De vſufru. lega. poſ. plenius dixi in. l. iij.§. ex cōtrario. e. ti. ē caſus in. l. acquirit̉ in fi. de acꝗ. re. do. per Dy. in. c. ſine poſſeſſione. de reg. iur. lib. vj. ſed here­des ſtichi non poterūt tradere poſſeſſioneꝫ ciui leꝫ non habeant quia vſufructū habent ſolū naturaliter. naꝫ fructuarius ſolū naturaliter poſ ſidet: ut. l. naturalem. de acꝗ re. do. ergo ⁊cͣ. Preterea traditio facta per uſufructuariū non priuat dominum poſſeſſione ciuili: ut no.. vi vi ar. l. i.§. interdū.. l. i.§. pe.. vſufruc. quē­ad. ca. Reſpondeo debes intelligere hunc tex. quia ciuilis poſſeſſio vacat. ita apprehenden­tem naturalem ſequit̉: ut. l. clam poſſidere.§. fi. . l. ſe.. de acꝗ. poſſ. alias iſte tex. non procede­ret. Quero ꝗd acquirit̉ per preſcriptionem. Dicit glo. quaſi dominiū. ſimile no. in. l. po­ſtulaſſem.§. i. de. infec.. l. ſi finita.§. ſinantē .e. ti.. de fun. do. l. i.. C. ſi aduer. vſu. l. i. in princi. mag. glo. ſed veritas eſt acquirit̉ vtile dominiū: ut no. in aūt. vbi. C. de bo. ma. pro­bat̉ in. l. i. in fi.. de aqua. plu. ar. Dicitur hic in ſecūdo caſu legatarius non teneat̉ ſi res euī­ceretur. Contra ꝗa legatum coniūctis perſonis debet̉ etiam ſi ſit aliena: vt. l. cum alienam. C. le. dicit Ro. teſtator errauit credēſ poſt mor tem legatarij proprietatem ad uſufructuarium pertinere. ſic alias legatarius non eſſet. ſecus ſi legatarius non eſſet mortuus: quia tunc non eſſet aliqua cauſa propter quam crederet pro­prietatem ad ſe pertinere. Item opp. etiā legatarius ille ſi nunꝙͣ mortuus fuiſſet ſemꝑ eēt idem: quia reſpectu illius iuris videretur legare vt. l. uxor. C. de le.. l. quod in rerū.§. i.. de le. .i. Reſpondeo quandoqꝫ ille qui habet vſufru­ctum legat vſufructum: tūc videt̉ indiſtincte legare reſpectu iuris qd̓ habet quod credit du­rare poſt mortem ſuam: ut. l. quod in rerū.§. i. .. alle. quandoqꝫ ille qui habet uſufructum le­gat ſimpliciter rem: tūc idem: ideo legatum non valet non admiſſa diſtinctione ſit coniūcta perſona uel non: ut. l. uxor. C. de le. quandoqꝫ ille qui habet uſufructū legat proprietatem ex­preſſe. tūc eſt recurrēdū an ſit aliqͣ propter quā debeat credere ꝓprietatem ad ſe pertinere aūt ẜm diſtinctionē huiꝰ. l. Ex. l. ſequenti. Legitima debet̉ in proprietate vſufructu: ꝗa hec. l. corrigit̉. Xori mee. Qui legat uſu­fructū oīum bo­norū ſuorū intelligit̉ moblibus im mobilibꝰ. hoc dicit. No. caſū quando di co lego bona mea veniunt nomina debitorumᶜ nam dicit̉ debet̉ uſufructus kalendarij qd̓ continet nomina debitorū. dixi in. l. quintus.§. argento. de au. arg. leg. Item oppo. de. l. omnium.. de vſufru. Sol. omnium debet ha­bere vſufructuꝫ deduta tamen falcidia. Iteꝫ opp. C. de īoffi. teſta. aūt. nouiſſima. due ſunt ſo. glo. vltima eſt. l. corrigat̉: quia filius non debet habere legitimaꝫ ſuam in proprietate tum: ſed in proprietate uſufru. hanc opi. te­nentº cōmuniter docto. omnes. no. in. d. aūt. nouiſſima.. l. omnium.. de vſufru. probatur expreſſe in aūt. de triē. ſe.§. prohibemꝰ. col. iij. Ex. l. ſequenti. Qualiter cognoſcat̉ non ſit legatus vſu­fructus: ſꝫ tatū fructuū perceptio hoc ē illa quā titas: ibi. Sed quero. Et an ſi teſtator legat ti­cio fructꝰ percipient̉: qui ꝑcipi poterūt ex ta li fūdo videat̉ legaſſe ius vſuſfructꝰ: ibi. Iuxta i Ticho dic̄ ro. magna limitatio ad .l. alienā. add̓ gl. bar. imo. ī. l. ſi domꝰ.§. i. le. i. uid̓.. b Xori mee u uide ad hāc. l. bal. in. l. fi. in an­tepe. colū. in princ. C. de indi. uidui. c Nomina debitorum. contra iſtud facit id qd̓ no. Bar. in .l. diuortio .§. ſi uir. in fi. ſol. ma. quod idem no. in. l. nihil .§. quedam. de edē. ibi uide qd̓ dixi ad iſta. ad­de quod no. Bar. in. l. ſi ſeruus ſeruū .§. fi. de leg. .ij. quid autē ſit kalendari um. tex. habe mus melio. rem de iure in. l. qui fili­um. de le. ij. ADDE an ī legato omni um bonorū ueniāt nomi na debitorū Bal. cōſi. cc. ij. li. primo. d Tenent coiter he­res debet habere legi­timam in prietate cuꝫ uſufru. vi­de qd̓ dixi ī .d. aūt. nouiſ ſima. .l. corrigitur tenet etiam bar. in. l. qm̄ in prioribuſ in prin. C. inoffi. teſta. per Io. au. ī addi. ſpec. in ti. de pig.§. .i. circa vlt. col. ADDE an legitima poſſit conſti tui in uſufru ctu Pe. de anch. conſi. cxxvij. e Undi treba­tiani. iſte tex. alle­gat̉ ſing. unico in iu­re per Bal. ī. l. unica.§. libertatibus de ca. tol. ſi teſtator le gat mihi fru ctus fundi heres te­netur facere Et an ſi relictꝰ ē fructꝰ fūdi ſit cōſtitutꝰſuffructꝰ poſſit ſolui extīatio. an relictiſ fructibꝰ fūdi d̓beat d̓trahi portio coloni: ibi. Quero. aūt teſtator dicit ſi filius meus deceſſerit in pu­pillari etate vel poſtea quandocūqꝫ volo bo na mea vendant̉ per meos fideicōmiſſarios dent̉ pauperibus. an illa verba faciant directam ſubſtitutiōem. vide in fi. Undi trebatiani. Hec eſt valde notabilis. l. ponit mul­tos caſus ideo non ſūmo eam. vltima queſtio poſita in fi. clauis eſt totius. l. Pro declarati on huius. l. oppo. videt̉ vſufructuariꝰ po­teſt habitare in fundo: vnde videt̉ obſtare. s de vſufruc. l. vi.. l. ſed ſi quis.. l. hactenus. cum multis ſimilibus. Sol. ibi loquit̉ in legato vſu­fructus. hic uero non fuit legatus vſufructus. Sed quero circa hoc ex quo colligitur hic non fuit legatus uſufructꝰ. Rn̄deo non intelli­gatis hoc ſit propter uerbū redditꝰᶠ hic po­ſitum: quia idem eſt legare redditum legare fructum: ſed eſt ideo: quia dixit dari volo: ſic innuit uoluit eum capere de manu heredis: ſed uſufructuariꝰ capit iure ſuo ergo ⁊c̄. hoc ē qd̓ facit differentiaꝫ. ſcilicet iſtud uerbuꝫ dari uo lo hic poſitum. Conrra hoc oppo. de. l. cum ita.. e.. l. ſi ꝗs ita.. de uſufruc. ſo. glo. remittit ad in dicta. l. ſi quis ita.. de uſufru. Ego di cam latius alibi dixi latiſſime. Quandoqꝫ uer­baᵍ teſtatoris ſunt lata aperta: quia ſermoneꝫ ſuū dirigit ad legatariū: quod de manu ſua per ciperet. Quandoqꝫ dirigit ad heredem det̉ de manu heredis: iſti ſūt caſus indubitabiles ꝗa in primo eſt legatus uſufructus hoc eſt illius iuris in ſecūdo non eſt legatꝰ uſufructus: ſed ui detur legata illa quantitas que ex illo fundo rediget̉: ut hic.. l. patrimonij mei.. e.. d. l. ſi quis ita.. alle. qd̓ ibi no. quandoqꝫ illa ꝟba ſūt ambigua: quia ad neminē dirigunt̉: ut dicen do lego fructū fundi. hic aduerte tres caſus qn̄ qꝫ legat fructꝰ fundi ſimpliciter. quandoqꝫ le­gat certaꝫ partem fundi ſimpliciter. quandoqꝫ legat partem fructuū. quandoqꝫ certam quan­titatem puta. x. corbes. Primo caſu uidet̉ ī du­bio legatū ius uſufructꝰ: ſic uerba uident̉ di­recta ad legatariū: ut. l. ita.. e.. l. ſi quis ita .. de uſufru. Secūdo caſu ius uſufructꝰ non ui detur relictū: ut. l. defuncta§. fi.. de uſufruc. omnes iſti caſus no. in dicta. l. ſi ꝗs ita. Tertio caſu idem quia ius uſufructꝰ nōn udet̉ relictū: ut. l. ſi debitor.§. ueriſimile.. de cōtrahē. emp. . l. inter ſtipulantem.§. ſacraꝫ.. de uerbo. obli. cum ſi. iſta ſūt neceſſaria ad multa ideo menti te nenda. de his latiſſime dixi in. l. cōtem.§. qui maximos.. de pu. Iuxta predicta quero ꝗd ſi teſtator diceret ſic. relinquo ticio fructus qui percipientur percipi poterunt ex tali fundo an uidetur relinquere ius uſufructus. Uidet̉ quia illa uerba magis uidētur referri ad ipſū cor pus fructuum ꝙͣ ad ius uſufructus. quod appa ret ex eo dixi qui ꝑcipientur ergo ⁊cͣ. Et hoc eſt ſecundum propriā ſignificationē uerboruꝫ: ſed ſecunduꝫ mentē teſtatoris puto ius uſufruc tus relictum: ut. l. cogi.§. i.. ad tre. ubi idem eſt relinquere hereditatem ipſum ius quod ex he reditate percipiet ſic idem erit relinquere uſu fructum id quod ex uſufructu ꝑcipitur. Que ro ſi alicui eſt relictus fructus fundi: ita non eſt conſtitutus vſufructus: an poſſit ſolui eſtima tio fructuum pro ip̄is fructibꝰ. Hic uidet̉ tex. curare iſte fundus colatur ſe­mīetur. ſtruatur. f Uerbum redditꝰ. hoc eſt falſum ut dixi pꝰ bar. in. l. quedaꝫ .§. nihil de eden. g Quando qꝫ uerba. ſꝫ an iſto caſu quando le­gantur fru­ctus uel red ditus fundi liberetur he res dādo fū­dum ex quo legatariꝰ poſ ſit colligere fructus. uid̓ ſing. Bal. illum tex. in .l. ſi quis ar­gentum. uer fi. uero. C. dona. in. l. .i.§. libertati buſ. ſuper.. excepto. C. cad. tol. ubi dic̄ iſtū tex. eſſe ſingu. ibi etiam tā­git an̄ quā do legantur fructus fun di poſſit he­res propria auctoritate colere fūdū.