VIIIoīm rationū eē cognoueritvel crediderit: diſſerendo explicare ⁊ longū eſſe arbitror⁊ temere eſſe affirmandū nōarbitrorᶜ Cū em̄ mgr̄i ſui ſocratis quē facit in ſuis voluminibꝰ diſputantē notiſſimūmorē diſſil̓ande ſcīe vel opiniōis ſue ẜuar̄ affectat: qꝛ ⁊ illi ip̄e mos placuit: factum eſtvt etiā ip̄iꝰ platonis de rebmagnis ſnīe nō facile ꝑſpicipoſſint. Ex his tamē q̄ apudeum leguntur: ſiue que dixitſiue que ab alijs dicta eē narrauit atqꝫ conſcripſit: que ſibi placita viderentur: quedam cōmemorari ⁊ huic opori inſeri oportet a nobis velvbi ſuffragat̉ religioni vere:quaꝫ fides noſtra ſuſcipit acdefendit: vel vbi ei videtureſſe contrarius: quantumad iſtam de vno deo ⁊ pluribus ꝑtinet queſtionē: queꝫꝓpter vitam que poſt mortēfutura eſt veraciter beatā colendum eſſe catholice religionis aſſerit diſciplīa. Fortaſſis em̄ qui platonem ceterisphiloſophis gentium longerecteqꝫ p̄latum acutius atqꝫveracius intellexiſſe atqꝫ ſecuti eſſe fama celebriore laudant̉. aliquid tale de deo ſentiunt vt in illo inueniat̉ ⁊ cāſubſiſtendi: ⁊ ratio intelligēdi: ⁊ ordo viuendi. Quoruꝫtriū vnum ad naturalē: altērum ad rōnalem. tertiuꝫ admoralē ꝑtē intelligit̉ ꝑtinereSi em̄ hō ita creatꝰ ē: vt ꝑ idqd̓ in eo p̄cellit attingat ad illud qd̓ cuncta p̄cellit.i. vnuꝫveꝝ optimū deū ſine qͦ nullanatura ſubſiſtit: nulla doctrina inſtruit: nullus vſus expedit ip̄e q̄rat̉ vbi nobis oīa ſūtſecura. ip̄e cernat̉ vbi nobiscerta ſunt oīa ip̄e diligat̉ vbinobis recta ſunt oīa. Ca.I gͦ plato dei huiꝰimitatorē: cognitorē: amatorē dixit eēꝓlogo biblie dicēs. ſic plato egyptū ⁊ architā tarentinū eandēqꝫorā italie q̄ qͦndāmagna grecia dicebat̉ laborioſiſſime ꝑagrauit ⁊cͣ.c Cū em̄ mgr̄i⁊cͣ. Quātū ꝟo admodū tradēdi ſcientiā ſuā ſciendūꝙ ī libris ſuis ſꝑintroduxit ſocratē vl̓ alios loquētes ⁊ nunqͣꝫ ſeip̄ꝫ⁊ iō qͥd ip̄emet dehis q̄ tractat ſenſerit. nō ē facileſcire ex libris ſuiſEt ſil̓r ſic̄ dic̄ helinādus ꝯſuetudo ſua fuit libroſſuoſ ītitulare noībꝰ mgr̄oꝝ ſuoꝝ l̓eoruꝫ qui mgr̄osſuos docuerunt.hinc ſunt libri ciappellati. thimeꝰphedon. gorgiaspythagoras. Cetera huiꝰ ca. ſatispatent Ca. V.a Igͦ plato.⁊c̄ In hͦ caꝑi. b. augꝰ. īcipitꝑferre ph̓os platōicos ph̓is alijson̄dēs eos excellere in ſcīa naturali. ⁊ ſpecialit̓ īcipit in hͦ ca. p̄ferre doctrinā platonicā de deo oībustheologijs hoīmfidē xp̄i nō hn̄tiū⁊ fac̄ in hͦ ca. duoqꝛ pͥmo p̄fert eamtheologie fabuloſe ſeu theatrice. ⁊ctiā theologie ciuili. quaꝝ vtraqꝫſuꝑius in duoblibris p̄cedentibꝰeſt reprobata vbi⁊ doctrina varronis fere ꝑ totū r.probata eſtb Et ea que numa ⁊c̄. De librisnume pompilijqͦs de dijs ſcpͥſerat ſepultis ⁊ cōſapientē: cuius ꝑticipatōe ſitbtūs: quid opus eſt diſcutere ceteros: quorum nulli nobis qͣꝫ iſte ꝓpius acceſſeruntCedat eis igit̉ non ſoluꝫ theologia illa fabuloſa deoꝝ criminibus oblectans animosimpiorum: nec ſolum etiamilla ciuilis vbi impuri demones terreſtribus gaudijs deditos populos deorū nomīeſeducētes hūanos errorestanqͣꝫ ſuos diuinos honoreshabere voluerūt: vbi ad ſpectandos ſuoꝝ criininum ludos: cultores ſuos tanqͣꝫ ſuevanitatis admīſtratores habuerunt: vbi ꝑ eos ad ſuumcultū ſtudijs immūdiſſimisalios excitantes: ⁊ ſibi delectabiliores ludos d̓ ipſis ſpectatoribus exhibentes. Ubiſi qua velut honeſta geruntur in templis coniuncta ſibitheatrorum obſcenitate turpantur: ⁊ quecunqꝫ turpiageruntur in theatris comparata ſibi temploruꝫ feditatelaudantur. Et ea que varroex his ſacris quaſi ad celum⁊ terram rerumqꝫ mortaliuꝫſemina ⁊ actus interp̄tatuseſt: quia nec ip̄a illis ritibusſignificant̉: que ip̄e inſinuare conatur: ⁊ ideo veritas conantem non ſequitur. Et fiipſa eſſent: tamen anime rationali ea que infra illam nature ordine cōſtituta ſunt ꝓdeo ſuo colēda nō eēt: necſibi p̄ferre debuit tāqͣꝫ deoseas res qͥbus ip̄am p̄tulit verus deꝰb⁊ ea q̄ numa pompilius reuera ad ſacra eiuſmōiꝑtinētia ſecū ſepeliēdo curauit abſcondi: ⁊ aratro erutaſenatꝰ iuſſit incēdi. In eo genere ſunt etiā illa(vt aliqͥd d̓nūa mitiꝰ ſuſpicemur q̄ʳ alexāder macedo ſcribit ad matrē ſibi a magno ātiſtite facrorū egyptiorū qͦdā leone pa dtefacta. Ubi nō picꝰ ⁊ faunꝰ eº ⁊ eneasᵗ ⁊ romulusᶠ vel etiābuſtis poſtmodūdictū ē libro. vij.ca. xxxiiij. ⁊ xxxvc Alexandermacedo ⁊cͣ. Inepl̓a alexādri fitmentio de fauno⁊ pico. de quibꝰ.s. li. j. ca. iiij. dixid Et eneas ⁊cͣ.Itē fit in ea mentio d̓ enea d̓ qͦ tiſliuiꝰ d̓ vrbis origine lib̓. jͣ. dicit ꝙapud fluuiū minuchiū ꝓ deo colit̉. quē incole deum indigetē vocant.i. iouē d̓ homine. factū. namdij indigetes vocant̉ dij de hoībꝰfacti. de cuiꝰ deificatōe fac̄ augꝰ.infra li. xviij. ca.xix. mentionem.e Et romulus⁊c̄. Item de romulo de quo deificato dictū eſt. sͣ. li.ij. ca. xv.f Uel etiā her.⁊cͣ. Itē de hercule qͥ fuit thebanꝰ⁊ de thebis cū ſocijs ſuis trāſiuitin hiſpaniā. qͥ cūd̓ hiſpania reuerteret̉ vt veniretad loca illa italievbi euāder eo tēpore habitauit interfecto caco quiboues ſuos furatus fuit. ſicut narrat titꝰ liuiꝰ d̓ vrb̓origine li. j. euander eū filiū iouisſalutat di. mr̄emb ſuā que carmētisvocabat̉ veridicam ⁊ interp̄temdeorū ceciniſſe qeſſet aucturꝰ nūerum celeſtiū. ibiqꝫ ſtatim dedicac ta eſt ara herculivbi poſtmodumſacra herculis aromanis celebrata ſunt. apud alias gentes etiā ꝓſpter ſtrēnua ⁊ mi