Seite
De dote prelega. deo hic loꝗtur qn̄ dos legat̉ ſimpliciter: qꝛ tūc nō. pōt deberi niſi qͣtenus erat dos: ſed in ꝯͣrijs nō fuit legata dos ſimpliciter: ſed ꝗcꝗd occaſio ne dotis ꝑuenit: vn̄ inſpicit̉ id qd̓ occaſiōe dotiſ ꝑuenit nō id qd̓ erat in pn̄ti. videbitis. jͣ. e. l. do­tē. ⁊. l. iij. in prin. Ex.§. ſequenti. Si teſtator legat centū q̄ apud dicit eſſe depo ſita: an magis videat̉ ſe referre ad ꝙͣtitatem ꝙͣ ad corpus. Adeo autem. Dotis legatum extinguit̉ ſi poſtea dos mulieri recte ſoluatur vel res dotales inte­rerāt vel ſi ab initio dos ꝑfecte cōſtituta nō: fuit ſicut cū legat̉ corpus qd̓ in rerū natura nō eſt. h. .d. Op. ꝙ dos nō poſſit ſolui cōſtante matri­monio: vt. l. i. C. ſi cōſtā. ma. dos ſol. So. intelli­ge ꝙ hic fuit ſoluta in caſibus p̄miſſis in. l. mu­tus.§. manente.sͣ. de iure dotium. ⁊. l. ꝙͣuis.sͣ. ſolu. ma. Itē op. ꝙ licet extinguat̉ dos nō ex tinguit̉ legatū: vt. sͣ. de leg. ij. l. cū filiū.§. heres. Gl. nō ſoluit qͣre Dy. dicit ꝙ ibi debitū nō erat extinctū: ſed erat in aliā ſpeciē obligatōis trāſla tū. hic ꝟo erat oīno extinctū. idē no. ibi. Dicitur hic ꝙ ille ꝗ legat cētū que in archa hꝫ vel apud ſe depoſita hꝫ ſi nō reꝑiunt̉ nō valet. Cōtra hoc videt̉ caſus in. l. ſi non deſignata. C. de fal. ca. a­diec. ⁊. l. cū tale.§. falſam. jͣ. de cōdi. ⁊ demō. In glo. ſunt due ſo. vna eſt ꝙ ibi legauit certā ſpēm ꝙͣtitatis dotis in genere: vtputa cētum q̄ in do­tem habui. hic ꝟo ſe retulit ad cētum corpus: vt decē q̄ in archa habeo. ideo ſi n̄ reꝑit̉ legatū vi­tiatur: vt. l. ſi ſeruus.§. ꝗ ꝗn̄qꝫ. sͣ. de leg. i. ⁊ ē ꝟa ſo. Alij vt Rog. dicunt ꝙ id qd̓ dicit̉ in fi. eſt ve­rū ſi ꝓbet̉ teſtatorē erraſſe. ſecus ſi ſciēter. h. d. vt ꝓbat̉ in. ll. ꝯͣrijs. Videamus an iſta ſo. ſit ꝟa. Et videt̉ dicere Rog. ꝙ eoipſo ꝙ ꝓbatur error falſa cā vitiat legatū. Cōtra īmo dꝫ ꝓbare teſta torem aliter legaturū nō fuiſſeª: vt. l. cum tale.§. falſam. jͣ. de cōdi. ⁊ de. So. qn̄ cā legādi non eſt obligatoria: tūc illa cā nō dr̄ coherē legato: nec legatū vitiat̉ niſi ꝓbaret teſtatorē aliter legatu­rū nō fuiſſe: vt.§. falſam. qn̄qꝫ cā legādi erat ob­ligatoria: tūc talis cā legādi dr̄ inherer̄ legato: ⁊ vitiat̉ legatū eoipſo ꝙ error ꝓbat̉. ita loꝗtur di ctū Rog. hic. ⁊. l. i. C. de fal. cā adiec. lega. Scd̓o videt̉ ꝙ rog. male dixerit in alio. dicit eniꝫ ꝙ qn̄ lego centuꝫ que in archa habeo in dubio videor magis deſignare certā ꝙͣtitatem nō corpus cer­tum. Cōtra hoc videt̉. l. ſi ſeruus.§. ꝗ ꝗn̄qꝫ. sͣ. d̓ leg. i. Sed ſi bn̄ reſpicias verba Rog. nō retulit ſe ad legatū centū que in archa habeo: ſed ad le gatum centum que apud me depoſita habeo vt ex ꝟbis eius euidēter apꝑet ⁊ ꝓbat̉. Que ro qn̄ teſtator dicit lego centū q̄ apud me depo­ſita ſunt vtrū in dubio videat̉ ſe referre ad ꝙͣti­tatē vel ad corpus. Ro. dicit ad ꝙͣtitatē. Iac. de are. dicit ad corpus: qꝛ de natura depoſiti eſt: vt certū corpus tradat̉: vt. l. lutius. sͣ. depoſi. iō ad corpus ſe referat. Oldr. dicit hic in dubio videt̉ ſe referre ad ꝙͣtitatē: niſi deſignet̉ locus vbi ſūt vt. d. l. lucius.§. quiſꝗs. el. ij. s. de leg. ij. quod ſa tis placet mihiᵇ. Ex.§. ſequenti. Si ex tribus demonſtrationibus vna ſit falſa­alie due vere legatū nō vitiat̉. vide omnino bar. in. l. meuio. de leg. ij. C Adeo. legaturum nō fuiſſe. ⁊ iſta faciunt papa cōeeſſit reſcripta ticio de hononia ⁊ eſt de padua: an valeat de quo ꝑ ſpec. in ti. de reſcrip. pn̄ta ca. o. cōe aūt. ver. ſed ꝗd n̄ dubitet̉. facit. l. is verbis.§. fi. de heredi. inſti. ⁊ latius. per bar. in. l. demonſtratio falſa. hic alle. b Placet mihi. fac̄. l. ſi ſeruus.sͣ. eo. ⁊ hoc ibi ſequit̉ pau. de ca. in.§. fi. cum. l. ſe. c Si quis vxori. Hunc tex. ad vnuꝫ allegat bar. in. l. de etate in. ix. col. in ver. nunc ad propoſitum de mino. d Domīo bartolo. Ui de caſuꝫ. de quo bar. fa­cit magnuꝫ feſtum in. l. demonſtra. tio.§. i. jͣ. de condi. ⁊ de­mō. ⁊ adde qd̓ no. bart. in. l. i.§. fi. jͣ. de appel. in ver. ſuꝑ ter­tio quero. e I ſo­cer cā mortiſ vtruꝫ dona. cā mor. ſit vltima vo­lūtas. adde ang. in. q. in cip̄. aſtenſis miles in.vj. charta tu col lige bonā do ctrinā ex no ta. ꝑ bal. i. l. i. C. d̓ dona. cau. mor. ad de tn̄ caſuꝫ quo magis accidit vltīe volūtati qͣꝫ ꝯͣctui. ī. l. i. ⁊ ibi bal. ī. iiij. col. C. de ſe cū. nup. ⁊ vi de etiā ibi ſa ly. ꝗ ēt dicit ꝙ ī qͣꝫtuꝫ ad originē talis donatio exi­git ꝯͣctum ⁊ oliꝫ ſiebat ꝑ ſtipula. ho­die pacto nu do ẜꝫ gl. ī. l. cū pater.§. meuio. d̓ le. .ij. ſꝫ inqͣꝫtū ad effectū ⁊ pͥuile. magiſ aſſimilat̉ re­licto. ita loꝗ tur. d. l. i. de ſecū. nu. hīc eſt ꝙ ex do­natiōe cau. mor. tranſit dn̄iuꝫ recta Si quis uxoriᵉ. No. tex. ibi: nam ꝗcquid de monſtrat. no. totū tex. de quo feci magnū feſtuꝫ in. l. demonſtratio. in prin. jͣ. de cōdi. ⁊ demon. Pone aliquis dicit lego dn̄o bartoloº petri de ſaxoferrato legū doctori. mō eſt verum ꝙ ſuꝫ d̓ ſaxoferrato ⁊ legū doctor: nō tn̄ ſum bar. petri certe ſi due demōſtratiōes ſunt vere illa falſa de monſtratio nō vitiat: vt hic pleniſſime dixi in. d. .l. demonſtratio.§. i. de cōdi. ⁊ de. tene menti. Ex. l. ſequenti. An ꝗs poſſit pati ſe ꝯuenire actione q̄ nō eſt: ibi. Pro declaratione. I ſocer. Iſta. l. ponit multoſ caſus. ideo eaꝫ diuido vobis. primo loꝗtur qn̄ teſtator legat do tem nurui. vſqꝫ ad.§. ꝑ cōtrarium. ſcd̓o qn̄ legat dotem viro vſqꝫ ad.§. id querit. tertio qn̄ legat dotem extraneo vſqꝫ ad.§. iulianus. qͣrto ponit caſus cōes ad oīa p̄cedentia dicta vſqꝫ ad fi. l. Et q̄libet ꝑticula diuidit̉ in alias particulas iō gr̄a breuitatis omitto. No. tex. ibi ꝗppe ⁊cͣ. ante oīa expediamus glo. Op. de. l. mortis ſue cā in pͥn. sͣ. de dona. inter vi. ⁊ vx. Glo. ſoluit aliud in legato: vt hic. aliud in donatione cā mortis vt ibi. Rōnem no. aſſignat glo. qꝛ donatio cauſa mortis accedit cōtractui: ſed legatū eſt mere vl­tima voluntas: ideo ibi nō valet inter vi. ⁊ vxo. Uide gl. que incipit ⁊ ideo ꝯtra maritū. ex hoc reddit̉ rō quare filiuſfa. pōt donare cā mortis ⁊ non teſtari: vt plene no. in. l. tam is.§. i. jͣ. de do­na. cā mortis. Itē op. glo. de. l. ſed ⁊ ſi nurus .jͣ. de le. p̄ſtā. So. glo. Nō ob. vt pꝫ ex ſequētibꝰ .§. illius. l. Querit glo. ꝗd ſi filius nō hꝫ cohe redes ⁊ hereditas patris nō eſt adita. Actioneꝫ ꝑſonalē cōſtat ꝙ nō pōt intētare: qꝛ nō hꝫ cōtra quē intentet: ſed an poterit intentare actionem hypothecariā vel qualiter ſibi ſubueniet̉. Dicit glo. ſibi ſubueniet̉ ex equitate. l. ſi is.§. i. de iure do. quā glo. ſigna. Uidete regula q̄ ponit̉ in. l. ſi is.§. i. eſt ꝙ ibi debeat eſſe dos vbi onera matri­monij ſuſtinent̉: ſed regula illa nō videt̉ ſubue­nire mulieri. ſed marito ꝗ ſuſtinet onera mr̄imo nij. ⁊ ita dꝫ intelligi hic glo. ſubueniet̉ ei.ſ. mari­to referendo ſe ad regulam. ita dicit Ia. de are. An aūt vxor poſſit agere ex vigore. l. ſi cōſtante .sͣ. ſo. ma. dic vt ibi plene examinaui in materia de repetētibus dotē ⁊ ibi in. viij. q. ſcd̓e ꝑtis pͥnci palis allegaui hāc glo. Pro declaratione īdu co in ar. hāc. l. qꝛ primo hic videt̉ caſus ꝙ ꝗs nō pōt pati ſe cōueniri actione q̄ non cōpetebat: vt hic in prin. nam video: teſtator nō pōt grauare heredē: vt ipſe cōueniat̉ actione que non eſt. In cōtrariū videt̉ caſus in. l. iulia.§. ꝙͣtum vero. sͣ. ad exhi. So. quedamʳ eſt actio que ſemel fuit na ta licet ſit extincta ⁊ iſta actione bene poteſt pati ꝗs ſe cōueniri ⁊ ꝓcedit iudiciū lꝫ appareat actio extincta. ita loꝗtur.§. ꝙͣtum vero. Si vero actio nunꝙͣ fuit nata: tunc ꝗs nō pōt pati ſe cōueniri. ⁊ ſi appareat non eſſe natam iudiciū nō ꝓcedit vt hic. in prin. niſi actio pēdente iudicio debeat oriri: vt. l. ſi ticius. jͣ. de ver. ob. ⁊ ibi latius dixi. Scd̓o ſcitis ꝙ quedam glo. dicūt ꝙ actio de do te orit̉ cōſtāte matrimonio. Alij dicūt tantū ſolu to matrimonio: vt no. in. l. iuregētium.§. vtputa poſt diuortium. sͣ. de pac. ⁊ no. j. e. l. pater. Hic via ſicut delegato tex. eſt ſing. in. l. ij. sͣ. de publ. Item in ea hꝫ locum ius accreſ. ſicut in legato in. l. i. in fi. C. de cadu. tol. ⁊ ita tollitur ꝯria volun­tate ſicut legatū. l. vbi ita donat̉. jͣ. de dona. ca. mor. ſed in hoc differūt qꝛ legatarius pōt repudiare legatum: ſed qui ſemel agnouit donationeꝫ cā mor. nō pōt poſtea repudiare: vt no. in. l. cū pater.§. ij. de leg. ij. ⁊ iſtis adde glo. in ſti. de dona. .§. i. ⁊ dicit bal. in. l. hac cōſultiſſima in. iij. col. C. qui teſta. fa. poſ. ꝙ ſtatu­tum faciens mētionē. de vltima volū tate nō hꝫ lo cū in dona. cau. mor. ẜꝫ bal. ⁊ Imo. ī. l. i. sͣ. de te ſta. ꝯͣriuꝫ vr̄ velle bal. i. l. fi. C. d̓ teſta. ⁊ bal. in. l. fi. ī vl. col. d̓ fi deic. dixi pꝰ doc. ī. l. ij. sͣ. de leg. ADDE an donatio ma gis accedat ꝯctui qͣꝫ vl­time volūta ti bal. ꝯſilio .cj. ⁊ cōſilio .clxij. ⁊. clx. vj. vbi anv­ſurariꝰ poſſit cā mortis donare. f So. qͦdā ⁊cͣ. h̓ videt̉ ſing. obſtare tex. i. l. ij. C. d̓ pact. cū ſi. ꝓ qͦ. ibi vid̓ fulgo. itē ꝯͣ bart. videt̉ caſus ī. l. cū putarē. ⁊ ibi doc. fa. her. dixi pꝰ Ro. in. l. ſi ticius vbi doc. tan gunt. d̓ ver. obli.