Seite
De annu. lega. ba videtur legari quod preſtabat in vita. ar. jͣ. t. .i. l. ſempronio.§. fi. Op. jͣ. de ali. le. l. alimēta .§. baſilice. ⁊. l. ſtichus. in prin. So. illud appa­ret eſſe ex expreſſa voluntate defuncti. ita dicit glo. ſed veritatem non continet: quia ibi volun­tas defuncti non erat expreſſa. Quare dic ſecun dum Dy. ꝙ ibi relinquebat ob eādem cauſam vnde generi per ſpciem derogatur. hic vero re­linquebatur ſimpliciter. Vel ſecundum Pe. hͨ loquitur in legato reiterabili. ibi loquitur in le­gato alimentorum quod non eſt reiterabile ⁊ ſa tis in idem recidit cum dicto Dy. ⁊ placet dicta ſo. pro qua eſt. l. dominus.§. fi. de vſuf. Op. de. l. doli clauſula. ⁊. l. ſtipulatiōes cōmodiſſimū .jͣ. de verb. ob. vbi clauſula generalis ad ſpecifi­cata non refertur. So. dicit pe. in. l. doli clauſu­la. ⁊ Cy. refert in. l. cum queſtio. in fi. C. de lega. quia ibi loquitur quāndo preceſſitª diſpoſitio ge neralis ⁊ ſequitur ſpecialis: ſecus ē contra. ſi pre cedit diſpoſitio ſpecialis ⁊ ſequitur generalis. ⁊ per hoc ſoluit. q. illam. Si teſtator legat cappaꝫ fratribus ⁊ priori bibliam. Contra hoc videtur tex. jͣ. de pecu. le. l. ſeruo. Dicam de hoc in. l. que ſitum.§. pe. de fun. inſtruc. Lucio ticio. Si teſtator reliꝗt ad pondus quod p̄ſtat ad numeꝝ ad pondus tamē ualet legatū. h. d. Ratio dubitandi colligitur ex ſummario: ut. sͣ. uidiſtis. facit ad hoc. l. que extrinſecus. in fi. jͣ. de uerbo. ob. Anua. Si cōditio deficiat per mortem eius in cuius ꝑ ſonam confertur non extinguitur lega tum. h. d. Op. sͣ. e. l. ſeio. So. ibi legatuꝫ fuit factum fauore filiorum. hic uero non fuit factuꝫ propter matris utilitatem. ⁊ hec uera. Op. quando conditio mixta deficit: deficit relictum: vt. l. i. C. de inſtit. ⁊ ſubſti. ⁊. l. in teſtamento. jͣ. de condi. ⁊ demon. So. hoc ſpeciale fauore alimen torum. ita dicit glo. ⁊ bene quicquid dicat Pe. ⁊ dic vt dixi in. l. illis libertis. jͣ. de cōdi. ⁊ demō. Ex.§. ſequenti. Legatum filio vel ſeruo alieno an videat̉ le­gatum contemplatione patris vel domini: ⁊ an cum inſtituitur cuſtos eccleſie fratrum minoruꝫ videantur ipſi inſtituti. Iticia. ᵇ Relictum ſacerdoti vel mini­ſtriſ eccleſie ip̄i eccl̓ie videtur eē relictū. h. d. Dicit̉ hͦ ꝙ legādo ſacerdoti vr̄ lega re eccleſie: an ſit verum indiſtincte: dic vt dixi. jͣ. de re. du. l. ciuibus. Quero quid ſi aliquis reliꝗt ſeruo vel filio alieno: an videtur relictum contē­platiōe patris vel domini. Hic videtur ꝙ ſic. qd̓ dic vt dixi in. l. filio. jͣ. de condi. ⁊ demon. ⁊. l. ſi fi lio. jͣ. de do. ca. mor. ⁊ hoc no. in. l. fi. C. de vſuſ. Quero cumᶜ decretalis dicat ꝙ fratres mino res hereditatis totaliter ſint incapaces ⁊ ipſi fa ciunt inſtitui gͣuardianum ſeu cuſtodem eccleſie vel altare an valeat. Dicitur hic ꝙ miniſterium ē deſignatum templo ſed templum iſtoꝝ non eſt capax ergo ⁊cͣ. In ꝯtrarium quia iſta interpreta tio ꝙ videatur relictum templo eſt ideo quia eſt fauorabilis. ſed ſi ex iſta interpretatione diſpoſi­tio fieret nulla non eſt fiendaº immo videtur re­lictum ipſi nō templo: ut. l. quotiens. jͣ. de re. du. de hoc dixi in primo libro minoricarum. Ulti mo iſte tex. videtur eſſe contra ea que dixi in. l. le gatum. sͣ. e. vbi videtur ꝙ non debeat intelligi annuum niſi in certis caſibus. ſed reſpōde ꝙ h̓ dꝫ intelligi annuum: ꝗa eſt caſus fauorabilis: ꝗa ad pias cauſas. Iteꝫ dicitur hic perpetuo an de a Ui mar q co. quā do pre ceſſit. ⁊ vide bar. omnino in. l. ſi conſul .sͣ. de adop. vbi pulchra no. Et de. q. de qua hic ꝑ bar. uide per Imo. in. d. l. doli clauſula ⁊ ibi bar. ⁊ in .l. iii. alias. ii ii. jͣ. de ſtip. ẜ. ⁊ in ſimiſi ꝑ Io. an. in ti. de inſtr. edi. .§. nunc uero aliqua. in an tepe. char. in v̓. ſed an pau peres. b Nnua. a.§. a ti­cia. fac̄ iſte tex. an re lictum perſo ne ſub nomi ne dignitatiſ videatur reli ctum digni­tati vel perſo ne. de quo ꝑ bal. in. l. hac cōſul. C. qui teſ. fa. poſ. in .i. col. c Quero cuꝫ. ſi fratreſ incapaces fa ciunt īſtitui guardianum eccleſie an va leat. ſed con­tra bar. tenet bal. ⁊ bene in auc̄. ingreſſi in an̄pe. col. de ſa. ſan. ec. ⁊ adde bald. per illū text. in. l. ea. C. de compenſa. d Nō eſt fi enda. Adde Bar. in. l. cū ſenatus. ī p̄n ci. jͣ. d̓ re. du. e Iberto l īuo.§. a liberto. not. iſtum text. ꝑ quem in que ſti. ſuis deci­dit no. q. beat intelligi in ſecula ſeculorum vel vſqꝫ ad cen tum annos. Glo. videtur velle ꝙ perpetuo: ⁊ poſtea allegat. ll. que faciunt ꝙ vſqꝫ ad centum annos duret ſicut in vſufructu. dicam. jͣ. e. l. pe. plenius. jͣ. ti. i. l. ſi vſufructus. tetigi. sͣ. e. l. annua. Iberto ſuo. Alienatio he reditatis non extinguit legatum preſtandum ex red­ditu certe rei. h. d. A liberto. ᵉLegatarius onere extrin ſeco grauatus non defal­cat contra legatarium lꝫ ſibi fuerit defalcatuꝫ. h. .d. Op. ergo ⁊ videtur ꝙ legatariꝰ detrahat falcidiam contra fideicōmiſſarium: vt. l. penales in fi. jͣ. ad. l. fal. So. hic legatarius fuit grauatus dare aliquid extrinſecum: quia fundus cū fuit le gatus fuit grauatus in. x. ſed in cōtrarijs fuit gra uatus onere intrinſeco: quia dꝫ dare partem eiꝰ quod ſibi fuit relictū. de quo plene dic per gl. jͣ. de condi. ⁊ de. l. plautius. ⁊. l. facta.§. ticius. jͣ. ad treb. ⁊ in. l. cum pater.§. i. sͣ. de le. ij. Ex.§. ſequenti. Fideicō. vniuerſale an veniat ⁊ reſtitutōe. Et an ſi filius inſtitutus rogatus ſit ſi deceſſerit ſine liberis medietateꝫ hereditatis reſtituere filie ſue ⁊ aliā medietatē pauperibus: ſi filia agat ad ſup plemētuꝫ legitime id qd̓ cōſecuta eſt debeat cō­putari in parte que debet ſibi reſtitui. Filium ex dodrante. Ex uo­luntate defuncti portio que iure fideicommiſſi ꝑ cipitur ex voluntate defuncti in fideicommiſſum deducitur: ⁊ fructus percepti iudicio teſtatoris .h. d. ⁊ ē notabilis caſus. No. ꝙ illud quod quiſ habet iure fideicōmiſſi venit in reſtitutioneꝫ tre­bel. Secundo no. ꝙ illud quod quis ſibi dedu­cit iure falcidie cōputatur in partem que ſibi dꝫ reſtitui. Tertio no. ꝙ fructus percepti iudicio teſtatoris veniunt in reſtitutionē quādo dilatio fuit appoſita fauore fideicōmiſſarij. Op. ⁊ vi­detur ꝙ fideicōmiſſum vniuerſale non veniat in reſtitutionē: vt. sͣ. ti. i. l. ſi ticius. So. ibi primo ro gauit ⁊ poſtea fideicōmiſſum reliquit: hic ē con­uerſo: vt no. in. l. marcellus.§. quidam. jͣ. ad tre. ⁊. l. cum virū. C. de fideicō. Secundo op. hic fuit rogatus reſtituere portionem hereditatis. ergo id quod habet iure fideicōmiſſi non venit in fideicōmiſſum: vt. l. marcellus.§. quidaꝫ. jͣ. ad tre. Poſſemus dicere ꝙ ibi loquitur in prelega­tis particularibus que non veniunt in fideicom­miſſi reſtitutionē: vt. jͣ. ad treb. l. poſtulante. hic vero loquitur in fideicōmiſſo vniuerſali qd̓ ha­bet vim hereditatis: vt. l. ſi filius. sͣ. quod cū eo. ⁊ ideo venit in reſtitutionē. Hec ſo. eſt cōtra ca­ſum. d. l. ſi ticius. in fi. sͣ. ti. i. ubi appellatione he reditatis non continetur fideicōmiſſum uniuer­ſale. dic ꝙ hic eſt iſtud propter preſumtam uolū tatem defuncti qui rogabat nouercam de reſti­tuendo filio ſuo. unde uerbum hereditatis ſim­pliciter prolatum intelligitur d̓ tota hereditate. ⁊ ſic de eo ꝙ uxor cepit iure fideicōmiſſi cū aliaſ totam hereditatem non haberet. Alias aūt ap­pellatione hereditatis non continetur tale fidei cōmiſſum: ut. sͣ. ti. i. l. ſi ticius. ī fi. Intellige ergo .l. noſtram tantum hoc caſu quando extraneus rogatur reſtituere partem hereditatis filio: quo caſu intelligo partem hereditatis id quod capi­tur iure fideicōmiſſi. ſed ſi eēnt duo filij inuicem rogati tunc appellatione hereditatis non conti netur fideicōmiſſum: quia ē par fauor utriuſqꝫ: ut. sͣ. ti. i. l. ſi ticius. Sed eſt recurrendū ad diſ­