ad liquidū colligi: vtrū ſocrates vt hoc face ret tedio rerū obſcurarū ⁊ ī certarum ad aliqͥd approbatū ⁊ certū reꝑiēdū aīm intēdit: qd̓ eſſet beate vite neceſ ſariū: ꝓpter quā vnam oīm ph̓oꝝ inuigilaſſe ac laboraſſe videt̉ induſtria. An vero ſicut de illo quidā beniuolē tius ſuſpicant̉: nolebat immundos terrenis cupiditatibus animos ſe extendere ī h Diogenes qͦꝫ ⁊c̄. diogenes ꝟo fuit anaxagore ꝯdiſcipulus. nā ambo fuerūt anaximenis auditores. habuit tn̄ diogenes aliū magiſtrū in retorica.ſ. anthiſte nē. vt ptꝫ ꝑ hieronymū li. ij. ꝯtra iouinianū. Iſte diogenes dictꝰ ē cynicꝰ.i. caninꝰ. qꝛ publice vtēdū eē vxo ribꝰ docuit vt pꝫ ī fra li. xiiij. ca. xx. h̓ ẜm euſebiū āno artaxerxis ſecūdi xiij. agnoſcit̉. Cō ſtat aut ip̄m fuiſſe tēꝑe alexandri magni. vt patꝫ ꝑ hiero. li. ij. ꝯͣioui nianū ⁊ ꝑ helinā dū. li. xvij. ⁊ vale riū li. iiij. Et etiā fuit tꝑe platōnis vt ptꝫ ꝑ tertulianū in apologetico. De ip̄o multū ſcribit hiero. li. ij ꝯͣ iouinianū. ⁊ in ter cetera dicit ꝙ cūt iā ſenex ad agonē olympicuꝫ ꝑgeret. ⁊ febri ꝑs viā correptꝰ īcrepidine vie accūheret amicis volētibꝰ eū in iumētū aut vehiculuꝫ tollere. nō acqͥue rit. ſed trāſiēs ad arboris vmbrā di xit eis. abite q̄ſo hec me nox victo rē habebit aut vi ctū. ſi febrē vicero ad agonē vēiā ſi me vicerit febris ad infernuꝫ deſcendā. ibiqꝫ ꝑ noctē elyſio gutture. nō tā ſe mori ait qͣꝫ febrē mor te excludere. i Anaxagore ſucceſſit ⁊c̄. Sci endū ꝙ anaxago re ſucceſſit auditor eius archelaus. archęlai ꝟo auditor fuit ſocrates. vt dicit hic augꝰ. qd̓ eſt mirabile. qꝛ ſicut colligi pōt ex chronicis euſebij. ſocrates mortuꝰ eſt anqͣꝫ clarꝰ habe ret̉ diogenes ꝑ duos ānos. Itē ẜm hiero. li. ij. ꝯͣ iouinianū ſocrates docuit antiſthenē. antiſthenes ꝟo in rhetorica fuit mgr̄ diogenis. ex quibꝰ pꝫ eū fuiſſe po ſteriorē ſocrate. Et ideo vel erant duo diogenes. vel diogenes diu vixit. Et ſic pn̄t ea que de eius remꝑe ⁊ anaxagore ⁊ ſocratis dicunt̉ eſſe vera. vn̄ diogenes qͥ fuit diſcipulus anaximenis. vt ſupra dictum eſt ſi erat tm̄ vnus diogenes vixit ꝑ tꝑa hoꝝ ph̓oꝝ ſibi ſuccedentiū. vicꝫ anaximenis. anaxagore. archelai. ſocra diuina conari quando quidē ab eis cauſas reruꝫ videbat inquiri: quas primas atqꝫ ſū mas nō niſi in vnius veri ac ſummidei voluntate eſſe cre debat. Unde non eas putabat niſi mundata mente poſ ſe comprehendi: ⁊ ideo purgande bonis moribꝰ vite cē ſebat inſtanduꝫ: vt deprimē tibus libidinibus exonerarus animus naturali vigore in eterna ſe attolleret: naturamqꝫ incorporei ⁊ incōmutabilis luminis vbi cauſe om nium factarum naturarum ſtabiliter viuūt: intelligētie puritate cōſpiceret. Conſtat eum tamen imperitorū ſtultitiam ſcire ſe aliquid opinā tiū etiam in ipſis moralibus queſtionibus: quo totuꝫ ani mum intendiſſe videbatur: vel cōfeſſa ignorantia ſua: vl̓ diſſimulata ſcientia: lepore mirabili diſſerendi ⁊ acutiſſi ma vrbanitate agitaſſe atqꝫ l verſaſſe. ᵇ Unde ⁊ concitatis inimicitijs calumnioſa cri minatione damnatus: morte mulctatus eſt. Sed eū po ſtea illa ipſa que publice dam nauerat athenienſium ciuitas: publice luxit in duos accuſatores eius vſqꝫ adeo po. puli indignatione conuerſa vt vnus eorum oppreſſus in multitudine interiret: exilio tis. platonis. ⁊ vſqꝫ ad tꝑa ariſtotelis qͥ alexādri ma gni fuit mgr̄ Habuit aūt ⁊ ſocrates magiſtrū aliuꝫ.ſ. gorgiā. vt ptꝫ ꝑ tulliū in li. de ſenectute. C9. III a Ocrates gͦ pͥmus ⁊c̄. In hoc ca. b. augꝰ. ait de ſocrate ph̓o. qͥ fuit mgr̄ ꝓlatonis. qͥ ẜm euſebiū āno artaxerxis. xl. ſermōe pl̓i mo celebrabat̉. d̓ cuiꝰ tꝑe facit auguſt. īfra. li. xviij. ca xxxvij. mentio nē. Facit aūt auguſ. in hͦ ca. tria. qꝛ pͥmo agit d̓ eiꝰ doctrina. fuit āt ẜm augꝰ. ethice..i. moralis ph̓ie pri mus inuetor. cui ꝯcordat hugo. li. iij. didaſcolis di ces ꝙ ethice inuē tor ſocrates eē d̓r qꝛ de ea. xxiiij. libros ẜꝫ poſitiuā iuſticiā ꝯſcpͥſit. de ip̄o narrat. A Gelliꝰ. li. j. ꝙ dicebat multos ho mīes ꝓpterea vel le viuere vt ederent ⁊ biberēt. ſe aūt velle edere ⁊ bibere vt viueret Hieronymꝰ ꝟo ꝯtra pelagianos li. iij. dicit ꝙ ph̓i de ſocrate gloriāb tur eū ſꝑ eundem vultū habuiſſe. Tertulianꝰ ꝟo ī apologetico d̓ ip ſo narrat ſic So crati demoniū a pueritia adhefiſ ſed̓r. vn̄ ſocratꝭ vox eſt ſi demoni um ꝑmittat deos negabat. quē tn̄ apollo ſapiētiſſi mū eē cecinit. La ctantiꝰ ꝟo li. d̓ fal ſa ſapīa. narrat ꝙ ſocrates ſe nihil ſcire dixit. nec hoc ip̄m qd̓ nihil ſci ret. Scd̓o ibi. b Un̄ ⁊ cōcitatis ⁊c. agit b. augꝰ. d̓ morte eius. Ubi ſciendū ꝙ ſicut narrat tertulianus. ſocrates in contumeliam deoꝝ quercum hircumqꝫ et canē degerebat. ⁊ propterea danatꝰ eſt. qꝛ deos deſtruebat. tn̄ poſtea athenienſes penitentes. eius criminatores afſlixerūt. ⁊ imagineꝫ eius auream in tēplo col locauerūt. reciſa dānatōe in teſtimoniū ſocratis. mor tuꝰ eſt ẜm valeriū li. iiij. potione veneni de manu carni ficis accepta. poſtqͣꝫ athemēſes triſtē de eiꝰ capite ſen tentiā tulerāt. vn̄ dicit euſebiꝰ āno artaxerxis ſcd̓i. xj ſocrates venenū bibit. Mortuꝰ ē aūt ẜm vincētiuꝫ in 