Seite
De dote prelega T ſi maxime. No. hic ꝙ requirū tur duo ut legauꝫ factum ſeruo ualeat: ꝗa reꝗrit̉ ꝙ dn̄ſ ſit capax. Itē ꝙ tale qd̓ legetur ꝙ eo facto libero poſſit legari: ut hic ⁊ plene ha buiſtis. sͣ. d̓ le. ij. l. debitor.§. ſeruo. ubi iuriſcon­ſultus hāc materiam examinauit. Ex. l. ſequenti. Cōceſſio in dubio an uideatur facta in perſo nam uel rem. ibi. Quero utrum. Iter. Ex qualitate rei legate ⁊ ꝑ ſone legatarij preſumit̉ le­gatum ſeruitutis magis factum cōtem platione perſone ꝙͣ rei. h. d. Et eſt materia huiꝰ .l. multuꝫ pulchra ⁊ ſubtilis. Op. ⁊ uidet̉ ꝙ le gatarius debeat habere uiam ꝑ aliū funduꝫ te­ſtatoris: ut. l. dānas.§. i. sͣ. ti. i. ⁊ dixi plene. sͣ. e. l. .i. ⁊ ſic ad quēlibet ſucceſſoreꝫ trāſit. Dicit gl. hic loꝗtur quādo domus habebat iter per aliuꝫ locū. ibi quādo ꝑ aliū locū iter n̄ poſſet habere. Cōtra hoc op. ꝙ quādo uia ſingulariter relī ꝗtur ſit ſeruitus realis. nec debemus diſtinguere ſit iter per aliū locū uel nō: ut. sͣ. e. l. ſi fundum. ⁊.jͣ. l. ꝓxi. So. fateor ꝙ in dubio videt̉ relinqui ſeruitus realis ꝓut uerba ſonāt: ut. l. ſi fundū. sͣ. .ē. Fallit ſi ex qualitate ꝑſone legatarij ⁊ ex qua­litate rei aliud preſumatur: ut hic. hic enī relinq̄ batur via filie ſue ⁊ ꝑ domos hereditarias: ⁊ ſic ſi erat inhoneſtū ꝙ filia īcederet ꝑ domos pr̄is ſed ꝙ extraneus iret ꝑ domos heredis ⁊ uidere eius ſecreta nō eſſet cōueniēs: ut. l. ij. C. quādo ⁊ qui. quar. pars de. ⁊ ſic uidetur hoc magis relin quere cōtēplatiōe ꝑſone ꝙͣ cōſtituere ius reale. Quero utruꝫᵇ cōceſſio in dubio uideatur fcā in rem uel in ꝑſonaꝫ. Reſpō. quādoqꝫ talis con ceſſio ꝯtinet beneficiū pͥncipis: ⁊ tūc ī dubio dꝫ intelligi cōceſſio realis qm̄ beneficia prīcipum ⁊cͣ. ut. l. fi. sͣ. de ꝯſti. pͥn. de hoc in ſpec. de inſtru. edic.§. nūc aūt. ꝟ. ſi aūt dubiū. quādoqꝫ ꝯceſſio ꝯtinet priuilegiū. hoc eſt aliꝗd ꝯtra ius ſcriptuꝫ ⁊ iſto caſu ſi ꝗdeꝫ dat̉ ciuitati uel alicui uniuerſi tati in dubio uidetur ꝯceſſio realis: ut. l. forma .§. ꝙͣꝙͣ d̓ cēſibus. qn̄qꝫ datur ꝑſone certe ſingu lari. ⁊ iſto caſu glo. que in.§. ꝙͣꝙͣ uidetur dicere ꝙ in dubio uideatur realis ꝯceſſio niſi aliud ap pareat. do. Ol. rep̄hendit ibi illā glo. tu dic de hͨ plene ut dixi in. l. ꝗa ꝑſonale. sͣ. ſo. ma. quādoqꝫ talis ꝯceſſio nō ꝯtinet beneficiū uel pͥuilegiū pͥn cipis: ſed eſt iſta ꝯceſſio pͥuati uel alicuiꝰ inferio­ris. ⁊ tūc qn̄qꝫ cōceditur mera facultas facti: ut ſi dico ꝯcedo tibi facultatē eundi ul̓ ꝙ poſſis ire ⁊ ſil̓ia ꝟba que referūtur ad factū magis ꝙͣ ad iusᵉ. ⁊ tūc ꝯceſſio p̄ſumitur ꝑſonalis: ut. l. apud iul.§. ſi quis alicui. sͣ. de le. i. facit inſti. de ſti. ſer. .§. ſed cū factis. Si ꝟo ꝯceſſio refert̉ ad ius: tūc aut ſit indeterminate reſpectu fundi dn̄antis ⁊ p̄ſumitur ꝯceſſio ꝑſonalis: ut. l. penu. sͣ. d̓ ſer. ru. pre. aut determīate: ⁊ tūc in dubio p̄ſumitur cō ceſſio realis: ut. c. cum ueniſſent. extra de inſti. ⁊ .sͣ. de ſer. ru. pre. l. antepe. ⁊ ꝑ totuꝫ. ⁊ sͣ. e. l. ſi fū dum. niſi ex qualitate perſone ⁊ relicti aliud pre ſumatur. Hic eſt caſus in hac. l. ⁊ per hoc ſi īpe­rator cōceditᵈ iuriſditiōeꝫ in quodā caſtro ⁊ du a T ſi maxīe. utrū hec. l. ꝓcedat ī ꝯtractibꝰ. uid̓. l. ꝓinde.§. fi. d̓ ſti. fer. Ater. quero utrū. an in. dubio conceſſio intelligat̉ ꝑſonalis. Item adde ẜm Bal. Ang. ⁊ Imo. in. l. qꝛ tale. ſo. mat. ꝙ ubi tractatur de cōmiſſiōe officij in dubio inielligitur ꝑſonalis. l. ruius. C. de cura. furi. l. antepe. ⁊ ibi no. sͣ. de tutel. niſi cōmitteret̉ ſub noīe dignitatis. c. quoniā. Abba. de of­fi. dele. l. ſor didorū. C. d̓ excu. mu. li. .x. facit qd̓ no. in. l. mo­re. ⁊ ī. l. ⁊ ꝗa de iur. om. iudi. quid āt in reſcriptis ⁊ iuriſditio­nibus utruꝫ cōueniri poſ ſint ſucceſſo res. uide qd̓ no. per doc. in. l. ii. C. qn̄ lib. prin. da. ꝑ ca. no. ī. c. ſignificaue­runt. de re­ſcrip. ⁊ adde his bar. ī cō ſi. īcipi. prīo q̄ritur utrū iuriſdi. ⁊ īpe riū. ⁊ q̄ no. bal. ī rub. C. d̓ pͥui. do. ī. ii ii. col. ⁊ oīo bal. ī. l. liber­ti liberteqꝫ ī x. col. d̓ ope. liber. ⁊. l. ſi n̄ ſpāli. in. ij. col. C. de te­ſta. dic ꝙ in dubio intelli gitur pͥuile­gium conceſ ſum taꝫ per ſone qͣꝫ loco ⁊ ꝙ cōceſſio in dubio ītel ligatur rea­lis. tenet gl. .xxv. q. ii. in ſūma ⁊ ſpec. in loco hic alle. ⁊ uide Io. an. in re gula pͥuilegi um. in mer. ⁊ qd̓ no. gl. in. l. ſordido ruꝫ. C. de ex cu. mu. li. x. Bal. aūt in .l. fi. de cōſti. pͥn. tꝫ contra Bar. hic in fi. Bal. in. l. fi.§. ſed ⁊ fi quis. ī. xxiii. colū. C. cōia d̓ le. dicit ꝙ officia ſunt ꝑſonaliaⁱ in dubio ſcri­pſi poſt imo. in. l. marituꝫ ſo. ma. uide Bal. in. l. i. .§. libertati­bus. cū v̓ſi. ſe. ad fi. d̓ ca. tol. ubi dicit ꝙ ſi baro le­gat ius colli gendi paſſa­gium eſt ius reale. ⁊ uide glo. in. c. cuꝫ ueniſſent de inſti. que eſt cōtraria illi que eſt in decre. alleg. sͣ. ⁊ eam ſeꝗ­tur Io. an. in diet a regula priuilegium ⁊c̄. ADDꝝ an in dubio cōceſſio ſit realis uel perſonalis. Pe. de ancha. conſilio. ccccxxviii. andre. ſicu. conſilio. xliiii. li. ii. Bal. conſilio. cccv. ⁊. xcvi. li. iii. ⁊ conſilio. cci. lib. iiij. bitatur vtrū cōceſſio ſit facta comiti illius caſtri uel ſit facta territorio. Ego ī dubio p̄ſumo eſſe factā cōceſſionē territorio niſi ex verbis ꝯceſſio nis alid̓ appareat vt sͣ. dixi. Quero vtrūᵉ illa facultas eundi ſit ſeruitus realis vel perſonalis De hoc plene dixi. jͣ. de ali. ⁊ ci. le. l. mella.§. fi. De dote prelegata. Rubrica. Quero ꝗd importat dictio pre. dic vt in glo. Um dos. Dotis lega­tum continet id qd̓ actō de dote orginaliter cōti neret: ⁊ exceptio q̄ ex pacto oriret̉ tollit etiā dilationē legalē exceptio nem ꝟo peremptoriā que a lege inducit̉ tale le­gatuꝫ nō perimit. h d. ⁊ nil aliud. Nota. tex. ibi nā ꝙ admiſſum eſt ⁊cͣ. Op. ẜm glo. ⁊ videtur ꝙ p̄legatuꝫ dotis cōtineat plus ꝙͣ actio d̓ dote vt hac. l. ꝟ. verū eſt. So. cōtinet plus.ſ. ī tēpore: ſed nō in quātitate. Opp. inſti. de leg.§. ſed ſi vxori. Sol. ibi legauit certā quātitateꝫ ꝓ dote. hic vero dotē ſimpliciter legauit quātitate non expreſſa. Itē opp. ⁊ videtur ꝙ tale pactuꝫ ꝙ vir lucrat̉ dotē propter liberos debet valere: vt. l. ij. sͣ. de pac. do. ⁊. l. inter ſocerū. per totaꝫ. l. So. ille. ll. intelligunt̉ ẜm iſtam: ꝗa habent locū ſi predeceſſit mulier: ſecus ſi vir vt hic. ⁊ ideo de bes ſcire ꝙ cōſuetudo que eſt poſita in. l. dos a patre. ꝙ dos retineatur propter libros debet ī telligiᵍ quando precedit mulier. Sed ſi prece­deret vir nulla retentio propter filios fieret: qd̓ examīaui plene ī. l. poſt dotē. sͣ. ſo. ma. Quar to op. ⁊ videtur ꝙ illud pactuꝫ quod dicitur de diuortio ꝙ ſit iniquū vel ſuperuacuū. nā iniquū eſt ſi mr̄imoniū ſolueret̉ culpa viri. ſuperuacuū eſt ſi ſolueretur culpa mulieris quoniā ipſo iure debet perdere dotē: vt. l. ij. C. de rep. Glo. fatet̉ cōtrarium ⁊ dicit ꝙ illud pactū habet locuꝫ qn̄ ſit diuortiū caſu vel ex culpa cōmuni. Quito oppo. ꝙ hodie pactū de lucrando dotem in ca­ſu diuortij nō habeat locū cum diuortium non poſſit fieri d̓ iure canonico.ᵛ vt no. in. l. rerum. sͣ. rerum amo. ⁊. l. diuortio. sͣ. de nego. geſt. glo. fa tetur cōtrarium. Dicitur hic in ꝟ. impenſe. exce ptio peremptoria que a lege inducitur nō tollit̉ per legatum dotis. Contra. ꝗa īmo legatumdo­tis tollit exceptionē cōpenſationis que eſt perē­ptoria: vt. jͣ. e. l. dote. Sol. ⁊ aduerteⁱ quedā eſt exceptio peremptoria que antequā in iudicium deducatur dotem minuit ipſo iure: ⁊ iſta nō tol­litur per legatū dotis. ita loquitur hic in ꝟ. im­penſe. quedā eſt exceptio ꝑemptoria que doteꝫ nō minuit ipſo iure: licet actionē poſſit elidere. ⁊ iſta tollit̉ per dotis legatū vt hac. l.§. i. ⁊. l. dotē .jͣ. eo. ratio apparet expreſſa ex ipſa verbū ſigni­ficatione ꝗa ſi teſtator legat dotē ſi dos eſt iam minuta ſolū id quod remanet eſt dos. ſed quā­do exceptio nō minuit dotē ipſo iure: tunc totū eſt dos ⁊ exceptio per legatū tollit̉ ⁊ hoc vult di cere iuriſcōſultus. Ultimo opp. ⁊ videtur ꝙ etiā iſta exceptio impēſarū neceſſariaꝝ tollatur ut. jͣ. e. l. iij. in prin. ⁊. l. meuio.§. i. jͣ. de le. ij. Rn̄­Federi. conſilio. lxviii. c Quam ad ius. ⁊ uide que dixi poſt Bar. in. l. i. sͣ. de con. prin. ubi late ⁊ uide no. per Bal. in. l. apud iul.§. ſi quis alicui. de le. i. ⁊ ibi per Imol. ⁊ uide Imo. ī. l. ſi ſic. de v̓bo. ob. ⁊ no. in. l. iuriſgētium.§. pretor. sͣ. d̓ pac. d Si imperator cedit. adde glo. in. l. forma. jͣ. de cenſi. quod uidetur. ī dubio realiſ. ⁊ no. bar. in .l. cōtinuus §. ꝙ ſi ab eo. de uerbo. ob lig. e Quero v­trum. uide Bar. in. l. in ter eos. sͣ. de acqui. re. do mi. ⁊ in con ſilio incipiē. queritur an iuriſditio. et Bal. in. l. fu .sͣ. de cōſti. princ. De dote prelegata. Rubrica. f Uꝫ doſ debet ualere. ⁊ an ⁊ quā do ualeat pactum ſu­per dote ⁊ in preiudici um mulieriſ ſiue mariti. uid̓ laie imo. in. l. ſocer.§. luciꝰ. ſo. ma­tri. Seꝗ­tur in. l. pro hereditarijs .C. de here. act. in. v. co­lun. ubi dicit quid ſi ſimul omnes peri rent. ⁊ utrū iſtud pactuꝫ locū habeat ſimpliciter. an ſi d̓cedat cū liberis ex pͥmo matri monio. ⁊ ꝗd in ſtatuto ui de Pau. de ca. in. l. ii. in pͥnc. sͣ. ſolu. matr. Et ꝗd in donatiōe propter nu­ptias an pa­ctum de ea lucranda eo dem modo intelligatur uide Bar. in. l. iii.§. i. de bo. que li ber. gAAV telligi. ſed quid ſi per pactum uel ſtatutuꝫ ma­ritus dēt lu crari dotem uxore prece dente. ⁊ v­xor legauit dotem ſuam alteri an poſ ſit. dic ꝙ ſic. tex. eſt no. ⁊ quod ibi per glo. in. l. cum maritus.§. fi. sͣ. de pac. do. tu uide bal. i i. pro hereditate. in. v. col. de here. act. h Iure canonico. uide bal. in. l. ſi qua. C. de ſecun. nup. i Et aduerte. ⁊ quando intelligatur relictum dotis deductis expens