Seite
De fun. inſtruc. ⁊ inſtru. lega. diſpoſitio in vnum caſum alia eſt in oēs caſus: ⁊ tunc aūt diſpoſitio ſpecialis ⁊ generalis ſit in ea dem voluntate ⁊ generi per ſpeciem derogatur adeo ꝙ generalis diſpoſitio nō refertur ad caſū ſpecificatiuū: vt. l. ſanctio legū. jͣ. de pe. facit. l. cū ex filio.§. filio. sͣ. de vul. ⁊ pu. ⁊. jͣ. de ꝟ. ob. l. doli clauſula. et. l. ſtipulationes cōmodiſſime. Si ve­ro ſit in diuerſis voluntatibus: ⁊ tunc generi ꝑ ſpeciēnō derogat̉. īmo ex vtraqꝫ poterit agi lꝫ nō ſemꝑ exigi cū effectu: vt. l. i.§. i. jͣ. de no. ope. nun. ⁊ ibi dixi. ⁊. d. l. doli clauſula. jͣ. de verb. ob. dic vt ibi dixi. Aberne. Taberna nomē eſt iuris loci. Caupona nomen eſt negotiationis. h. d. qd̓ dicit d̓ inſtitoribus qūo veniāt in legato: dicā. jͣ. l. ꝓxi. I ita. Dicit̉ hic ꝙ legato inſtr̄o caupone ⁊cͣ. Cōtra īmo veni unt res parate ꝓpter merces: vt. jͣ. e. l. cū delanionis. in prin. So. nō fuit legatum inſtr̄m caupone ſimplciter: ſed fuit adiectum plus ſcilꝫ exercendarum tabernarum. Dicit̉ hic ꝙ veniūt piſtores ⁊ inſtitores ⁊ ſupra dictū eſt quo intel­ligitur. Dic ꝙ hoc verum eſt qn̄ dn̄s per ſe exer­cet ⁊ imponit illos inſtitores. ſecus ſi ipſis prin­cipaliter hoc cōmittitur: vt. jͣ. e. l. cuꝫ delanionis .§. i. ⁊.§. cum de villico. ⁊ sͣ. e. l. queſitum.§. al­phenus. in. fi.§. ⁊. jͣ. e. l. ſeie.§. liberto. Domo. Opp. jͣ. de verb. ſig. l. i. ⁊ sͣ. .e. l. queſitum.§. ſed ſi fundus ⁊.§. neratius. ⁊.§. idē reſpondet inſtructis hor­reis. Glo. ſol. primo ibi loquitur quando legat̉ fundus inſtructus. hic quando legatur domus inſtructa. Ratio qꝛ vinum ex fundo non d̓ do­mo percipitur. hoc eſt contra caſum.§. idem re­ſpondet ſi horreis. ibi ex horreis nō percipitur vinum. Quare glo. ſol. ſecundo mō: vt in ea ha­bes et bene. Ex.§. ſequenti. Furta ⁊ damna potius preſumuntur data a vicinis ꝙͣ ab alijs. Mulier. Inſtrumento fundi cedit mulier que in villa cuſtodit ſi­cut ⁊ ſaltuarium. hoc dicit. No. tex. ibi: ne ꝗd vicini ⁊cͣ. Ex hoc tex. no. ar. ẜm Ia. de are. ꝙ damnuꝫ quod datur in agris potius dicitur da ri a vicinisª ꝙͣ ab alijs. Iteꝫ furta preſumitur po­tius fieri a vicinis ꝙͣ ab alijs. ar. sͣ. loca. l. domi­nus horreorum. ⁊. l. i. C. eo. et. l. nam ſalutem.§. .ij. sͣ. de offi. prefec. vi. Ille. Uille inſtrumento non cō­tinetur ſuppellex. h. d. Uinea. Nos habemus expe­ditos in tex. tres modos legandi. Primo lego fundum cum inſtrumen to. Scd̓o lego inſtr̄ꝫ fundi ſeu ville. Iſtis duob modis non uenit inſtrumentum patriſfa. ut. l. q̄ ſitum per totam. l. uſqꝫ ad.§. ſed ſi fundum. ⁊ hac. l. in prin. Tertio modo lego funduꝫ inſtru­ctum uel domum inſtructam: ⁊ hoc caſu uenit ī ſtrumentum patriſfa. l. queſitum.§. ſed ſi fundū uſqꝫ ad fi. l. Quarto modo lego uillam et inſtru mentum: et tunc an ueniat inſtrumentuꝫ patriſ­fa. non habemus expreſſum: ſed dixi in. l. ſi cui fundus ꝙ continetur. arg.§. ſed ſi fundum in. l. queſitum. sͣ. eo. Sed hoc uidetur contra caſum huius.§. et hoc uidetur tenere glo. in. l. ij. C. de uer. ſig. et idem uidetur ſentire. jͣ. e. l. ſeie.§. ga­io. uer. at ſi habitatiōis. in glo. que incipit ideſt domum. coniuncta glo. que incipit qui ſcilicet non ſunt inſtrumēta domus ſed perſone. Sed a I ita. s.§. mu lier. da ri a vicinis. Dāna preſu mūt̉ facta a vicinis ⁊ fur ta. vide bar. in. l. fi. d̓ qō. ⁊ quod no. bal. in. l. pi­gnus. C. de pig. act. ī v̓. itē q̄ro ī ge nere. ⁊ oīuo bal. in. d. l. i. .C. loca. ⁊ bar. in. d. l. dn̄s. ⁊ adde do. bar. in. l. de minore. .§. tormēta. ī v̓. dixi ꝙ fa ma. jͣ. de qō. Item ad de ꝙ qn̄ res furata repe rit̉ ī domo alicuius pre ſumit̉ ipſe il lam ſubtra­xiſſe. bal. ī. l. ī ciuilē. C. d̓ furt. ⁊ vide bal. in. l. fi. d̓ here. inſti. ADDE ꝙ ſurtum p̄ſu mat̉ factū a vicinis bal. cōſilio. cccc xlvj. ij. lib. b Ille.§ vinea. vel ſuū No. de hoc ꝓnoīe ſuuꝫ ꝗd īportet. ⁊ adde qd̓ uo. bar. in. l. cū ī teſtō. jͣ. de au. ⁊ ar. leg c Um d laniōiſ dici be ſtia. vtrū be ſtia mortua dicat̉ beſtia quod fac̄ ad ſtatutū: ⁊ an intelligatur de fera vel domeſtica. vide bar. in .l. i.§. remo uet. de po­ſtul. ⁊ adde qd̓ Ray. di­xit ꝙ appel­latiōe beſtie venit beſtia mortua. ar. .l. ſi vehēda in pͥn. ad. l. rho. de iac. qd̓ facit pro ſtatuto ga belle. mihi uidetur ꝙͣ debeamus ſic dicere. ſi quidem teſtator legat fundum et inſtrumentum ſuum: et tūc ꝓpter adiectionē dictionis eius uel ſuuꝫ uidetur reſtringi ad inſtr̄m fundi: ut hic. Sed ſi dico lego fundum ⁊ inſtrumentuꝫ non adiecto eius vel ſuum: puto ꝙ venit per equiparationeꝫ quia tantum importat fundum inſtructum quā tum fundum ⁊ inſtrumentum: vt. l. ſi is cui. s. e. ⁊ ita intelligo. Ictoris. Pictoris vel habi tatoris. piſtoris vl̓ de lanionis inſtrumēto legato omnia neceſ ſaria ad ſuum miniſterium continentur. h. d. in tellige quādo exercet per inſtitorē. ſecus ſi exer­cet data pecunia: vt. jͣ. l. proxi.§. i. ⁊ vidiſtis. sͣ. e. .l. ſi ita. in prin. Ex. l. ſequenti. Beſtia mortua an veniat appellatione beſtie ſtante ſtatuto ꝙ ꝓ qualibet beſtia groſſa ſoluat̉ tantum pro gabella. Um delanionis. Dicitur hic ꝙ inſtrumēto delanionis non continētur carnes. Contra īmo debent cō­tineri ſicut merces: vt. sͣ. e. l. ſi ita. cū carnes ſint merces lanionis. Solū. ibi plus dixit: quia dixit exercendorum hic vero tantum dixit inſtrumen tum lanionis. Item vide glo. que incipit. id eſt macellarij: ibi dum dicit a corijs beſtiarum ⁊cͣ. Quero vtrum beſtia poſtꝙͣ eſt mortua poſ­ſit dici beſtia. quod erit vtile propter ſtatutum quod dicit pro qualibet beſtia groſſa tantuꝫ ſol uatur pro gabella: videtur ꝙ beſtia mortua nō ſit beſtia: vt. l. i.§. beſtias. sͣ. de poſt. ⁊. l. eſt que. bn̄ facit. jͣ. de cadaue. pu. l. pe. vel fi. In ꝯtrariuꝫ facit hec glo. non dico plus nunc. Ex.§. ſequenti. Que de proximo reſpiciunt inſtrumentuꝫ di­cuntur eſſe in inſtrumento. ⁊ parata dicuntur cauſa vxoris que reſpiciunt cauſam proximam. ⁊ communis vſus loquendi non eſt propria ſigni ficatio. Et an teſtis ꝗ dicit dico ꝙ teſtator ꝓferē do talia verba ſic voluit: ⁊ interrogatus de cau­ſa ſcientie reſpondit: quia ſic eſt communis con ſuetudo intelligendi: an probet. Aſinam. Nota tex. ibi ac deinceps in infinitum ⁊cͣ. Uidetis er­go ꝙ ea que de proximo reſpiciunt aliquod in­ſtrumentum continentur inſtrumento. ⁊ hoc eſt quod dixi in. l. vxori. jͣ. de au. ⁊ ar. le. ꝙ parata di cuntur cauſa vxoris que reſpiciunt cauſam pro­ximam vel mediatam non multum remotaꝫ: vt hic. Item no. tex. ibi optimū ergo ⁊cͣ. No­ta ex iſto tex. ꝙ communis vſus loquendi non ē propria ſignificatio: vt hic. Et hoc facit ad ſtatu ta que ſunt in hoc volumine intelligantur ẜm ꝓ priam ſignificationem ꝙ nō debeamus recurre re ad cōem vſum loquēdi: vt hic. ⁊. l. labeo. jͣ. de ſupel. le. ⁊ ibi dicam latius. Opp. jͣ. e.§. idem̄ conſultus. So. hic non erat parata ad predium ruſticū. al̓s ſecus: vt ibi. Dicit̉ hic in qua p̄ſū­ptione. quero ꝗd eſt hoc dictū. Dicit glo. i. ꝯſue tudine ex qua colligitur voluntas. No. ergo ꝙ teſtis videtur ꝙ probet: ſi dicit ſic dico ꝙ te­ſtator proferendo talia verba ſic voluit interro­gatus de cauſa dicit: qꝛ ſic eſt communis conſue tudo intelligendi. de hoc dicaꝫ latius in. l. labeo .jͣ. de ſupel. le. De bubulco. No. hic quis dica tur bubulcus: qꝛ eſt il le qui cum bobus laborat. C Prop am ſignifica tionem. Cō munis vſus loquēdi nō eſt proprie fi gnificatio. facit ad no ī. l. librorū. ī pͥn. de le. iij. adde bart. ⁊ doc. ī rub. jͣ. de no. ope. nun. ⁊ idē ſi ſtatutū dice ret ꝙ intelli gant̉ ad lit­teram nullo addito vel extriſecus ī­tellecto. ita do. anto. in prin. decre­tali.