Seite
orae creio opꝰ nō eſt. Si qs igno. rem. Quintus. Si maior factus alienationem. IMpera. dio. ⁊ maxi. aa. ſtra. Rediū ruſticū vel ſuburbanuꝫ a minore. xxv. annis alienari: ſi ne decreto preſidis: niſi parētis vo luntas vel teſtatoris: ex cuiꝰ bonis ad minorē peruenit ſuꝑ alienando eo aliquid mandaſſe deprehenda turª: nulla ratione poteſt. IMꝑa. conſtan. ad Populum. T ſine interpoſitiōeᵇ decreti tu tores vel curatores quaruncū qꝫ perſonarū veſtes detritas ⁊ ſu peruacua animalia vendere ꝑmit timus. Si ꝗs ignorās rē minoris eſſe: ſine decreto comparauerit. lxxiij. IMperator Gor. a. felici. Iea que in iura tutoris he­reditarioᶜ vl̓ honorario titu lo ſucceſſit: poſſeſſionem tuā vendiderit: ſi vt pupillarē diſtraxit: emptor qui ſciensq a tutoris here­de mercatus eſt: cū officiū morte fi niaturᵉ: alienā rem cōparando de tꝑis interuallo nullā potuit acꝗre re defenſionē. Si ꝟo vt ſuā di­ſtraxit: ignoranſqꝫ rem alienā em̄ ptor cōparauit: nec ſtatim ꝑ tradi­tionē poſſeſſionis dn̄s effectus eſtᶠ: ſed tātūmodo aduerſus te ſtatuti tꝑisᵍ: cū te legitime etatis eſſe non diffitearis: pōt vti preſcriptione. IDem. a. Criſpine. I cōtra ampliſſimi ordinis de cretū poſſeſſiones tue diſtra­cte ſūt: ꝯueni eaꝝ poſſeſſoreꝫ: vt ſi ita probauerisʰ geſtū: ⁊ poſſeſſio re trahatur: ⁊ fructus vniuerſiⁱ reuo­centur: ſi non bona fideᵏ emptorē fuiſſe qui emit conſtiterit. IMꝑa. dio. ⁊ ma. aa. agathe. Oſſeſſiones tue ruſtice vel ſub me ſut ana. ⁊ ſi hoc caſu ceſſat reſtitutio: vt. sͣ. de his qui ve. eta. e. didſonte hoc caſu ſaltem coram iudice inquiri cāꝫ vēdē Ilꝫ decretū nō interponat̉: vt. sͣ. de his qui ve. eta. l. ij. Redum Alienatio facta ex patris voluntate vel teſtatoris valet ſine decreto. hoc dicit Saly. Appbrudumt it ſimento vl̓ codicillis veꝭ niſi parens vel ille uandū aliquo mō fue n obligatus: vt. ff. e. l. i§ i. ⁊. l. magis.§. ſi pu villus. Sed quid ſi ma dauit generaliter vt in nſaciunt de rebus ſuis vendendis: vel tutori bus vel curatoribus vl cōmiſſarijs nunꝗd po­tuerit mittere manū ad quā reꝫ velint. qd̓ puto ex hac. l. ⁊. ff. e. l. i.§. i. ⁊ ſacit. sͣ. de his ꝗ ve. eta ipe. l. ij. ⁊. iij. ⁊ sͣ. e. l. i. VTſine. Ueſtes U detrite ⁊ aīalia ſi peruacua pn̄t aliēari ſi ne decreto. h. d. ſaly­b Interpoſitiōe. per mittimus: vt. ⁊ sͣ. de ad mi. tuto. l. lex.§. fi. ⁊. ff. de mino. l. ⁊ ſi ſine.§. queſitum. no Si qui reꝫ minoris eſſe ſine de iparaueti crete Iea que. Em Aptor bōefidei p̄­ſcribit non ma Vefidei. h. d. primo in vē dente vt alienam. ſecur do vt propriaꝫ. ſecūda ibi. ſi v̓o. ſaly. c Hereditario.i. ciui. li iure. Qui ſciens. rem pu pilli ⁊ non tenere vēdi­tionē. ⁊ ſic duo obſtant preſcriptōi. ſcꝫ mala fi­des. ⁊ ꝙ pupillaris eſt res. idē ſi ſciat eē pupi li ⁊ credat licere emere ab hēde tutoris. ſed tū­īpedit iuris error: vt. ff de vſuca. l. nūquā.§. lō ge. ⁊ pro empt. l. ij.§. ſi qs a pupillo. e Finiatur. vt. ⁊ sͣ. de neg. geſt. l. curatoris. inchoata tamen debet perficere: vt. ff. de here. tu. l. i. Effectus eſt. cū a nō dn̄o habeat: vt. ff. de acqui. re. do. l. traditio. I Statuti tꝑis. x. vel. xx. an. qd̓ demū eo facto maiore currit vt h̓ ⁊ ꝗbus nō ob. lon. tē. preſ. l. nō ē incognitū. ⁊. jͣ. e. l. fi. ⁊ eſt ratio. qꝛ cuꝫ nō pōt alienari ergo nec vſucapi: vt. ff. de ver. ſig. l. alienationis. tI contra. Rem alienatam ſine decreto vendicat minor cum fructibus niſi emptor fuerit bonefidei. h. d. ſaly. b Probaueris. qd̓ eſt eoipſo ꝙ ꝯtrariū nō ꝓbat̉. ſic. sͣ. ti. ij. ſi predi uin. ſic ergo ꝓbat aduerſarius ſolēnitatem vt ⁊ al̓s ꝗ ſolēnitatē dicit pbet. vt. ff. de publi. l. quicūqꝫ.§. fi. ſed ar. contra inſti. de fideiuſ.§. fi Uniuerſi. extent vel non: vt̄ ⁊ sͣ. ti. ij. l. ſi predium. l Si non bonafide. ⁊ in iure errantem. vt. ff. de peti. he̓. l. ſed ⁊ ſi le­de. j. ſcire. Sed op. nō poteſt vſucapi. ergo nec fructus poſſeſſiōis lu nari. vt. ſt. de vſucap. l. vbi lex. ſed rn̄. ibi propter rei vitium. hic ꝑꝑ de ſtlum ſolēnitatis vel propter etatem que nō nocet ad fructus: vt. ff. de acqui. re. do. l. bonefidei. Oſſeſſiones Minus legitime alienata vendicantur etiam a ᶻſecundo emptore niſi ſit munitus preſcriptione. h. d. ſaly. Emptore. etiam bonefidei. ſ Spacium. x. vel. xx. annoꝝ. Cnterceſſerit. poſt minorem etatem: vt. sͣ. e. l. i. ſed dicit lex hodie nalendei poſſeſſorem alienantem ⁊c̄. vt. jͣ. de preſ. lō. tempus auc̄. ma tdidei. Sed opponitur nōne etiam olim prohibebatur alienari: vt. ff. et ſeb. e. l.i. ergo etiam vſucapi: vt. ff. de verbo. ſigni. l. alienationis. urbane: ſine cognitiōe cāe ⁊ inter­poſitiōe decreti cōtra ſenatuſcon­ſultū alienate: nec a ſecūdo empto re recte tenētur: niſi ſtatuti tꝑis ſpa ciumᵐ interceſſeritⁿ. ¶Dem. a. alexandro. Uoniā aduerſus emptoreꝫº: ad quem ex perſona eius: cui ꝯtra ſenatuſcōſultū donata res ēᵖ iuſto titulo īterueniēte: ea res de qͣ lis eſt trāſitū fecit: reꝗrere oporte­bit an p̄ſente priore dn̄o ⁊ maiore effectoq ſine cōtrouerſia bonafide decēnio: vel abſente. xx. annis ꝗ q̄ ſtiōeꝫ patit̉: poſſeſſor fuiſſe mōſtret̉. Ꝙ ſi apud grauitatē tuā mani feſte cōſtiterit: ſine vlla conctatiōe habita longi temporis preſcriptio ne petitorem oportebit excludi. Si maior factꝰ alienationē ſin­decreto factā ratā habuerit. lxxiiij UDem. aa. Licinie. Um proponas curatorē pa ſtris tui ſine interpoſito pre­ſidis decreto prediū ruſticū heredi creditoriſ ſeu tutori eiuſˢ de ſtinaſſeᵗ venundare: eamqꝫ vendi tionem deceptū patrē tuū ratā ha buiſſeᵘ: ſi minoreˣ precio diſtractuꝫ eſt p̄diuꝫ: ⁊ incōſulto errore lapſuꝫ patrē tuuꝫ ꝑperam venditiōi con ſenſum dediſſe cōſtiterit: nō ab re erit ſuꝑfluūʸ precij in cōpēſationē deduci. Qd̓ preſidis ꝓuiſione fie­ri cōuenit: cuius ſolertie cōgruū eſt ſiⁱ diuerſa pars bonam fidem non complectatur: in arbitrio eiusª po­nere an velit poſſeſſionem cū fru­ctibus reſtituere: ita vt fenebrisᵇ pe cunia cum competentibus vſuris reſtituaturᶜ. I Dem. aa. alexandro. ergo bonafides non prodeſt: vt. ff. de vſucap. l. vbi lex. Reſpon. interiꝫ duꝫ minor eſt ſicut prohibetur alienatio ⁊ vſucapio eſt prohibita. ſed poſt mino rem etatē vtraqꝫ valent vt hic. vel ibi prohibetur quia furtiua. hic propter defectum ſolēnitatis: vt dixi. sͣ. eo. l. i. Uoniam. Is qui emit ab eo cui minor donauit ſine decreto: p̄ſer­bit contra euꝫ a die quo faci eſt maior ſpacio. x. annoꝝ ec preſente: vel viginti eo abſen te. b. d. ſaly. o Aduerſus emptoreꝫ. ſci licet agitur. p Donata res eſt. vt sͣ. ti. ij. l. non ſolum. q Effecto. quare hoc? cum ⁊ cōtra minores olim huiuſ­modi p̄ſcriptiōes currebant lꝫ hodie ſit ſecus: vt sͣ. ex ꝗ ca. in integruꝫ reſti. l. fi. Reſ­pon. īmo nō currebāt ī hmōi caſibus cum nec alienari po terant: vt. ff. de verbo. ſignifi. alienationis. ⁊ arg. ff. de fun do. l. ſi fundum. ſic ⁊ ī quibuſ dā alijs erat que ipſo iure nō currebant oliꝫ vt diximus sͣ. in quibus cau. in integ. reſti. l. fi. Vel dic eē hoc additum. a cōpoſitoribus. Ul̓ tertio iō dicit maiore effecto vt nec re ſtitutio det̉. hodie cōſtat ipſo iure prius nō currere: vt. d. l. sͣ. in qui. ca. in īteg. reſti. l. fi. ⁊ facit. sͣ. e. l. i. in fi. ⁊. jͣ. qui. nō ob. lon. tem. preſ. l. non eſt in cognitum. Sed videtur etiā poſtea non poſſe vſucapi: cū initium ſit inſpiciendū in vſu capione: vt. ff. de vſucap. l. ſe­quitur.§. de illo in fi.§. Quo hic inſpecto nō ꝓcedit vſuca pio. Sed dic vitiū rei eē ⁊ ꝑ­ſone. Primū īpedit. ⁊ demū eo finito currit vſucapio nul lo ad pͥncipiū poſt habito reſ pectu: vt. ff. de vſuc. l. vbi lex. §. īterdū. ⁊. l. n̄ ſolū.§. qd̓ vul go. Sꝫ ꝑſone vitiū lꝫ ⁊ eo fi­nito currat tn̄ ex bōafide ⁊ ti tl̓o an̄ vitiū habito ꝓcedit vt hic. ⁊ sͣ. eo. l. i. ī fi. ⁊ fa. jͣ. ti. i. l. ſi ſin̄. Sꝫ ꝯͣ in. l. fi. jͣ. ti. i. vbi ꝗn̄qꝫ ānos dic̄ ſuffice̓. ſꝫ ibi ſoluēs. Si maior factus aueSu perioriti. vēdidit tutor vl̓ cu rator rem mīoris vt ſuā: hic vt mīoris. Quo caſu ſiue ip̄e minor ſiue tutor vl̓ cura. ſiue ambo vendāt. ⁊ maior faci ratā habeat expreſſe qd̓ ſine decreto factū erat tenet. idē ſi tacite: puta tacen do ꝑ ꝗnqꝫ annos in alijs contractibus. ſed in dona. decennium: niſi ſit dōa tio ꝓpter nup. vbi quinqꝫ an. ſufficiunt: vt. jͣ. eo. l. fi. Um̄ propona. Licꝫ minor factus maior ratā habeat alienatio­Inem predij infra dimidiam iuſti precij vēditi: pōt nihilominus ip̄m vēdicare niſi ſibi iuſtū p̄ciū ſuppleat̉ vl̓ ī d̓bito cōpenſet̉. h. d. Saly Crelitoris. ſcilicet tui. s Eius.ſ. creditoris. t Deſtinaſſe. ⁊ vendidit vel deſtinauit de iure qd̓ nō potuit. u Ratā habuiſſe. expreſſe cū eſſet maior factus: ⁊ ſic iam non pōt reuoca­ri: lꝫ ſine decreto facta. x Si minore. ꝙͣ ſit dimidia iuſti precij vt patet ſtatim. ꝓ tali ergo hic talis ratihabitio habetur: ac ſi in maiori etate vēderetur. ſed tūc daret̉ electio em ptori an redderet rem vel iuſtum preciū ſuppleret: vt. sͣ. de rei ven. l. ij. ⁊. l. ſ. volūtate. ⁊ nūc erit idem vt hic ſubijcit. Alij dicunt fuiſſe hic deceptionē ī eo ꝙ dolo emptoris fuit inductus.ſ. ad habēdū ratū cū putaret precio iuſto fa ctam fuiſſe venditionem: quod non placet. y Suꝑfluū. iuſtū preciū erat. x. cōuētū puta. iiij. que ſoluta ſunt. Sex ergo q̄ remanēt cōpenſantur cū eo qd̓ hic quondam minor ſuo creditori debuit. z Si.i. quāuis. nō habuerit bonāfidē. vl̓ ponit̉ ꝯditiōaliter ideſt ſi n̄ vul­adimplere quod debet ſoluēdo.ſ. vel cōpenſando. a In arbitrio eius.ſ. aduerſe partis. hoc eſt heredis creditoris. b Fenebris. que vt creditori ei debeatur. c Reſtituatur. ſupple an quod deeſt iuſto precio ſupplere ſoluēdo vl̓ cō­