Liber vt id agat̉ tanta celebritate ducunt̉ vxores: et tn̄ cum agit̉ vn̄ filij naſcant̉: nec ip̄i filij ſi qͥ inde iam nati ſunt teſtes fieri ꝑmittunt̉. Sic em̄ hoc recte factū ad ſui noticiā lucē appetit aīoꝝ: vt tn̄ refugiat oculoꝝ. Un̄ hoc: niſi qꝛ ſic gerit̉ qd̓ deceat ex natura: vt etiā quod pudeat comitetur ex pena. Capitulum. XIX Inc eſt ꝙ ⁊ illi ph̓i qͥ veritati ꝓpius ac ceſſerūt: irā atqꝫ libidinē vitioſas ani mi ꝑtes eſſe ꝯfeſſi ſunt: eo ꝙ turbide atqꝫ inordinate mouerent̉ ad ea etiā que ſapīa ꝑpetra ri vetat. ac ꝑ hoc opꝰ habere moderatrice mēte atqꝫ rōne. Quā ꝑtē animi tertiā velut in arce qͣ dam ad iſtas regendas ꝑhibēt collocatā: vt illa imꝑante iſtis ſeruientibꝰ poſſit in hoīe iuſticia ex oī animi ꝑte ꝯſeruari. He igit̉ ꝑtes qͣs et in hoīe ſapiēte ac tꝑante fatent̉ eſſe vitioſas: vt eas ab his rebꝰ ad quas iniuſte mouent̉: mens cōpeſcēdo ⁊ cohibēdo refrenet ac reuocet: atꝫ ad ea ꝑmittat que ſapīe lege ꝯceſſa ſunt: ſic̄ ira ad exercendā iuſtā coertionē: ſicut libidinē ad ꝓpagande ꝓlis officiū: he inqͣꝫ ꝑtes ī ꝑadiſo an re pctm̄ vitioſe nō erant. Nō em̄ ꝯtra rectā voluntatē ad aliqͥd mouebant̉: vn̄ neceſſe eēt eaſ rōnis tanqͣꝫ frenis regentibꝰ abſtinere. Naꝫ q̄ nūc ita mouent̉ ⁊ ab eis qͥ tꝑanter ⁊ iuſte ⁊ pie viuūt: alias faciliꝰ: alias difficiliꝰ tn̄ cohibendo ⁊ refrenādo modificant̉: nō eſt vtiqꝫ ſanitas ex natura: ſed lāguor ex culpa. Ꝙ aūt ire oꝑa aliarūqꝫ affectionū in quibuſqꝫ dictis atqꝫ factis n̄ ſic abſcōdit verecūdia vt oꝑa libidinis q̄ fiunt genitalibꝰ mēbris: qͥd cauſe eſt: niſi qꝛ in ceterꝭ mēbra corꝑis non ip̄e affectōes: ſed cū eis ꝯſen ſerit volūtas mouet: q̄ ī vſu eoꝝ oīno dn̄at̉; nā quiſqͥs verbū emittit iratus vel etiā quēqͣꝫ ꝑcu tit: non poſſet hoc facere niſi lingua ⁊ manꝰ iubente quodāmō voluntate mouerēt̉: que mēbra etiā cū ira nulla eſt mouent̉ eadē voluntate. At go gēitales corꝑis ꝑtes ita libido ſuo iuri quodāmō mancipauit: vt moueri non valeāt: ſi ip̄a defuerit ⁊ niſi ip̄a vel vltro vl̓ excitata ſur rexerit. hoc eſt qd̓ pudet: hoc eſt ꝙ intuentiuꝫ ocl̓os erubeſcēdo deuitat: magiſqꝫ fert hō ſpe ctantiū multitudinē qn̄ iniuſte iraſcit̉ hoī: qͣꝫ vl̓ vniꝰ aſpectū qn̄ iuſte miſcet̉ vxori. Ca. XX. Oc illi canini ph̓i: hoc ē cynici n̄ viderūt ꝓferētes ꝯtra humanā verecundi am: qͥd aliud qͣꝫ caninā? hͦ eſt īmundā impudētemqꝫ ſnīaꝫ: vt ſcꝫ qm̄ iuſtū eſt qd̓ ſit cū vxore palā nō pudeat id agere: nec in vico nec plarea qͣlibet ꝯiugalē cōcubitū deuitare: Uicit tn̄ pudor naturalis opinionē eiꝰ erroris. Naꝫ ⁊ ſi ꝑhibent hoc aliqn̄ gloriabundum feciſſe diogenem: ita putantēſectā ſuaꝫ nobiliorē futurā ſi in hoīm memoriā inſignior eius impudentia figeret̉. poſtea tn̄ a cynicis fieri ceſſatum eſt: pluſqꝫ valuit pudor vt erubeſcerēt hoīes hoībꝰ qͣꝫ error vt hoīes canibus eſſe ſimiles affectarēt Un̄ ⁊ illū vel illos qͥ hoc feciſſe referunt̉ potiuſ arbitror ꝯcumbētiū motꝰ dediſſe oculis hoīm neſcientiū qͥd ſub pallio gereret̉. qͣꝫ humano p̄ mente ꝯſpectu potuiſſe illā ꝑagi volūtatē. Ibi em̄ ph̓i non erubeſcebāt videri ſe velle ꝯcūbere: vbi libido ip̄a erubeſceret ſurgere Et nunc videmꝰ adhuc eſſe ph̓os cynicos. Hi em̄ ſunt qͥ non ſolū amiciunt̉ pallio. verūetiā clauā ferūt nemo tn̄ eoꝝ audet hͦ facere: qd̓ ſi aliqͥ auſi eēt vt nō dicā ictibꝰ lapidantiū: certe ꝯſpuentiū ſa liuis obruerent̉. Pudet igit̉ huiꝰ libidinis hūanā ſine vlla dubitatōe naturā. ⁊ merito pudet. In eiꝰ qͥppe inobediētia q̄ genitalia corꝑis mēbra ſolis ſuis motibꝰ ſubdidit ⁊ poteſtate volūtatis eripuit: ſatis on̄dit̉ qͥd ſit hoīs illi pͥme inobedientie retributū: qd̓ in ea ꝑte maxīe oꝑtu it apparere qua generat̉ ip̄a natura: q̄ illo pͥmo ⁊ magno in deteriꝰ eſt mutata pctō: a cuius ne xu nullus eruit̉: niſi id qd̓ cum oēs in vno eēnt ī cōeꝫ ꝑniciē ꝑpetratū eſt: ⁊ dei iuſticia vindicatū: dei gr̄a in ſingulis expiet̉. Ca. XXI ¶ Bſit itaqꝫ vt credamꝰ illos ꝯiuges in ꝑadiſo ꝯſtitutos ꝑ hanc libidinē de qͣ erubeſcēdo eadē membra texerūt. im pleturos ſuiſſe: qd̓ in ſua bn̄dictione deus dixit Creſcite ⁊ multiplicamini: ⁊ implete terrā. Pꝰ Gen̄ j pctm̄ quippe orta eſt hec libido: poſt pctm̄ eā na tura nō impudens amiſſa ptāte cui corpꝰ ex oī ꝑte ſeruiebat. ſenſit. attēdit. erubuit. oꝑuit. Illa vero bn̄dictio nuptiaꝝ vt ꝯiugati creſcerēt ⁊ multiplicarent̉ ⁊ implerent terrā: qͣꝫuis ⁊ in de linquentibꝰ māſerit. tn̄ anteqͣꝫ delinquerēt data eſt vt cognoſcerent ꝓcreationē filioꝝ ad glo riā ꝯnubij non ad penā ꝑtinere pctī. Sed nunc hoīes ꝓfecto illiꝰ q̄ fuit in paradiſo felicitatis ignari niſi ꝑ hoc ꝙ exꝑti ſunt.i. ꝑ libidineꝫ de qͣ videmꝰ ip̄am etiā honeſtatē erubeſcere nuptiarū: nō potuiſſe gigni filios opinant̉: alij ſcpͥtu ras diuinas: vbi legit̉ poſt pctm̄ puduiſſe nudi tatis ⁊ pudenda eſſe ꝯtecta ꝓrſus non accipiē tes ſed infidelit̓ irridentes: alij ꝟo qͣꝫuis eas accipiant ⁊ honorēt: illud tn̄ qd̓ dictū eſt Creſcite Ubi sͣ. ⁊ multiplicamini: non ẜm carnalē fecunditatē volunt intelligi: qꝛ ⁊ ẜm aīaꝫ legit̉ tale aliquid dictū. Multiplicabis in aīa mea virtutem. vt Psͣ i3 id qd̓ in geneſi ſequit̉. Et implete terrā ⁊ dn̄amini eius: terrā intelligant carnem quā p̄ſentia ſua implet anima eiꝰ q̄ maxime dn̄at̉ cum in virtute multiplicat̉. Carnalis aūt fetus ſine libidine que poſt peccatum exorta: inſpecta. cō