l. ſanximus. C. de re. eccle. nō alie. procedit niſi in diſpenſatione fieret mentio ſeu cōmemoratio p̄cij qꝛ tūcintelligitur ſtricte de cōtractu venditōis vt eſt tex. notabilis in. l. fi. C. de predi. decuri. ſine decre. non alie. li.x. quod tene menti. Abbas.vm ſacerdotiſSe ſumat. ⁊ pͥmoponitur ratio. ſecundo dictum cum incluſa exceptione ibi.non niſi. tercio pena ibi clericis. Nō primo ꝙ officium aduocatōis videtur nociuū. videtur em̄ frangerecaritatem cum quiſqꝫ putet aduocatum alterius partisſibi aduerſum et nocumentū offerre. et ex hoc hic īfertdo. an. ꝙ ſi quis ꝓmiſit aliqueꝫ non offendere ſub certa pena ꝙ ſi contra illum accepit officiū aduocatōnisincidit in penaꝫ. Item dicit in pactione pacis quādoaliqui promittunt ſibi inuicem non nocere. vt pro extraneis nō poſſit aduocationis officiū aſſumere. ⁊ ideꝫdicit ſi ſtatuto cauetur ꝙ ſub pena nō audeat alicui nocere de tali familia. ego puto illud dictū non eſſe verūquia verba pactionis pacis et ſtatuti odioſi debent ꝓprie et ſtricte intelligi vt le. ⁊ noͣ. in. c. in noſtra. d̓ iniur.et in. l. iij.§. hec aūt verba. ff. de nego. geſ. ⁊ in. l. quicquid aſtringende. ff. de ꝟbo. ob. Sed aduocatꝰ propenon nocet īmo defendit ius publicū ⁊ priuatuꝫ. vndeex hoc dicuntur milites ⁊ p̓uilegiant̉ in iure in multisvt milites vt in. l. aduocati. C. de aduo. diuer. iudi. etquicquid lucrant̉ eſt eis peculium quaſi caſtrenſe. vnd̓priuilegiātur vt nihil ex illo acquirāt patri vt ī. l. fi. C.de in offi. teſ. ⁊ vide glo. ſing. que dicit hoc procedereetiam hodie in ſalario quod aduocati recipiunt a pͥuatis in. l. fori. C. de aduo. diuer. iudi. Sed pro tāto aduocati dicuntur nocere. quia aduerſa pars arbitraturillū ſibi nocere vn̄ nō vere ſed quo ad opi. nocent. nōem̄ debent aſſumere cauſaꝫ iniuſtaꝫ vt in. l. rem nō nouam. C. de iudi. ⁊ ſic promouent iuſticiā que vnicuiqꝫreddit quod ſuū eſt vt.s. in prohemio. nam etiā ⁊ iudicēs dicūtur crudeles illis cōtra quos iuſticiam exercent tn̄ in veritate nō ſunt crudeles ſed mīſtri dei ⁊ iuſticie vt dicit tex. xxiij. q. v. in. c. nō eſt crudelis. Et inpſalmo d̓r. beatus qui facit iuſticiaꝫ omni tꝑe. Sꝫ qꝛſacerdos non debet nocere alteri neqꝫ in veritate neqꝫquo ad opi. qꝛ non debet ſeruire vni et alteri diſplicerevt hic ⁊ in. c. deniqꝫ. xiiij. q. v. ideo prohibet̉ ſacerdotibus aduocationis officiū. nō tn̄ ex hoc et ex tex. ꝙ hͦofficiū eſt odioſum ſalteꝫ in opi. Scd̓o nō quattuor caſus in quibꝰ ſacerdos pōt eſſe aduocatus. Primus pro ſe. Scd̓us pro eccleſia ſua. et ex hoc noͣ ꝙ cāpropͥa et cauſa eccleſie ponūtur pro diuerſis ⁊ ſic cāeccīe nō d̓r propͥa ip̄iꝰ rectoris qd̓ dixi in. c. p̄cedenti.Terciꝰ caſus pro ꝑſonis ſibi ꝯiunctis ⁊ hͦ ſi neceſſitasīmineat ⁊ nō aliter. ⁊ d̓r īminere neceſſitas ſi ꝯiūctuspropter īpotentiaꝫ nō pōt habere aduocatū vel forte n̄ita bonū ſicut eſt ſacerdos. Et ex hoc et ex p̄cedenti caſu collige vnū ſatis noͣbile ꝙ appellatōe ꝯiunctoꝝ nōvenit eccleſia cū eccīa ⁊ cōiuncti ponātur hic vt diuerſa qd̓ facit ꝯtra glo. ij. hic. Quartus caſus ꝓmiſerabilibꝰ ꝑſonis ītellige vt dicit tex. s. in. c. i. qn̄ ſunt ita miſerabiles ꝙ propͥas cauſas nō pn̄t admīſtrare pro ſevt pupilli vidue īpotentes ⁊cͣ. Noͣ. in.§. clericus.ꝙ exercens officiū aduocatōis vel ꝓcuratōnis cōtraaliquē a quo habuit beneficiū īcurrit vitiū īgratitudīsvn̄ poſſet donatio reuocari. ar. h̓ iuncto. c. fi. de dona.Et ex hoc nō indecens eſſe vt ꝯtra amicū ꝗs aſſumataduocatōis ſeu procuratōis officium. Et ex hoc etiaꝫpōt dici ꝙ vaſallus nō pōt aduocare vel procurare cotra dn̄m alias tanqͣꝫ īgratus poſſet feudo pͥuari. Et adduco iſtum tex. ad qōnem nūquid aduocatꝰ poſſit patrocinari ꝯtra rempublicaꝫ a qua recipit ſalariū. Doc.nō tangūt h̓ ſed bar. ponit in. l. ij. C. de aduo. diuer.iudi. et per illū tex. decidit ꝙ nō. vn̄ dicit ꝙ doct. ſalariati a ciuitate nō pn̄t aduocare ꝯtra ciuitateꝫ. Sꝫ illd̓dictū ego puto nō eſſe veꝝ ⁊ cōtrarium illiꝰ ſentiunt h̓docto. et Spe. in ti. de aduo.§. i. ꝟ. ſed nūquid pōt. dicunt em̄ iſtū tex. ītelligendū in beneficio gratuito. ſecꝰaūt ſi ꝗs habuiſſet beneficiū a ciuitate vel ab eccleſiapro ſeruicijs īpenſis. qꝛ illud beneficiū non eſſet gratuitum ⁊ pro hͦ ego adduco. l. acquilius regulus. ff. dedona. vbi dicit̉ ꝙ id qd̓ donatur magiſtro rōne diſcipline non eſt mera donatio ⁊ ſic nō indiget inſinuatōe.ſed eſt quedaꝫ remuneratō vn̄ non pōt propͥe dici beneficiū ſalariū quod recepit doctor pro lectura naꝫ recipit pro laboris mercede ⁊ ſic non tenet̉ reipublice vltra laborem īpenſum ſeu promiſſum nō ob. tex. in. d. l.ij. qꝛ loquitur in decurionibꝰ ⁊ in habentibꝰ honoremet beneficium proprie ſumptū a ciuitate ⁊ hec nota.In glo. ij. ibi credo ītelligendos ꝯfratres ſuos eiuſdem eccīe. Nota glo. ſingulariter ꝙ appellatōe ꝯiunctorum veniūt cōiuncti cōiunctōe ſpūali vt ſunt cōcanici eiuſdem eccīe qui adīuicem dicūtur cōfratres. ⁊ videtur glo. velle ꝙ quēadmodū ſacerdos pōt poſtularepro propinquis ita pro canonicis. Item ſicut poteſtqͥs lr̄as īpetrare pro propinquo vt in. c. nōnulli. de reſcrip. ita et ꝓ cōcanonico. Idem ſcd̓m io. an. videt̉ dicendū de amico intimo fraterna caritate dilecto. Naꝫiſte pōt appellari frater vt eſt pulcher tex. in. l. nemodubitat in.§. qui frater. ff. de here. inſti. facit. l. late cuſpe ī.§. amicos. ff. de v̓bo. ſig. dūmodo ſcd̓m eum nōpecunie cupitudo ſed ip̄m caritas dei īducat ad poſtulādū. ad hͦ etiā īducit qd̓ habet̉ mathei. xij. in fi. ſi ꝗsfe. vo. pa. mei ꝗ ī ce. ē ip̄e fr̄ me. ſo. ⁊ mr̄ ē. Et ex hocpōt īferri ſcd̓ꝫ do. an. ꝙ amicꝰ dēat admitti ꝓ aīco adagendū ſine mādato p̄ſtita cautōe de ratihabitōe ſicut
