Seite
De dote prelaga. vt d̓bitū: vt. l. ij.§. ſi filia. sͣ. fa. her. Rog. dicit ꝙ hͨ mr̄moniū erat ſolutū. ſolue verius. Idem ſi ꝯſtante mr̄imonio: tn̄ hic agebat actiōe ex teſtō vt. l. ij.§. idem̄ iulia. sͣ. e. Op. ad ver. ſed ſi ra­tum. ⁊ videt̉ ꝙ nō debebat defendere īmo ſuffi cit ꝙ preſtet indēnitatem ex forma ſtipulationiſ vt. sͣ. e. l. in prin. So. iſte ſtipulationes idem im­portant vt dixi. An auteꝫ poſſit preciſe cogi age re ad defendendum. Dic vt. l. ſed ⁊ he.§. p̄tor. .sͣ. de ꝓcu. veritas tn̄ eſt ꝙ licet ad defendendū teneat̉: ⁊ ad ſuſcipiendū iudiciū in ſe tn̄ nō pre­ciſe cogat̉. dic vt ibi. Uenio ad ver. ꝙ ſi totuꝫ dicit̉ hic ꝙ actio iudicati dat̉ ꝯtra heredē in eo qd̓ retinuit iure fal. ꝯtra īmo dat̉ inſolidū: vt. l. ſi actor. ⁊. l. ſi ꝓcur. sͣ. de procu. Dicit glo. ⁊ bene hic reſpicit finē: qꝛ ſi ſolueret inſolidū heres re­uerteret̉ ꝯtra maritū in ea ꝑte que fuit ſibi ſolu­ta. Querit glo. ꝗd ſi fuit cautum. Dic̄ gl. tūc maritus poſſet cōueniri inſolidū. vel aliter ſi eēt cautū ſi fuit preſens tꝑe ſtipulationis. ſed hoc nō placet glo. ꝑ. l. ſi ꝓcur. in fi. sͣ. de ꝓcura. Sed Dy. ibi negat dari actionē in dn̄m ex ſtipulatiōe interpoſita ꝑ ꝓcuratorē: ſed ex ſtipulatione īter poſita ꝑ ſeip̄m nō negat ꝗn actio detur. Alij vt Ia. de ra. rn̄dent ad. q. ꝙ ſi eſſet cautū aīo nouā di nō poſſet poſtea cōueniri: vt. l. delegare. jͣ. de noua. Uenio. ad ver. ſed ſi priusª. hic dicit̉ ꝙ qn̄ ipſe vellet agere fa. her. nō poſſet incōtinenti dotē cōſequi ꝯtra. sͣ. fa. her. l. ſi filia.§. i. Gl. dicit intellige ꝙ hic matrimoniū erat ſolutū: vel ſi cō ſtaret. ita ꝙ vir ſuſtineret onera matrimonij: tūc incōtinenti dotē recuperabit. Quero ꝗd ad ꝓpoſitum: nōne ſoluto matrimonio vir vxorem deberet alere infra annū: vt no. in.§. exactio. C. de rei vx. ac. Dicūt doc. intellige ꝙ hic erat cāus in quo nō debebat alere: ⁊ ideo ſi aliqd̓ lucrum erat medij tꝑis dꝫ eē heredis ſicut qd̓ lucrat̉ ex pacto: vt. l. i. C. fa. her. Uidete credo ꝙ iſte legeſ hodie ſint correcte: qꝛ omne lucrum qd̓ venit ex dote vel ex eius occaſione eſt aduenticium: ⁊ dꝫ reddi filie: nō aūt dꝫ eſſe heredum patris: vt. l. i. .C. de bo. que li. Sed de iure antiquo eſſet diſtī­guēduꝫ: aut maritus ab heredibus patris petit actione ex teſtō: ⁊ incōtinēti pōt: vt hic. aut acti­on fa. her. ⁊ idem ſi matrimonium cōſtabat: vt .sͣ. e. l. ij.§. idem̄ querit. ⁊. l. ſi filia.§. i. sͣ. fa. her. aut matrimoniū erat ſolutū: ⁊ tūc aut vir alimē­tabat vxorem ẜm ꝙ no. in.§. exactio: ⁊ idem: vt hic. ⁊. l. ij.§. idem iulia sͣ. e. aut eam nō alimenta bat: ⁊ tūc nō pōt incōtinēti agere: vt hic. in fi. ſꝫ hodie ſecus: vt dixi. Uenio ad ver. ſi forte dr̄ hic qd̓ dꝫ ſubueniri heredi. quero qua actiōe cō­ueniet̉. Rn̄deo ꝯditione incerti: vt in gl. Ue­nio ad verſic. quid ergo. dicitur hic ꝙ ſi heres ſoceri nō erat ſoluēdo pōt agere cōtra maritū. q̄ ro qua actione. Tex. hic dicit vtili actione: ⁊ ſa­tis hoc placet mihi: ⁊ hꝫ multa remedia. Prīo habēdo ratū in ſubſidiū: ⁊ ageret actione man dati vel neg. geſ. arg. eius qd̓ no. sͣ. e. l. ij.§. idem̄ iul. q̄rit. Item cū mulier habeat obligata oīa bo na ſoceri ⁊ ſocer habeat cōdictionē incerti ꝯtra heredes ſoceri illā cōdictionem incerti vtilē poſ ſet intentar̄ vxor: vt. l. nomē. C. q̄ res pi. ob. poſ. Tamen poſſet dubitari: qꝛ glo. videt̉ dubitare: an veniant noīa intentata hypotheca: vt. l. here dem. C. de here. act. tn̄ veritas eſt ꝙ veniūt poſ­ſet etiā habere actionem de dote ex equitate hu ius. l. ⁊. l. fi. sͣ. de eo per quem factum erit. Ir uxori. Licꝫ mācipia mo riātur eſtimatio eoꝝ certa legata debet̉. h. d. Opp. īmo vi­a Sed ſi pͥ us. ad iſta vi de gl. ⁊ bar. ī. l. ſi maritꝰ ⁊ qd̓ ibi di xi fa. herciſ. b Heo­pompꝰ fac̄ iſta .l. ꝗd ſi vnꝰ teſtis eſt ap­probatus et datus ꝓ ꝯfi dato ab vtra qꝫ ꝑte: an­bet plene. bal. in. l. ī bo ne fidei ver­ſed dubitat̉ de ticio. C. de re. cre. di cit aut ꝑtes cōſentiūt in ꝑſona ⁊ ī di cto: aut in ꝑ ſona tm̄. ⁊ ad de ꝙ vbi ꝑ ſona eſt ap­probata ab vtraqꝫ ꝑte nō reꝗͥritur iuramētum ẜm bar. in. l. lucius. in fi. .jͣ. d̓ fideiuſ. Qn̄ āt dicūt ꝑtes ⁊ cōue niūt de ſtan do dicto vni us: an faciāt plenā fidem vide gl. ⁊ qd̓ ibi bal. in. ij. col. in. l. i. C. de ſen. que ꝓ eo qd̓ inter­eſt. ⁊ vid̓ qd̓ tenet glo. in .c. veniēs. ⁊ in. c. lꝫ de te ſti. c Uniꝰ te ſtis. no. ꝙ di cto vnius te ſtis ſtat̉ ī ca­ſu iſto. ⁊ idē tenet gl. ī. c. veniēs. ⁊ in .c. lꝫ ⁊ in. c. cum nobis. de teſti. d Limita vt ꝑ bal. i. l. iureiur. C. d̓ teſt.ſ. ſi id ꝙ ī ſcriptis de ponit legat aliter nō va let talis de­poſitio. e Ad. q. ad de tn̄ qd̓ bal. in ꝓhemio fſoꝝ. in pͥnc. in. vij. col. ī v̓. item no. h̓ dicit ꝙ ſuffi cit ſi reꝑiat̉ ī actis talis iu ratus ⁊c̄. qꝛ tūc p̄ſumet̉ iuramētū in terceſſiſſe in ſolē ni forma qua d̓bebat ille iurare. al le. no. h̓. qd̓ bn̄ no. ⁊ fac̄ qd̓ not. In­no. in. c. īno det̉ ꝙ mortuis mancipijs eſtimatio nō debeat̉: vt. l. quidā.§. ſi tibi. sͣ. de leg. i. ad. idē. l. ticie.§. fi na. e. ti. So. hic loquit̉ qn̄ legat̉ certa quantitas ꝓ precio ſerui. ſecus ſi ſerui precium legaret̉ ꝙͣ­titate non expreſſa: vt ibi: ⁊ hoc forte voluit dice cere Ro. qui dicit certā. Item op. ⁊ videt̉ o teneant̉ heredes in quantitate non expreſſa: vt .l. pleriqꝫ: ⁊. l. res. sͣ. de iure dotium. So. intelli­ge ꝙ deceſſerunt ſine culpa heredis ſeu mariti. Xori mee. Quero que rō fuit dubitādi. Rn̄ deo rō poterat eē: qꝛ illud adiectiuū eſti mata referat̉ ad oīa precedentia qd̓ iuriſconſul­tus remouit: qꝛ ꝑ hoc legatum fundi corneliani efficeret̉ inutile. Quero de vtilitate huius. l. Rn̄de vt in glo. I ſeie. No. ex hac. l. ſi vni legat̉ fūdus ſimpl̓r. alij vero ani mo compēſandi cū debito nihilominus faciūt ſibi ꝑtes per concurſum. Scd̓o no. ꝙ ī eo qd̓ detrahitur ꝑ falcidiam non faciūt ſibi ꝑ tes ꝑ cōcurſum: tene menti. Eia. Adhibitus ad ſtipulandū totam dotem in dubio nō vi­detur adhibitus aīo donandi. Item ad hibitus animo donandi intelligit̉ cauſa mortis ſi mortis cauſa eſt mentio facta. h. d. No. ex hac. l. tria primo ꝙ dicit.ſ. dotem: qꝛ per hoc vi­det̉ legare dotē. dixi. sͣ. e. l. ꝗ ita. Secūdo no. ꝙ adhibitus ad ſtipulandum in dubio nō vide tur adhibitus cauſa donandi. Tertio no. q adhibitus ad ſtipulandum aīo donādi intelligi tur cauſa mortis ſi fiat mētio mortis. iſtos duos paſſus examinaui in. l. que dotis. sͣ. ſolu. matri. Ultimo ſigna glo. vltimam que eſt hic. Ui dotem. Si conditio pro ꝑte eſt poſ­ſibilis ſufficit ſi ei pareatur in eo ꝙ poſſi­bile eſt. h. d. ⁊ eſt no. caſus: ⁊ hunc paſſuꝫ exami­naui in. l. i. sͣ. de condi. inſti. Ex. l. ſequenti. Si reperit̉ ſcriptum teſtis iuratus ⁊cͣ. an p̄ſu mat̉ iuramētum interceſſiſſe: ibi. Scd̓o. Et ſi te­ſtator dicat volo ſolui oībus debētibus a me ali­quid accipere: ⁊ de hoc ſtetur ſimplici verbo ti­cij fratris mei: an valeat: ibi. Quero. Et an cum teſtator vult ꝙ ſtet̉ dicto alicuiꝰ ille debeat iura re: ibi. Quero cum. Et an partes debeant eē pre ſentes cū aliquis cuius dicto ſtatur declarat di­ctum ſuuꝫ: ibi. Item. Et an in relatione agrimeſ ſoris vel nuncij pars debeat eſſe preſens: ibi. Et per hoc. Et an teſtis poſſit dictum ſuum ferre ī ſcriptis: ⁊ an valeat pactum de ſtando ſimplici verbo alicuius de damnis ⁊ expenſis vide in fi. Heopompus. Iſta l. ponit vnum notabilē caſum ⁊ multi credunt ſcire: ⁊ eā ignorāt ⁊ breuiter. h. d. Dicto vnius teſtisᶜ ſtatur ex voluntate ⁊ diſpoſitione defun­cti cuius ſolius diſpoſitioni ſtaretur. h. d. com­muniter. Glo. noſtra colligit duo notabilia. primo ꝙ ſtatur dicto vnius teſtiſ: ⁊ hoc ideo qꝛ teſtator ſic voluit: ⁊ ſic non ob. l. iuriſiurādiº. C. de teſti. quod an ſit verum infra dicam. Scd̓o no. ꝙ vnus teſtis facit ſemiplenam ꝓbationem. Nec ob. l. maritus. jͣ. de queſtionibus quare dic vt ibi no. Doc. vt Old. inducunt hanc. l. ad que ſtionemᶜ reperitur in actis teſtis iuratus ⁊cͣ. an ex hoc preſumitur iuramentum interceſſiſſe. Ui detur ꝙ ſic vt hac. l. cum ſua glo. Tamen dicit ipſe tutius eſt ꝙ fiat ſcriptura per ſeipſū de iura tuit. de eo o fur. ordi. ſu­ſce. ⁊ qd̓ dic̄ bal. in. l. iij. ī pͥn. sͣ. de iu­reiu. qd̓ ſuf­ficit ſi appa­reat de dila­ꝑ iſtū tex. ſꝫ do. an. in. c. fraternitatiſ d̓ teſti. ad fi. videt̉ no. te­nere ꝯͣ bart. ⁊ ro. ī. l. ſciē dū. de v̓. ob. ⁊ abb. in. c. tuis. d̓ teſti. ⁊ vide bar. ī .l. ꝑ hāc. C. de ero. mi. āno. li. xij. ⁊ bal. in. l. ſi ꝗſ ī aliquo. C. de edē. ⁊ idē tꝫ bal. in. c. .i.§. i. ꝗd ſit īueſti. ⁊ bal. ī. l. geſta. C. de rei iudi. ⁊ bal. ī. l. iuriſ­iurandi. C. d teſti. ⁊ bar to. ī. l. admo nendi. de iu reiur. ⁊ vide do. Anto. ⁊ Imo. ī. c. fra ternitatis. d̓ teſti. ADDE an ſi reperiatur in ſcriptis teſtes ītereſ ſe ẜm moreꝫ preſumatur pn̄tia iudiciſ oldra. ꝯſilio .cccxxiij.