Liber bᵇ Neqꝫ eniꝫ demonibus iudi­cio dei permiſſis huiuſmodi preſtigia difficilia eſſe poſſūt ſed quia illa virgo poſtea vi­ua reperta eſt: ſuppoſitam illa ceruam eſſe facile cogni tum eſt. Socij vero diome­dis quia nuſqͣꝫ ſubito compa ruerunt: et poſtea nullo loco apparuerunt ꝑdentibus eos vltoribus angelis malis: Et pro eis aues occulte ex alijs locis vbi eſt hoc genus auiū ad ea loca perducte ſunt: ac repente ſuppoſite ideo credū tur eſſe conuerſi. Quod au­tem diomedis in templum aquā roſtris afferūt aſper gunt blandiuntur greci genis: atqꝫ alienigenas per­ſequuntur: mirandum non ē fieri demonuꝫ inſtinctu: quo rum intereſt: id eſt ad quos perſuadere pertinet deuꝫ fa ctum eſſe diomedem ad de­cipiendos homīes: vt falſos deos cum veridei iniuria ml̓ tos colant: et hominibꝰ mor tuis qui nec cuꝫ viuerent ve re vixerunt: templis: altari­bus: ſacrificijs ſacerdotibus que omnia cum recta ſūt niſi vni deo viuo vero debē tur inſeruiāt. Capitlum. XIX. O tempore poſt ca­ptam troiam atqꝫ de­letā eneas cum vigin ti nauibus quibus portaban tur reliquie troianorū in ita liam venit: regnante ibi lati­: apud athenienſes me­Dtꝑe ⁊cͣ. nota meneſtheꝰ. xj. rex athenien ſiuꝫ erat qui codē auno troia euerſa eſt mortuꝰ eſt polymphides ſicyoniorum rex. xxiiij. erat. ius anno. xxix. euerſa ē troia. Athanis vero regis aſ ſyrioꝝ. xxvj. Quē b vocat lapidon. nos abdon dicimꝰ cuius āno tertio ponit troiā euer ſam. quod aliqui bus factuꝫ videt̉ anno. xxxviiij. iev te. Item nota videt̉ augꝰ hic di ſcordare ab euſe bio ẜm quē apud athenienſes mor tuo latino. regna uit. xij. demophō vnde non tantuꝫ ſicyoniorum ſed et athenienſium rex mutatus eſt. Cum autem dic̄ eneam regnaſſe tempore ſanſo­nis. hoc dicit ſe quendo euſebiuꝫ qui in annorum annotatione ſeqͥ tur interpretatio nem. lxx. Sequē tes autem anno tationem anno­rum ẜm tranſlati onem hicronymi ponunt eneaꝫ ce piſſe regnare pri mo anno ab hely b Sed enēaꝫ quoniā ⁊cͣ. quod dicitur de deifi catione enee pa­tet ſupra libro. x. capitulo. v. c Sabini etiaꝫ ⁊cͣ. Dexantho ve ro rege ſabinorū non legi alibi. ſꝫ puto hoc accep­tum de libris var q ronis. d Peridem pus cōdrus ⁊c̄. De codro atheni enſium rege re­fert iuſtinus li. ſecundo. erat inter arheniēſes et dorenſes quos hic dicit peloponenſes ſimultates vereris offenſe. quas vindicaturi bello dorenſes de euentū preli oracula conſuluerunt. reſponſum eſt ip ſos ſuꝑiores fore niſi regem athenienſium occidiſſent Cum ꝑuentū eſſet ad bellum. militibus ante om̄ia cu neſtheo: apud ſicyonios po­lymphide: apud aſſyrios an tane: apud hebreos autem iudex lapidon fuit. Mortuo autem latino regnauit ene­as tribus annis eiſdem in ſu pradictis locis manentibus regibus: niſi ſicyoniorum iam pelagus erat: et hebre­orum iudex ſanſon. Qui cuꝫ mirabiliter fortis eſſet puta­tus eſt hercules. Sed ene am qm̄ qn̄ mortuus eſt non comparuit deum ſibi fecerūt latiniᵉ. Sabini etiam regem ſuum primum xanthum ſiue vt aliqui appellant xanthiuꝫ retulerunt in deosᵈ Per idē tempus cōdrus rex atheniē­ſium pelopōnenſibus eiuſdē hoſtibus ciuitatis ſe interfi­ciendum ignotus obiecit. et factum eſt hoc modo eum ī dicant patriam liberaſſe. Re ſponſum enim acceperāt pe lopōnenſes: tunc demum ſe ſuperaturos: ſi eoruꝫ regem non occidiſſent. Fefelliter go eos habitu pauperis appa rendo: et in ſuam necem per iurgia prouocando. Unde ait virgilius. et iurgia cōdri. Hunc athenienſes tanqͣꝫ de­um ſacrificiorum honore co lueruntᵉ Quarto latinoruꝫ rege ſiluio enee filio: non de creuſa de qua fuit aſcanius: qui tertius ibi regnauit: ſed de lauinia latini filia quē po­ſthumum eneas dicitur ha­buiſſe. Aſſyriorum auteꝫ vi­ceſimo et nono eneo: et me­ſtodia regis precipit̉. athenienſium eo tempore rex co drus erat qui reſponſio dei preceptis hoſtium co­gnitis ꝑmutato regis habitu pannoſis ſarmentis col lo impoſitis. caſtra hoſtiū ingredit̉ vbi in turba obſi ſtentium a milite quē falce cōnulnerauerat haſta int̓­ficit̉. Cognito re gis interitu dorē ſes ſine prelio di ſcedūt. atqꝫ athe menſes ꝟtute du cis ſalute pr̄ie morti ſe offeren­Iidt. 4 tis bello liberant̉ de hoc dicit hic. per idem tempꝰ tuddꝰ ⁊cͣ. alitrās ad hoc illud ꝟgi­lij in bucolicisgloca. v. Et iur­gia cōdri ⁊c̄. e Quarto la. ⁊cͣ b nota. regibꝰ la­tinorū primus fuit latinus. ſccū dus eneas. terti­aſcanius qui iu lus. queꝫ genuit encas ex creuſa d vxore troiana. qͣr tus erat ſiluius poſthumꝰ. fil­uius dictus. qꝛ in ſilus caſualii natus eſt. a quo ſuccedētes reges cognominati ſūt ſiluiij. diciꝰ eſt et poſthumꝰ. qꝛ p mortē patris na­tus eſt. hunc ge­nuit eneas ex la­uinia filia latini. f Aſſyriorū ⁊c̄ ꝟgi ū but̓ Nota iſte rex aſſyriorū quē vo cat eneuꝫ in chro nicis vocat̉ ihi­meus cuiꝰ anno evij. defunctus ē ſpeuſippus vlti­mus rex ſicronio rum. anno ince pit melanthꝰ re gnare athemenſi bus. dicitt̉. xvj crat pater codn̄ qd̓ aūt hic dicit fuiſſe tꝑe hely ſonat cum cuſebio. alij tn̄ in annotatiōe annorum ſe quunt̉ tranſlationē hiero. dicūt fuiſſe tꝑe ſanſonis. Ox eiſdē ⁊c̄. In ca. forſan conſonat cuſe bio tn̄ ſeq̄ntes trāſlationē hicro. ponūt ſaulēre gnare cepiſſe. xxix. anno dortuli. erat. xxx. rex