Seite
De annu. lega. tinctionem. l. cum uirum. C. de fideicō. ⁊. l. marcellus. .§. quidā. jͣ. ad tre. ubi plene dicā. Quero rogatus eſt filius ꝙ ſi deceſſerit ſine liberis medietatem here­ditatis reſtituat filie ſue: aliam medietateꝫ pauperibus iſta filia egit ad ſupplementum: vtrum id quod aduo­cauit agendo ad ſupplementumª contra voluntatem defuncti computetur in eam partem que ſibi debet re ſtitui. Dico ꝙ caſus eſt hic ꝙ ſic ⁊ eſt valde notanduꝫ. Nec ob. ſi dicis ꝙ loquitur in falcidia: quia contra vo luntatem defuncti aduocat: ſecus putarem ſi ẜm volū tatem defuncti aduocaret: quia ceſſat ratio huius. l. Ex.§. ſequenti. Pecunia legata ad vnum vſum quando poſſit au toritate ſuperioris ad alium vſum deputari ⁊ qn̄ nō. Lucius. Si legatarius non implet moduꝫ a teſtatore adiectum legatum ſibi ſo lutum reuocatur. h. d. Op. ⁊ videtur ꝙ lꝫ non fiant certamina ī ciuitate ꝙ pecunia debeat conuerti ī alios vſuſ ciuitatis: ut. l. i. ⁊. l. iiij. jͣ. d̓ admi. re. ad ciui. ꝑti. ⁊ jͣ. t. i. l. legatū. Ro. ⁊ Hu. fatet̉ ꝯͣriū. Hic. gl. dicit ⁊ ē opi. Aꝫ. ꝙ ille. ll. loquūt̉ qn̄ teſtator ſimpliciter dixit. ſed hic teſtator prouidit expreſſe ꝙ ſi hoc non fieret ad ſuos heredes reuerteretur: qd̓ tene mēti. Ex qua ſolutione habes ꝙ oēs. ll. que dicunt ꝙ pecunia ad vnum uſum relicta poſſit conuerti in alium uſum ex auctoritate ſu­perioris ſunt vere niſi teſtatorᵇ prouideat ꝙ debeat fie ri ⁊ quod illo non facto perueniat ad heredes: ꝗa tūc non poteſt fieri tranſmutatio in alium vſum. Ulti­mo inducitur iſta. l. in ar. ad. q. ſi ciuitas exegit debito res alicuius expulſi de ciuitate an ſint liberati. Hic vr̄ tex. ꝙ ſic quod dic ut no. per dy. in. l. creditor in prin. .jͣ. de ſo. ⁊ ibi plene dixi. Ex.§. ſequenti. Procuratoris effecti pauperis an ſit reuocatū mā­datum ſtatim. ⁊ an electus ad diſtribuenduꝫ ſi efficia tur pauper debeat ſatiſdare. Largius. Miniſter electus ad diſtribuen dum ſatiſdare nō debet niſi pau per fiat teſtatore ignorante. h. d. ⁊ eſt ſingularis caſus no. tex. in fi. ibi niſi viuente teſtatore. Primo no. ꝙ executor teſtamentarius nō debet ſatiſdare. quod dic plene: ut. l. diuus. jͣ. ſi cui pluſquā per. l. fal. Secūdo no. diſtinctioneꝫ que ſit hic: que diſtinctio facit ad. q. de procuratore qui poſt mandatum eſt effectus pauꝑ ꝙ eoipſo eſt reuocatus vt no. per dy. jͣ. de ſo. l. ſi cū cor nelius. in fi. Querit glo. hic loquitur quando uiuen te teſtatore eſt effectus non ſoluendo. ſed quid ſi poſt mortem: Dicit glo. idem̄ ⁊ multomagis. Pater duos. Finita cauſa dilationis debet ceſſare dilatio. h. .d. ẜm Dy. vel aliter. Diſpoſitio collata ī tempus quo tutela finitur pubertate ſortitur effectum ēt ſi tutela fi niatur morte. h. d. ⁊ eſt ſubtilis caſus. Op. extra gl. dicitur hic ꝙ videtur quaſi cū tutore locutus. Cōtra ī dubio nō preſumitur perſona extrinſecus: ut. l. ſi ita ſtipulatus.§. griſogonus. jͣ. de ꝟ. ob. Iteꝫ in dubio id quod agitur videtur agi noīe ꝓprio: ut. l. ⁊ magis. jͣ. d̓ ſo. ſed hic dicitur ꝯͣrium ergo male. dicit enim ꝙ in du bio quaſi cū tutore vr̄ agi. Predicta ſunt vera niſi ex qualitate rei ſuper qua ſit diſpoſitio ſeu ex diſpoſitiōiſ qualitate aliud perpendatur. hoc probatur in. l. poſt mortem. sͣ. qn̄ ex fac. tu. ⁊ de admi. tu. l. cum poſt.§. i. ita in propoſito teſtator loquebatur ſuper rebꝰ pupil­li ⁊ diſpoſitionem ſuam retulit tm̄ infra tēpora pupilla ris etatis ⁊ loquebatur cum ſucceſſore ſeu fratre ꝗ erat lutor fiduciarius. nā ex his pꝫ ꝙ cū quaſi tutore ē lo­cutus. Dicitur hic ꝙ protinus dꝫ reſtitui. ꝯͣ: immo dꝫ expectari tm̄ tempus quo ad pubertateꝫ perueniat: vt .l. ex his. C. qn̄ di. le. ce. ⁊ qd̓ no. jͣ. ad treb. l. ſeius ſatur ninꝰ. So. dn̄i contraria loquunt̉ qn̄ tempus eſſet adie ctū gratia grauati. hic vero tempus erat adiectum gra tia honorati hoc eſt iſtius fratris minoris. hec ſo. nō ē vera quia etiam hic gratia fratris maioris quia interiꝫ debebat percipere fructus ideo dꝫ expectari tēpus pu bertatis: ⁊ pro hoc videtur tex. in. l. firmio.§. i. jͣ. quan do di. le. ce. So. hic teſtator videtur ſe retuliſſe ad tem pus quo tutela finietur: ideo nō refert finiat̉ morte vel temporis curſu. ſimile in. l. mulier. jͣ. ad tre ⁊. l. iiij. ī pͥn. .C. de inſti. ⁊ ſubſti. Vel aliter longa dr̄ia eſt an primo legatū relinquatur alicui ⁊ poſtea alius aſſumat̉ execu tor: tunc enim vere executor eſt: lꝫ aliquod cōmodum eiuſdē remunerationis ſentire debeat. ideo ad heredē nō tranſit. caſus eſt hic: ⁊. l. a filia.§. fi. jͣ. ad tre. Si ꝟo legatum confertur in aliquē principaliter ⁊ ē rogatus de reſtituendo alteri in tempus certe etatis cui illud idem primo nō legauerat. tūc loquit̉. l. ex his. jͣ. quan­do di. le. ce. ⁊ quod no. in. l. ſeius ſaturninꝰ. ⁊. d. l. fir­mio.§. i. jͣ. quando di. le. ce. ⁊ iſta ſo. eſt magis genera lis ꝙͣ precedens. Op. dicit̉ hic ꝙ frater maior inte­riꝫ lucratur fructus. Cōtra de. l. ſi ita.§. pegaſus. sͣ. de le. ij. ⁊. l. in fideicōmiſſo.§. cū pollidius. sͣ. d̓ uſur. So. hoc ideo: ꝗa teſtator expreſſe uoluit ipſuꝫ lucrari red ditus. Querit glo. ꝗd ſi frater iſte non eēt tutor: an iſta. l. haberet locū. Ro. ꝑ elegantia ꝟba dicit ꝙ ſic. qd̓ puto ueꝝ: ⁊ hoc modo. l. iſta pōt ītelligi ⁊ qd̓ dic̄ ī tex. quaſi cū tutore. expone.i. quaſi tutore ſeu defenſore. n̄ ꝙ eēt tutor: ⁊ hoc īnuit littera quaſi hic poſita que eſt no. īproprietatis. Ultimo no. iſtū tex. ẜm ītellectuꝫ ꝙ finita cā dilationis finit̉ dilatio. facit ad id qd̓ dixi in. l. a filia.§. fi. jͣ. ad tre. ⁊ in. l. ſi ꝗs ita. sͣ. de acꝗ. here. Ilie mee. Sufficit anni initiuꝫ eſſe ceptum. h. d. Habes ſil̓e .sͣ. e. l. a nobis. Ex. l. ſequenti. Cum teſtator iubet ꝙ in die mortis ſue fiat una ſe­ptima bandita uel in die ſancti franciſci ꝙ fiat una pi ctantia fratribus an hec annuatim fieri debeant. Um quidam. Legatū relictuꝫ in diē reiterabi­lē intelligitur eſſe annuum non perpetuū. h. .d. ⁊ eſt mirabilis. l. Quero de qua die intelligatur Glo. intelligit de die natali.i. natiuitatis. uel d̓ die na­tali.i. die mortis: quia tūc naſcuntur ad gloriā. Sed ẜm hoc quero de tali qōne quidā iuſſit ꝙ die mortis ſue debeat fieri una ſeptima bandita: debebit ne fieri quolibet anno. Hic uidetur caſus ꝙ ſic intelligendo d̓ die mortis. Pe. tn̄ dicit ꝯͣriuꝫ: ꝗa intelligit hanc. l. qn̄ ē dies reiterabilis ꝓprie. ſꝫ ī qōne ꝓpoſita nō ē ꝓprie dies reiterabilis: ꝗa dies mortis proprie eſt una tm̄ ⁊ illa dies que eſt reuoluto anno nō eſt illa proprie: ſed eſt tota quota fuit die mortis: ⁊ in dubio debemꝰ ſta­re proprie ſignificatiōi: ut. l. nō aliter. sͣ. de le. iij. ⁊ hoc puto ueꝝ. Itē queroᵈ teſtator reliꝗt fratribꝰ mino­ribus in feſto ſancti franciſci unā pictantiā. Uidet̉ ꝙ oī anno debeat fieri iſta pictantia ꝑ iſtū tex. lꝫ nō dica tur quolibet anno: ⁊ Guil. de ſuꝫ. tenebat iſtud. Ego ꝟo ſalua ꝟitate ītelligerē ꝙ deberet preſtari tm̄ ſemel caſus ē in. l. eū ꝗ calē. jͣ. e. de ꝟ. ob. ⁊. l. boue.§. hoc ſer­mone. jͣ. de ꝟ. ſig. facit. sͣ. de le. ij. l. cū pater.§. pater cir ca fi.§. Ad. l. iſtā rn̄deo ꝙ iuriſcōſultus iſtā interpre­tationē fecit ex qͣlitate ꝑſone relinquētis ⁊ eius cui re­linq̄bat̉. iuſſit.n. dari decurionibus ⁊ ſic ex qͣlitate ꝑ­ſone p̄ſumit̉ ꝙ uoluerit dari ſemel tm̄ᵉ. ar. l. ſꝫ ⁊ ſi ſuſ­ſcepit.§. i. sͣ. d̓ iudi. ſꝫ ī qōne ꝓpoſita qn̄ relinꝗt̉ fratri bus minoribus vl̓ alijs religioſis p̄cipue mēdicantibꝰ: certe ꝓ ſatiſdatiōe habebunt vna pictantiam ⁊ ita ītel ligemus hic. ſi decurionibꝰ eſſet relicta magna ꝙͣtitas ꝗa ſemel tm̄ debet̉ ꝗa ceſſat illud ꝟiſimile ex quo imꝑa tor ita reſcripſit. ita intelligo hanc. l. Um erat. Tantū ē dicere ꝑ qͣdriē niū ꝙͣtum ſingulis qua driēnijs. eadē rōne tm̄ ē dicere ꝑ annū ꝙͣtuꝫ a Filiuꝫ ex dodrante. ad ſupplementū ſi filia agat ad ſupplemētuꝫ contra volū tatem defun cti an ſupple mentum de­beat ſibi cō­putari in par tem q̄ ſibi dꝫ reſtitui bn̄ fa cit qd̓ no. bar to. ⁊ qd̓ ibi di xi in. l. qd̓ de bonis.§. cuꝫ fideicom. ad .l. fal. b Lucius. niſi teſtō no. ſin. limitatio nē ad. l. lega­tū. cū ſi sͣ. ti. ꝓxi. ⁊ hoc ſe ꝗt̉ bal. ī. l. ab eo ī fi. C. de fideicō. ꝗ de terminat. q. no. ꝑ tex. iſtū. c Largius. ſcd̓o no. ideꝫ no. Rai. hic. ⁊ bal. in. l. cō firmatio iun cto tex. de cō fir. tu. ⁊ tex. ⁊ bar. ⁊ ibi bal. in. l. pater he redē.§. fi. sͣ. de teſt. tu. ad de bart. ⁊ ibi dixi poſt euꝫ in. l. ſi cū cor nelius. jͣ. de ſolū. d Um ꝗ daꝫ. ite q̄ro. Et vide qd̓ no. bal. in aucͣ. ī­greſſi in pe. col. de ſa. ſan. ec. ⁊ qd̓ habe tur ī. l. ſi cuꝫ p̄finiti.jͣ. qn̄ di le. ce. rap. ī. d. l. eū ꝗ ka lēdis tenebat ꝯͣ bar. ⁊ ſeꝗt̉ opi. gͣui. d̓ ſu za. ꝑ iſtū tex. qn̄ id qd̓ ue­nit ī obligatō ne ē reiterabi le ꝑ hāc. l. nō cauillādo eā: lꝫ ſecꝰ ſit ī ꝯͣ ctibꝰ ī. d. l. eū ꝗ kalendis. e Semel tm̄ no. ꝙ ſi relin quit̉ fratribꝰ ī feſto ſancti franciſci vna pictantia qd̓ debetur tm̄ ſemel non oī anno. ⁊ adde qd̓ ꝑ iſta iura hic alle gata ꝑ bar. ipſe di xit aliud no. ī qōne de qua ī. l. dotis pro miſſio. d̓ iure do. ⁊ ibi bar. ⁊ ibi vide q̄ dixi ⁊ latiꝰ ꝑ bar. in. l. i. ad .l. iul. maie. k k iij