Seite
Liber. Iſine decreto preſidis p̄dia tua a tutore tuo alienata ſūtª: nec ſpāli ꝯfirmatiōeʰ. vel ſi bona fide poſſeſſorᶜ fuiſſet: ſtatuti tꝑis ex curſu: id quod perperā eſt actū nō fuerat ſtabilitū: preſes ꝓuincie poſ ſeſſionem in ius tuum retrahet. Mꝑa. iuſti. a. mēne. pre. preto. I quādo ſine decretoq mino­rumᵉ: vel adhuc ſub curatori bus ꝯſtitutoꝝ: vel per veniā etatis eoꝝ curaꝫ excedentiū res alienant̉ vel ſupponunt̉: ⁊ ad perfectaꝫ eta tem ijdem minores prouecti lōgo ſilētio querelā hmōi tradiderintᶠ vt inutilis alienatio vel ſuppoſitio diuturno ſilētio roboret̉: certū tem pus ad talē confirmationē prefini tuꝫ eſſe cenſemus. Ideoqꝫ pre cipimus ſi ꝑ quinqꝫ continuos an nos poſt impletam minorem eta tem ideſt xxv. annos annumeran dos: nihil conqueſtus eſtᵍ ſuper ta li alienatione vel ſuppoſitione is qui eam fecit: vel heres eius: mini me poſſit retractari occaſione pre­termiſſionis decreti: ſed ſic tenere quaſi ab initioʰ legitimo decreto fuiſſet alienata res vel ſuppoſita. Cum autem donationes a mi­noribus nec cum decreto celebra ri poſſint: ſi minor poſt veniaꝫ eta tis rem immobilem donationis ti tulo in alium: exceptaᵏ propter nu penſando. Sed contra. jͣ. de preſcrip. xxx. an. l. i. ī fi. Solu. ibi dolo hic re ip̄a interuenit deceptio. ac. I ſine decreto. Predium minoris minus legitime alienatum re­uocatur niſi preſcriptio vel ratihabitio poſt maiorem etatem interue­nerit. hoc dicit Saly. a Alienata ſunt. tāꝙͣ ſua. ⁊ ſic facit h̓ lex cū ti. ſuperiori: vt. sͣ. ti. i. l. i. ⁊ fi. b Confirmatiōe. ſic. jͣ. ſi ali. res pi. data ſit. l. antepe. c Poſſeſſor fuiſſet. putās dn̄m fuiſſe vendentem vl̓ ha buiſſe ius diſtrahēdi: vt. ff. de verbo. ſig. l. bonefidei. Iquādo Si immobi lia ſunt alienata ſin̄ de creto titulo oneroſo ab ipſo minore vel ab eius admīſtra tore: eo ſciēte ⁊ patiente: ⁊ fa ctus maior taceat ꝑ ꝗnquen­um īducitur quedā tacita ra tihabitio cōtra quā vēire nō poteſt. Sinautē ſunt aliēata titulo lucratiuo requiritur ta citurnitas longi tēporis. Ad reuocationē autē admittitur etiaꝫ heres qui ſi ⁊ ipſe ſit mi nor: tempuſ quod ſupererat defuncto ex d̓cēnio vel quin quennio nō currit ſed demū facto maiore. h. d. Saly. d Sine decreto. ſi v̓o inter ueniſſet decretū daret̉ reſtitu tio vſqꝫ ad quadrienniū poſt legitimā etatē: vt. sͣ. de predi. mino. l. ſi quidem. ⁊ sͣ. de te­po. in integ. reſti. l. fi. e Mimorum. hic ſubdiui­dit vel adhuc ⁊c̄. ⁊ ſic in duo bus caſibus tm̄ loquitur qn̄ ſ. minor habet curatorē. Iteꝫ quando non habet qꝛ veniā etatis impetrauit ⁊ res eiuꝰē alienata vel obligata. qd̓ qui daꝫ dicūt. Sed certe idē ſi cu ratorem nō habet nec īpetra uit veniā. Vel dic ī quatuor caſibus loquitur.ſ. quādo mi nor auctore tu. vel cū. vendit. Itē ecōtra qn̄ tutor preſente ⁊ volēte minore. Itē qn̄ al̓s eſt minor ſine tu. vel cura. nec tn̄ impetrauit veniā. Idē ⁊ qn̄ īpe trauit veniā. ⁊ hoc quaſi conſonat cum predictis. Qd̓ aūt dixi habe̓ locū cū tutor vendidit volēte ⁊ p̄ſente pupillo. intellige ẜꝫ aꝫ. ſi pupillus ītelligit ꝗd agat̉ al̓s ꝑinde habet̉ ac ſi nō eſſet pn̄s. ⁊ ſic hꝫ locūti. ſuperior ꝗ de preſ. x. vel. xx. an. dixit. Sed pla. dixit hūc ti. locū habere ꝗ de. v. an. dicit cū noīe pu pilli fecit tutor venditionē. Sed opponit̉ predictis. ſi mīori p̄ſcribit̉. v. an. ma iori v̓o. x. melioris conditōis eſt maior ꝙͣ minor. Rn̄. hoc verū in maiore qn̄ ſine eius volūtate vendit̉. al̓s etiā ſtatim nō poſſet ꝯtrauēire. Preterea ma ior venit ꝯtra litē ꝯteſtando: h̓ minor quocūqꝫ modo voluntatē ꝯtrariā de clarādo. Itē adhuc oppo. qꝛ videt̉ h̓ malefidei emptor ſe tueri. v. an. ſꝫ. sͣ. ti. i. l. i. ⁊. l. fi. q̄ ſunt ꝯtra boefidei tuet̉ ſe. x. vel. xx. an. ⁊ ſic deterioris ꝯditiōis eſt bōefidei ꝙͣ malefidei. Sꝫ rn̄. h̓ quoquomō d̓clarādo volūtatē cōtrariaꝫ vēit minor ꝯtra ma. fidei poſſeſſorē. vel ibi nomine ſuo vendidit tutor: h̓ nomīe minoris facta eſt venditio. Porro vbi vendidit vel obligauit minor habēs tu. vel cū. ſine eo nō valet: vt. sͣ. de in integ. reſti. mi. l. ſi curatorē. ⁊ ſic non hꝫ locū lex iſta: qꝛ cū nō ſubſit verus ti. nō hꝫ locū vſucapio ⁊ ſic nec iſtud quin quēniū. Itē dixerūt quidam eam nō habere locū cū quis minor non habēs tu. vel cū. ⁊ nō īpetrata venia vēdidit: qd̓ nō placet. H. Si aūt tu. vel cu. vē didit rē minoris vt ſuā ignorāte minore: ſi quidē emptor fuit bōefidei hꝫ lo cū preſ. x. vel. xx. an. q̄ īcipit currere poſt legitimā etatē cōpletā. Si āt ſciebat emptor rem eſſeminoris ⁊ ſic nō poſſe diſtrahi ſine decreto. vel credidit poſ ſe diſtrahi ſine decreto: ⁊ ſic errabat in iure: hꝫ locū preſ. xxx. anno. q̄ incipit currere poſtꝙͣ habuerit. xiiij. an. vt. sͣ. ti. i. l. i. ⁊. l. fi. ⁊. jͣ. de preſ. xxx. vl̓. xl. āno. l. ſicut. Sed pla. hoc caſu etiam poſt legitimaꝫ etatē incipere dicebat p̄ſ. xxx. an. ⁊ pro eo. jͣ. de bo. ma. auc̄. niſi. ⁊. jͣ. de an. ex. l. i.§. fi. f Tradiderint. vt tacendo. ſi autē expreſſe ſtatim poſſet eam confirmare: vt. sͣ. eo. l. i. ⁊. ij. ⁊ sͣ. ſi minor fac. l. i. ⁊. ij. g Conqueſtus eſt. neqꝫ in iudicio neqꝫ extra. Sed quid ſi extra ꝯqueſtus eſt narrādo querelā emptori? ⁊ videt̉ ꝙ ſufficiat ar. ff. de ar. l. nō diſtingue­mus.§. cū quidam ẜm azo. ſed. H. contra.ſ. vt coram iudice fiat ar. sͣ. de nō nu. pecu. auc̄. hanc. ſed ibi tenuit contractus hic non. h Quaſi ab initio. ⁊ ita emptor incipit dominus eſſe. ⁊ ſic plus oꝑat̉ hec preſcriptio ꝙͣ alia preſcrip. xxx. annorū. ptias donatione tranſcripſerit: nō aliter hoc firmitatem habebit niſi poſt. xxv. annos īpletos: inter pre ſentes quidem decēniuꝫ: inter ab­ſentes vicenniū dōatore aquieſcē te effluxerit. Vt tamen in heredis perſona illud tātummodo tēpus accederetᵐ: quod poſt eiuſdem he redisⁿ minoris etatem ſilentio trāſ actum ſit. De mgr̄atibꝰ ꝯueniēdis. lxxv. TMpera. anto. a. mutiano. I magiſtratusº a tutoribꝰ ſeu curatoribus quos tibi dederīt ſeu noīauerīt ſti­pulati ſunt ſe eo noīe īdēnesᵖ futu ros: ⁊ ſi ꝗd p̄ſtitiſſent recepturos: adeo ꝙ in eā rē fideiuſſores acce­perunt: extraq rē ſaluā fore ſatiſda­tionē: actioʳ quā aduerſus tutores tuos ſeu curatores īſtituiſti alienā obligationē nō reſoluit. Sꝫ ad­uerſus magiſtratus ꝗ curatorē de derūt actio vtiliᵗ ita demū cōpetit: ſi vniuerſis bonisᵘ excuſſis reuoca tiſqꝫ que eūˣ in fraudē alienaſſe cō ſtiterit: īdēnitati tue inſoliduꝫ ſatiſ­fieri nō potuit. Quāʸ ſi exercueris mandatis tibi ab eisª actiōibus: ad uerſus fideiuſſoresᵇ quos accepe­runt ꝯſiſtere potes: lꝫ vtileꝫ actio­nem ſine ceſſione habeas. IMꝑa. alexan. a paterno. N heredes magiſtratus: cu­i Celebrari poſſint. niſi preceptoribus: vt. ff. de admi. tu. l. cū̄ ppa­i. vel alimenta neceſſarijs: vt. ff. de tu. ⁊ ratio. di. l. i.§. ſed nonnuloa. niſi in dona. ꝓpter nup. vt ſubijcit. Itē excipiunt quidā ſponſalinus largitatē: vt. sͣ. ſi aduer. do. l. i. ſed ibi in rebus mobilibus faga ſut pa ſi in īmobilibus nō valet: vt. sͣ. de pre. mino. l. predia. k Excepta ꝓpt̓ nup dōatōe. que tenet abin tio: vt ar. ff. de iure do. l ticia. ⁊ ſic eſt cōtra. p̄ o pre. mi. l. p̄dia. ſol. hͦ co rigit. Uel dic ꝙ nō va let vt ibi: ſed quinqꝫ ar nis confirmat̉ vt cetere alienatōes ꝑ. l. iſtam ẜ­Io. Uel h̓ de do. ꝓpt­nup. ibi de ſpōſalitia. j. de ſimplici. ⁊ de hoc di xi. sͣ. de admi. tuto. l. lex que. circa principium l In heredis perſo­na. eius qui dōauit vel vēdidit vt referatur ad vtrunqꝫ. m Accederet. ad cō­plendam preſcriptionē: vt. ff. de mino. interduꝫ in fine. n Heredis. ſi c lege vi ſit ſenſus ꝙ ſi heres ma ioris eſt minor id ex ꝗn quennio vel decenns qd̓ ſuꝑerit defuncto cu rit heredi. demū cū eru maior ⁊ ſic tranſitiue. heredis ꝗ minor ē. ⁊ ſi eſt contra. M. ⁊. Pu eo qd̓ noͣ. sͣ. de in ite. ni. l. ea que.§. fi. at ipſi ſicle gunt vt ſit h̓ ſenſus ꝙ ſtatī heredi minori cur rit tēpus qd̓ de ꝗnqui nio ſuꝑerat. ⁊ dicūt poſt eius etatem.ſ. defuno quod non placet. De magiſtratib ꝯueniendis. Hi in ſul ſidiū ꝯueniunt̉: vt inſti de ſatiſ. tu.§. pe. Imagiſtratus. Minores in ſubſidiū habent regreſuꝫ ꝯmn magiſtratū qui eis tutores vel curatores dederūt: ⁊ ꝯtra fide iuſſores quos illi de īdēnitate receperūt. h. d. Prīo ſoluit vna queſtionē vſqꝫ ibi. ſꝫ aduerſus. Ibi ſoluit aliā vſqꝫ ibi: quā ſi exercu ris. Ibi nouū dubium remouet in fauorē magiſtratuū vſqꝫ ad fi. ſali. o Si magiſtratus. dic ꝙ magiſtratus qui tutorē dedit exegit a tiuio ribus fideiuſſo: es rē pu. ſal. fo. Itē ⁊ alios de ſua propria īdēnitate­pupillus agat contra tutores nō tollitur actio contra magiſtratum.i. tenetur inſolidum: ⁊ poterit cedere actiones contra fideiuſſores quot accepit ⁊ ſine ceſſione habet vtilem. p Indēnes futuros. an tutores hoc tenebant̉ promittere? rn̄. iia ſit ⁊ quando vnus alij cōmittit geſtionem: vt inſti. de ſatiſda. tu.§. l. ⁊. ij q Extra rem. i. preter eam. r Actio. tutele vel neg. ge. s Alienam. qua tenetur magiſtratus. ac. t Utilis. tutele: vt. ff. eo. l. fi. vel in factum. u Bonis excuſſis. tutoꝝ oīum ſi oēs geſſerūt. ⁊ nō eſt diuiſa tuidi vel eſt ſꝫ a ſe: vt. ff. e. duo. Si aūt aliꝗs geſſit: ⁊ alter nō: priꝰ magutra ꝯuenit̉ ꝙͣ ille ꝗ nō geſſit: niſi īputet̉ tutori nō gerenti ꝙ cōtutore nō ſe mouit vt ſuſpectum vel tardius remouit: vel accuſando prodidit iu­eius: vt. ff. de tu. ⁊ ra. diſ. l. i.§. vſqꝫ adeo. ⁊. ff. de admi. tu. lucius.§. x x Eum. tutorem vel curatorem. ⁊ ſubaudi ⁊ excuſſis ēt fidciuſſos bus: vt. jͣ. eo. l. aduerſus. y Quam.ſ. vtilem contra magiſtratum. z Exercueris. non tamen exegiſti qꝛ fruſtra diceret mandatis. a Ab eis. magiſtratibus. b Fideiuſſores. dic u his qui fuerunt accepti pro repu. ſal. fo. cōtra quos etiam ſine ceſſio hꝫ vtilē vt h̓: ⁊. ff. e. l. i.§. exigere. ⁊ interim non tenetur magiſtratus. ſ jͣ. eo. l. aduerſus. Ir. dixit idem de alijs a magiſtratu acceptis pro ſū indēnitate. quod non placet: qꝛ ⁊ eas non habet niſi demū cū dalū fuerit paſſus. Preterea nō accepit eos noīe minoris vnde quo vu daret̉ minori quod hic dicit. ⁊ facit. jͣ. de ꝯuen. fi. de. l. iij. ⁊. jͣ. quo qd ē con. l. ij. ⁊. ff. de admi. tu. l. lucius.§. ſempronius. N heredes. Ex lata culpa magiſtratus tenetur eius bere