XIIII obſcene ꝑtes corꝑis excitāt̉. Hec āt ſibi ſo totū corpꝰ nec ſolū extrīſecꝰ veꝝ etiā ītrīſecꝰ vendicat: totūqꝫ cōmouet hoīem ſimul affe ctucū carnis appetitu ꝯiuncto atqꝫ ꝑmixto: vt ea voluptas ſequat̉ qua maior in corꝑis volu­ptātibꝰ nulla eſt: ita vt momēto ipſo tēꝑis ad eius ꝑuenit̉ extremū: pene oīs acies quaſi vi gilia cogitatōis obruat̉. Quis aūt amicꝰ ſapīe ſanctorūqꝫ gaudioꝝ: cōiugalē agens vitā: ſꝫ ſi pleꝰ cut apoſtolus monuit: ſciēs vas ſuū poſſidere in ſanctificatione et honore: ī morbo deſide rij ſicut gētes ignorant deum: non mallet ſi poſſet ſine hac libidine filios ꝓcreare. vt etiaꝫ in hoc ſerēde ꝓlis officio ſic eiꝰ menti ea ad opus creata ſunt: quēadmodū cetera ſuis q̄qꝫ oꝑbus diſtributa mēbra ſeruirēt: nutu volun­tatis acta: eſtu libidinis incitata? Sed neqꝫ ip̄i amatores huiꝰ voluptatis: ſiue ad ꝯcubitus ꝯiugales: ſiue ad īmūdicias flagicioꝝ cum vo­luerint cōmouent̉: ſed aliqn̄ motꝰ ille importu nus ē nullo poſcēte: aliqn̄ aūt deſtituit īhiātē: cum in aīo ꝯcupiſcētia ferueat. friget in corꝑe­atqꝫ ita mirū in modū non ſolū generādi volū­tati: veꝝ etiā laſciuiendi libidini libido ſer­uit: cum tota plerūqꝫ menti cohibēti aduerſe tur nōnunqͣꝫ aduerſus ſeip̄am diuidit̉: cōmo toqꝫ aīo in cōmouēdo corꝑe ſeip̄a non ſequitur Erito huius libidinis Ca. XVII maxime pudet: merito ip̄a membra que ſuo quodā: vt ita dixerim: iure oīmodo ad arbitriū noſtꝝ mouent̉: aut mo uent̉: pudenda dicunt̉: qd̓ ante pctm̄ hoīs non Sen̄. 2. fuerūt. ſicut ſcriptū eſt. Nudi erāt non fundebant̉: qd̓ eis ſua nuditas eſſꝫ incogni ta: ſꝫ turpis nuditas nōdū erat: qꝛ nōdū libido mēbra illa p̄ter arbitriū cōmouebat: nondū ad hoīs inobedientiā redarguendā ſua inobediē tia caro quodāmō teſtimoniū ꝑhibebat. Neqꝫ em̄ ceci creati erāt vt imperitū vulgꝰ opinatur idem. qn̄quidē ille vidit aīalia quibꝰ noīa impoſuit de illa legit̉ Uidit mulier qꝛ bonū eſt lignū in . 3. eſcā: qꝛ placet oculis ad videndū. Petebāt oculi eoꝝ: ſed ad hoc erant aꝑti. hoc eſt non attenti: vt cognoſcerēt qͥd eis indumēto gr̄e ſtaret̉: qn̄ membra eoꝝ volūtati repugnare ne ſciebāt. Qua gr̄a remota: vt pena reciproca in obediētia plecteret̉. extitit in motu corꝑis q̄dā impudēs nouitas: vn̄ eſſet indecēs nuditas fe cit attentos reddiditqꝫ ꝯfuſos. Hinc eſt po­ſteaqͣꝫ mandatū dei aꝑta frāſgreſſione violar̄t idem. ſcriptū eſt de illis. Et aꝑti ſunt oculi amboꝝ et cognouerūt qꝛ nudi erāt: ꝯſuerūt folia fici et fecerūt ſibi campeſtria. Aperti ſunt inquit ocu li amboꝝ: non ad videndū: nam antea vide­bant: ſed ad diſcernendū inter bonum qd̓ ami­ſerant: malū ī quo ceciderāt. Un̄ ip̄ꝫ lignū eo iſtā faceret dinoſcentiā: ſi ad veſcendū tra vetitū tangeret̉: ex ea re nomen accepit: vt appelleret̉ lignū ſcīe boni mali. Exꝑta enim morbi moleſtia: euidentior ſit etiā iocunditas ſanitatis. Cognouerūt qꝛ nudi erant: nudati ſcꝫ ea gr̄a qua fiebat vt nuditas corporis nulla eos lege peccati menti eoꝝ repugnāte confun deret. hoc itaqꝫ cognouerūt qd̓ faciliꝰ ignora­rent: ſi deo credētes obediētes non cōmitte­ret eos cogeret exꝑiri: infidelitas inobediē tia qͥd noceret? Proinde ꝯfuſi inobediētia car nis ſue tanqͣꝫ teſte pena inobediētie ſue: ꝯſuer̄t Ibidem. folia fici fecer̄t ſibi campeſtria.i. ſuccinctoria genitaliū. Nam qͥdā interp̄tes ſuccinctoria po ſuerūt. Porro aūt cāpeſtria latinū quidē ver­ eſt: ſed ex eo dictū iuuenes nudi exerce bant̉ in campo pudēda oꝑiebant vn̄ qui ita ſūc cincti ſunt capeſtratos vulgꝰ appellat. Qd̓ ita­qꝫ aduerſus dānatā culpā inobedientie volun tatē libido inobedienter mouebat: verecūdia pudenter tegebat. Ex hoc oēs gentes qm̄ ab il la ſtirpe ꝓcreate ſunt vſqꝫ adeo tenent inſituꝫ pudēda velare: vt qͥdā barbari illas corꝑis par tes: nec in balneis nudas habeāt: ſed earuꝫ tegumentis lauāt. Per opacas qͦꝫ indie ſolitu­dines: cum qͥdā nudi philoſophent̉: vn̄ gymno ſophiſte nominant̉. adhibēt tn̄ genitalibꝰ tegu menta: qͥbꝰ cetera mēbroꝝ carēt: Ca. XVIII Pus ꝟo ip̄m qd̓ libidine tali ꝑagit̉: ſolū in quibuſqꝫ ſtupris vbi latebre ad ſubterfugiēda humana iudicia requi runt̉: veꝝ etiā in vſu ſcortoꝝ quā terrena ciui­tas licita turpitudine fecit: qͣꝫuis id agat̉ qd̓ eiꝰ ciuitatis nulla lex vindicat: deuitat tn̄ publicū etiā ꝑmiſſa atqꝫ impūita libido ꝯſpectū: vere­cūdia naturali habēt ꝓuiſum lupanaria ip̄a ſe­cretū: faciliuſqꝫ potuit impudicicia habere vincula ꝓhibitōis qͣꝫ impudētia remouere lati bula illiꝰ feditatis. Sꝫ hac etiā ip̄i turpes turpi tudinē vocant. cuiꝰ lꝫ ſint amatores: oſtentato res eſſe audent. Quid cōcubitꝰ coniugalis qui ẜm matrimonialiū p̄ſcripta tabulaꝝ ꝓcreā doꝝ ſit liberoꝝ; Nōne ipſe qͣꝫqͣꝫ ſit licitus et honeſtꝰ: remotū ab arbitrꝭ cubile ꝯquirit? Nō­ne oēs famulos atqꝫ ip̄os etiā ꝑanymphos qͦſ cūqꝫ ingredi q̄libet neceſſitudo ꝑmiſerat ante mittit foras: qͣꝫ vel blandiri cōiunx ꝯiugi incipi at? Et qm̄ ſicut ait ēt qͥdā rōani maximꝰ auctor eloquij: oīa recte facta ī luce ſe collocari volūt id eſt appetūt ſciri: hoc recte factū ſic appetit ſci ri vt tn̄ erubeſcat videri. Quis em̄ neſcit vt fi­lij ꝓcreent̉: quid inter ſe cōiuges agāt: qn̄ qͥdē D 2