Liber panaria nūcupāt̉ Et eos po ſtea ad fauſtulū ꝑueniſſe paſtoreꝫ: atqꝫ ab eiꝰ acca vxore nutritos: qͣꝫqͣꝫ ſi ad arguēdū hoīeꝫ regē qͥ eos ī aquā ꝓijci crudelit̓ iuſſerat: eis īfanti bus ꝑ qͥs tanta ciuitas ꝯden da fuerat de aqͣ diuinitꝰ liberatꝭ: ꝑ lactātē ferā deꝰ voluit ſubuenire qͥd mirū ē?ᶠ Amu lio ſucceſſit in regnū latiale frat̓ eiꝰ numitor auus romu li: cuiꝰ numitoris pͥmo anno ꝯdita ē roma ac ꝑ hͦ cū ſuo de inceps.i. romulo nepote regnauit. Ca. XXII Am altiſſima tunc ꝯdita eſt ciuitas ro ma velut altera babylō ⁊ ve lut pͥoris filia babylōis ꝑ quā deo placuit orbē d̓bellare ter raꝝ; ⁊ in vnā ſocietatē reipu blice legūqꝫ ꝑductū longe la teqꝫ pacare. Erāt em̄ iā ppl̓i validi ⁊ fortes: ⁊ armis gen tes exercitate q̄ nō facile cederēt ⁊ qͣs opus eēt ingentibus ꝑiculis ⁊ vaſtatōe vtrin qꝫ nō ꝑua: atqꝫ horrendo labore ſuꝑareª Nā qn̄ regnū aſ ſyrioꝝ totā pene aſiaꝫ ſubiugauit: licꝫ bellādo ſit factū: n̄ tn̄ multū aſperis ⁊ difficilibꝰ bellis fieri potuit: qꝛ rudes adhuc ad reſiſtendū gentes erant: nec tā multe vl̓ tā magne.ᵇ Siquidē poſt illud ma ximum atqꝫ vniuerſale dilununcupat. vn̄ dicit̉ hic quā volūt de marte gemēos ⁊cͣ Refert etiā idē titꝰ liuiꝰ qd̓ etiā tenet fama. cū fluctuantē alueū qͦ expoſiti erāt pueri tenuis ī ſicco aqͣ deſti tuiſſet lupā ſitiētē ex mōtibꝰ qͥ circa ſūt ad puerilē vagitū curſū flexiſſe eā adco mitē ſb̓miſſas īfātibꝰ p̄buiſ ſe māmas. vt lin gua lābentes pu eroſ mgr̄ regij po coris inuenerit vn̄ ⁊ hͦ dic̄ ⁊ ad hͦ adhibētes.ſ. ꝙ erāt filij martꝭ argumētū ꝙ ī fātes expoſitos lupa nutrierit. ẜm ꝟo titū liuiū vbi. sͣ. fert̉ a fauſtulo ſic em̄ vocabat̉ mgr̄ f regij pecoris ad ſtabula laurētioſ pueros educandos datos. ſūt qͥ laurētiā vulgato corꝑe.ſ. qꝛ mere. trix erat lupā vo catam putant in de locum fabule ac miracl̓o datū vn̄ dicit h̓. qͣꝫuis nō deſint. e Qui eos in aquā ꝓijci crudelit̓ iuſſerat ⁊c̄ ẜm titū liuiū. nec dij nec hoīes aūt ipſam ꝟginē veſta lē aūt ſtirpē a cru delitate regia vēdicabāt. ſꝫ ſacerdos.ſ. rhea vl̓ ilia a vīcta ī cuſtodiaꝫ dat̉. pueros ī ꝓfluentē aquā mit ti iubetꝰ f Amulio ſucceſſit ⁊cͣ. nota ꝙ amulio ſucceſſit I in regnū fr̄ eiꝰ nu mitor. Romulꝰ em̄ ẜm titū liuiuꝫ iuſſis certo tꝑe ad regiā venire paſtoribꝰ ⁊ ad regem amuliū īpetū fac̄ ⁊ a domo numitoris alia cōꝑata manū remꝰ adiuuat ita regē obtrūcāt. Numitor poſtqͣꝫ ꝑ petrata cede iuuenes ad ſe ꝑgere vidit gͣtulātes ex teplo aduocato ꝯſilio ſccleraī ſe fr̄is originē nepotum vt geniti. vt educati. vt cogniti eēt cedē dcīceps tyrā ni ſeqꝫ eiꝰ auctorē on̄dit. Iuuenes ꝑ ꝯtiōꝫ. īgreſſi amuliū regē ſalutāt ita nūitori re ꝓmiſſa romulū remumqꝫ cupido cepit ī his locꝭ vbi expoſiti educatiqꝫ erāt vrb̓ ꝯdēde.ſ. rome de qͣ h̓ dic̄. Nuitoris pͥº āno ꝯdita ē ro ma. cuiꝰ termīos deſcribēs ſolinꝰ li. j. dic̄ ꝙ incepita uium: cum in arca noe octo ſoli hoīes euaſerunt: āni nō multo amplius qͣꝫ mille trāſi erant: qn̄ ninus aſiam totaꝫ excepta india ſubiugauit. ro ma vero tot gentes orientis ⁊ occidētis quas imperio ro mano ſubditas cernimꝰ: nō ea celeritate ac facilitate ꝑdomuit: quoniam paulatim in creſcendo robuſtas eas ⁊ ⁊ bellicoſas quaquauerſum dilatabatur inuenit. Tem¬6 pore igitur quo roma condi ta eſt: populus iſrael habebat in terra promiſſionis an nos ſeptingentos decem et octo. Ex quibꝰ vigintiſepteꝫ pertinent ad ieſum naue de inde ad tempus iudicum tre centiuigintinouem. Ex quo aūt ibi reges eſſe ceperāt an ni erant trecentiſexagintaduo Et rex tunc erat in iuda cuius nomen erat achaꝫ vel ſicut alij putāt qui ei ſueceſſit ezechias: quē quidē ꝯſtat optimū ⁊ pijſſimū regem ro muli regnaſſe tꝑibus. In ea vero his temꝑibus hebraici populi ꝑte que appellabat̉ iſrael regnare ceperat oſee. Capitulum. XXIII. Odeꝫtempore nō a nulli ſibyllam erythream vaticinatā ferūt. Sibyllas aūt varro ꝓ dit plures fuiſſe non vnam ſilua q̄ eſt arca apollinis ⁊ ad ſuꝑciliū ſcalarū cacihꝫ terminū vbi fauſtuli erat tuguriū. Ca. XXI. a Am altiſſima tūc ꝯdita ⁊cͣ. h̓ nota ꝙ inqͣꝫtum dic̄ ꝙ regnū aſſiriorū totā fere aſiā ſb̓iugauit hͦ factū eꝑ ninū regē aſſyrioꝝ ſcd̓ꝫ. vt pꝫsͣ. li. ij. b Siqͥdeꝫ pꝰ illud ⁊c qd̓ dic̄ d̓ diluuio vſqꝫ ad hāc ſb̓iugatōꝫ trā ſiſſe ānos. M. ī telligenduꝫ ē ẜm trāſlatōꝫ. lxx. ẜm em̄ trāſlatōeꝫ hie ro. nō inueniunt̉ a diluuio vſqꝫ ad natiuitatē abrae. niſi tm̄ āni. cexcj iij. d̓ qͥbꝰ ſubtractis. xxxiij. ānis. qͥbus hec ſubiugatio annotat̉ in chronicꝭ p̄ceſſiſſe natiuitatē abrae remanēt a diluuio vſqꝫ ad hanc ſb̓iugatōꝫ aſie fa ctā ꝑ ninū tm̄ an ni..cclviij. c Tꝑe igit̉ qͦ ⁊c̄ cōputarōe ānorū quā ponit ſequit̉ trāſlatōꝫ. lxx. ſic̄ in p̄cedētibꝰ. ẜm ꝟo trāſlatōꝫ hieronimi nō dicūt̉ filij iſrl̓ habitaſſe in terra ꝓmiſſionis an̄ vrbē ꝯditā niſi ſexcētiſno nagītaſex āniſqꝫ ioſue cuiꝰ annos ſcpͥtura nō deter minat aſcribunt̉ āni. xxvj. ẜmioſephū. ⁊ eos qͥ ſe quunt̉ trāſlatōeꝫ hieronymi. Iudicibꝰ aūt. xij. qͦꝝ vnꝰ crat ſanſon. ccxcix. vt ptꝫ per mgr̄m ī hyſtorijs quibꝰ additis. xl annis heli. ⁊. xij. ſamuelis. habent. ccclj. ab initio vero reguꝫ ſequēdo cōputatōꝫ cōmunē que ſauli. xx. an nos attribuit vſqꝫ ad primū annū achaꝫ. ſcd̓m trāſlationem hicronymi non inueniunt̉ niſi anni. cccxxxix. qui faciunt ſexcentos non aginra ānos. tamen in chro nicis noſtris non concordamus cuꝫ iſta computatio ne annorum propter rationes ibi poſitas quas recitare nimis eſſet prolixum. Ca. XXIII. a Odem tempore ⁊c̄. In hoc capitulo agit de ſi bylla erythrea. et eſt notabile capitulum. necī diger expoſitione.