Seite
De ſerui. lega ꝙ ſic: ut hic quātitatem ⁊c̄. ⁊ hoc ſenſit hͨ glo. que dicit ꝙ aliud pro alio ſoluitur. tamen intel ligo aliter ꝙ ſi fundus conſuerat locari ad ꝙͣti tatem fructuum: tunc illa quātitas eſt in petitio ne ⁊ ſolutione quoniam illud eſt redditus fun­di. ſicut dicimus in. l. uinum. sͣ. ſi cer. peta. Si ꝟo cōſueuerāt locari ad pecuniā: tūc pecūia eſt in petitione ⁊ ſolutiōe: ut hic. ⁊ ita nō eſt uerum ꝙ aliud pro alio ſoluat̉ nec ſoluit̉ pecūia ꝓ fru­ctibus: ut poſt conſumptionem deueniatur ad eſtimationē: ut dixi in. l. cuꝫ tacitū. jͣ. de his qui. ut indi. Queroª quando relinquitur fructus fundi: an intelligāt̉ omnes uel deducta portiōe coloni. Et hͨ eſt tex. ꝙ deducta portiōe coloni. Ultimo iſta. l. facit ad. q. dicit teſtator ſi filiuſ meus deceſſerit in pupillari etate ul̓ poſtea quā docūqꝫ uolo ꝙ bona meauendant̉ per meos fi deicōmiſſarios. ⁊ dent̉ pauperibus: an illa ver­baʰ faciant directaꝫ ſubſtitutioneꝫ an fideicōmiſ ſariam. Hic uidet̉. tex. cum glo. ⁊ cum eo quod no. sͣ. de uſufru. l. ſi quis ita ꝙ faciant fideicom miſſariaꝫ. Sed ego conſului contrariuꝫ quattu­or uicibus: quia longa eſt differentia utrū dixit teſtator uendātur ⁊ dentur pauperibus ſimpli­citer: quia eſt fideicōmiſſaria. Aut dixit uendan tur ⁊ dent̉ pauperibus per fideicōmiſſarios me os: ⁊ tunc eſt directa ſubſtitutio: quia illi fideicō miſſarij ſuſtinēt uicē heredū. ⁊ a ſeip̄is accipere debent bona fideicommiſſarij ⁊ dare pauperi­bus: nō aūt accipere de manu alterius. dicā lati us in. l. cēturio. de uul. ⁊ pu. Ex. l. ſequenti. Legato fundo ſimpliciter intelligitur lega­ta proprietas. ⁊ ſi dico ꝙ proprietas reuertatur ad heredem intelligitur poſt mortem uſufru­ctuarij. Ilios heredes. Pro prie­tas reuertēda mortuo legatario ad he redem tanꝙͣ ip̄i relicta ſit declaratur. hoc dicit. No. quando lego funduꝫ ſimpliciter nec expri mo quo ad proprietateꝫ uel uſufructum ꝙ uide tur legata proprietas. Ideꝫ dixi anno ſi promit tis fundum ſimpliciter. ita dixi in. l. ſi fundū tra di. jͣ. de uerbo. obli. Secundo no. ꝙ quando dico volo ꝙ proprietas reuertatur ad heredes in dubio intelligitur poſt morteꝫ legatarij. uide glo. que incipit poſt morteꝫ. ſi enī intelligeretur incontinenti nullū cōmodū haberet. Ili cum illo. De hoc plene ī. l. ticie textores.§. i. sͣ. de le. i. Um ita. Legatum annuuꝫ ꝓ pria manu percipi de bet ad inſtar uſufructus. ſi uerba con­gruunt. hoc dicit. De hoc dixi plene. sͣ. e. l. fun­di. ⁊ pleniſſime in. l. cotem. in.§. qui maximos. jͣ. de pub. Et aduerte ſi aliquis emit fructus fun­di quid videtur emere. ſi enim emit ip̄m corpuſ fructuum fructibus nō natis non ualet emptio: ut. l. nec emptio. sͣ. de contrahē. emp. Aut emit ius ip̄oruꝫ fructum: ⁊ tunc ſtatim ualet emptio ip̄o iure. ⁊ ideo eſt recurrēdū ad diſtinctionem quā dixi. sͣ. e. l. fundus. Ex. l. ſequenti. Quando ad legatarium ſpectet onus eriſ ali eni. Et an onus legatorū ſequatur uſumfructū omnium bonorū. Ultum intereſt. Hec eſt mulum magiſtralis. l. ⁊ habet a Quero qn̄ an ꝗ relī quid fructꝰ fundi uidea tur relinque re deducta portione co loni. Adde Bar. latius in. l. fructus ſolū. matri. ⁊ Bal. in. l. co heredibꝰ. C. fami. her. ⁊ Bal. ⁊ doc. in. l. nihil.§. fi. de le. i. b An illa v̓ ba. ſi dixi uo lo ꝙ bona mea uendan tur per fidei cōmiſſarios ⁊ dētur pau peribus: an ſit fideicom miſſaria ſub ſtitutio uel directa. con trarium ui­detur ip̄e di cere ī. q. ſua incipien. fili um adultum idem conſu­luit Bal. ī. l. precibus. C. de impu. ⁊ īmo. in. q. fa cti. ADDE que poſui ī .l. cēturio. sͣ. de uulga. ⁊ pupil. c Ultū ī m tereſt. legata riū no. ⁊ iſtd̓ eſt ue­rum lꝫ ẜꝫ ali quoſ ibi bar to. uideatur in contrariū dicere: ſꝫ ibi ip̄m intelli­ge ꝙ onus ſequitur euꝫ ut ſoluat ſū­ptum propͥe tatis: qꝛ poſt ea in reſtitu tione dedu­cet de here­ditate quod ſoluit. alias ſeq̄retur ꝙ ſi multa eſſent onera nullū eſſet legatuꝫ uſufructus ī perſona fru­ctuarij ſꝫ he redū ſic. d Quero quid. utrum onusᵐ eris ſpectet ad v­ſufructuariū oīuꝫ bonoꝝ uide. l. fi.§. ſinautem es alie. de bo. q̄ lib. ⁊ qd̓ ibi bal. ⁊ in. l. id qd̓ pauꝑibꝰ de ep̄i. ⁊ cle. et mathaſ. in .v. no. ⁊ an­ge. in. l. filiꝰ a patre ī pͥn. d̓ duas lec. una dicit multum intereſt. alia nihil in tereſt ⁊ quelibet iſtarum lec. diuiditur in duas: quas uide in glo. ⁊ ſecunda lec. glo. eſt no. Iteꝫ vltima lec. ē valde ſingularis ⁊ neſcio alibi. Su­mēdo iſtas lec. debes colligere tria verba. Quā doqꝫ legatur vſufructus rerum certaruꝫ: ⁊ tūc ſine dubio onus eris alieni non reſpicit legata­rium quia non ſequitur fundum: vt. l. i.§ heres .sͣ ad tre. ⁊ hac. l. in fi. Quandoqꝫ legatur vſu­fructus quote partis bonorum. ⁊ tunc aduerte aūt ſub appellatione hereditatis ⁊ ille tenetur ad preſtanda onera pro rata vt hic ſecūdū vnā lec. ⁊. l. ſi quis ſeruū.§. fi. cum. l. ſe. sͣ. de le. ij Ta­men vt puto cū vſufructus finiet̉ illud quod eſt ſolutum de hereditate deducetur prout dicimꝰ in bonefidei poſſeſſore hereditatis ī. l. ꝙ ſi poſ. cum ſi. sͣ. de peti. here. aut legatur ſub nomine bonorum ⁊ tunc onus eris alieni non ſequitur legatarium: ᶜ vt hic. ⁊ sͣ. e. ti. l. generali.§. fi. quia bona intelliguntur ere alieno deducto: aut relin quitur ſub appellatione rerum: ⁊ tunc idem qd̓ dixi.ſ. quando ſub appellatione bonorum. hic ē caſus ſingularis ⁊ hanc. l. allego no. in. l. ampli­us.§. fi. sͣ. d̓ le. ij. Quero quid ſi legatur tertia pars bonoꝝ mobiliū ⁊ immobiliū. Reſpondeo videtur legatus uſufructus tertie partis certarū rerum. quia iura ⁊ actiones non continentur cū ſit certa ſpecies: ut. l. mouentium de ꝟ. ſig. et ibi dixi. Queroᵈ quid ſi alicui legatur vſufructꝰ omnium bonorum uel reruꝫ non dico certe par tis. utruꝫ onus eris alieni ſpectet ad uſufructua rium. Credo ꝙ ſic. primo uos uidiſtis hic ꝙ ea dem diſtinctio adbibetur quando legatur uſu­fructus quote bonorum que adhibetur quādo legatur proprietas. ſed ſi relinquerētur omnia bona uel omnes res ſine dubio eum ſequeretur onus eris alieni: ut. l. nam quod.§. fi. cum. l. ſe. jͣ. ad tre. ergo ⁊cͣ. pro hoc uidetur caſus in. l. uxo­ri mee. sͣ. e. ubi dicitur ꝙ uenit uſufructus kalen darij: quia kalendarium continet debita ⁊ credi ta. l. qui filiū. de le. iij. ⁊ uidet̉ caſus. C. de pac. l. lꝫ. Ultimo quero quid de onere legatorum an ſequatur uſufructum omnium bonorum uel quote partis bonorum. Reſpondeo ꝙ non. quod apparet quia talis uſufructuarius in uſu­fructu concurrit cum legatario particulari: ut .sͣ. e. l. ſempronio. dixi in. l. ſi quis ſeruum. in fi. .sͣ. de le. ij. De ſeruitute legata. Rub. Dictum eſt ſupra de ſeruitute perſonali lega ta. nūc ſeꝗtur de ſeruitute reali. Ex. l. ſequenti. Seruitus an debeatur rei legate uel uēdite: ibi. Quero. Ui duas. 5 S domꝰ una ſuſtineat actum ſerui­tutis habentis cauſam con tinuam ⁊ permanentem ⁊ alienetur in dubio ſeruitus uidetur impoſita. hoc di­cit iſta. l. Opp. dicit̉ hic ꝙ ſeruitus uidetur impoſita. contra: immo debet imponi per heredem ut. sͣ. ti. i. l. dānas. ⁊. l. ſer uum filij.§. fi. sͣ. de leg. j. cum ſi. ⁊. l. teſtatrix. in prin. sͣ. ſi ſeru. ven. Solu. ibi loquitur in ſerui­tute vie vel iteneris que cauſam continuam li. ⁊ poſt. ⁊ add̓ oīo bal. ī ꝯſi. īcipi. an uſufructuari us oīum bo noꝝ ⁊ cōtra bar. hic con ſuluit pau. d̓ ca. cū pluri­bꝰ alijs ī ꝯfi. īcipiē. in xp̄i noīe ī cā que v̓tit̉ bononie alle. tex. in. l. uſufru. leg. ī .x. charta. jͣ. ad. l. fal. ⁊ ꝑ .l. fi.§. finaut es alienū. ⁊ ibi hoc ideꝫ ip̄e tꝫ d̓ bo. q̄ li. ⁊ uid̓ bar. .sͣ. e. l. ⁊ qd̓ no. bal. ī aūt. cā q̄ ſit cum mōacho. C. de ep̄i. ⁊ cle. ⁊ ita ſequenſ opi. bal. con ſuſui bono. ⁊ vide bal. ī. l. .i. in. v̓. pone maritus. C de fructi. ⁊ lit. expen. ⁊ ī .l. mater. C. ad tertul. ⁊ vide qd̓ ſcri pſi poſt bal. ī .l. fi.§. ubi ēt de bo. q̄ lib. ⁊ bal. ibi ſuꝑ .v̓. ſi āt lego. ADDE an onuſ eris ali eni ſpectet ad uſufru­ctuariū bal. conſi. ccvij. ⁊. ccviiij. iij. lib. ⁊ pau. de ca. conſi. ccc. lxxxvii. e Reſpon­deo ꝙ nō. in contrarium eſt. l. fi.§. ſin aūt es alienū de bo. q̄ lib. niſi reſpōde as ꝙ ibi tex. loꝗtur ī vſu fructuario ex diſpoſitio ne legati. h̓ ex diſpoſitio ne teſtatoris ⁊ cū opi. bar to. trāſiui cō ſulen. bono. De ſerui tute legata Rubrica. f Ui du as. vid̓ Bar. ī .l. ii. ad fi. sͣ. de iuriſ. om. iudic. ⁊ ibi moder.