Seite
Liber. ti ſui morteꝫ ab eoᵇ fundi donatio nem collatā habuiſſe ratāᶜ aſſeue­ras: manumiſſoris factū infirma­re ſucceſſores eiꝰq minime poſſūt. De obſeꝗisᶜ pr̄ono p̄ſtādis. vj. XMpera. alexan. a. zotico. OOntra patronum tuum famoſamᵍ actionem inſti. fuere non potes. Xdem. a. Teontogono. Iberte que voluntateʰ pr̄oni: autⁱ iure nupte ſunt: non cogā tur officiū patronis ſuis preſtareᵏ Tdem. a. Xanto. Tiā qui pactione data a dn̄is ſuis manumittunt̉: mero iure oe obſequium patronis debentˡ. Xdem. a. Uictorino. I manumſſoriᵐ tuo viꝫⁿ ⁊ au­daciā obieciſti ei qui te benefi cio ſuo ex ſerutute liberādo vt ad uerſarium te haberetº fecit: preſes prouincie quatenꝰ cohercere eiuſ­modi temerariam licentiam debe at extimabitᵖ. Nam ſi qua tibi pe. cunia debebaturq: ſiue de rebꝰ ad­uerſus patronū diſceptatio fuerat: nō ꝓtinusᶠ ad litigandū currere de bueras. Maxime auteꝫ ſi hoc face re auderesˢ: ſine atrocitate verbo rum equitateꝫ petitionis tue cōmē dare iudici potuiſtiᵗ omni honore patrono debito reſeruato. IMperator Gor. a. Sulpicie. Tiā liberis damnatoꝝ cōſue tū obſequiuꝫᵘ libertos pr̄nos p̄ſtare debere in dubiū nō venit. ꝓͣ inde ſi nō agnoſcunt reuerentie de bite munus: nō immerito vident̉ cre. l. hac in factū. Alij dicūt ecōtra in pͥmis duabus. ⁊ ꝓ eis. ff. de vſur. l. vi deamus.§. in fauiana. ſed ibi nō eſt per quas: īmo per quā. Iteꝫ in vltimis duabus dico aliter.ſ. ꝙ ſit vna in factuꝫ: ⁊ pauliana quaſi a paulo inducta cōpetit ad incorporalia: ⁊ ſic cōis: vt. d. l. hac in factum. a Liberti. ꝗd ſi an̄? rn̄. idē. ar. jͣ. de fideicō. l. quotiēs. ⁊ sͣ. ti. i. l. ſi ꝗs. ar. ꝯtra ff. quoꝝ le. l. i.§. qd̓ ait. ⁊. ff. d̓ acqui. her. qui ſuꝑſtitis. ⁊ de bo. li. paulus.§. patroni. ſed certe expreſſa ē lex. ff. eo. l. nō videt̉. que dicit eſſe in idem. b Ab eo.ſ. liberto. c Ratā. hoc ſi nō bene me­retibus donauit. al̓s nō ē ne ceſſe habe̓ ratū: vt. ff. e. l. vni us. Sꝫ nūꝗd hic ti. hꝫ locū fi lio eiuācipato alienāte ī frau dē pr̄is: rn̄. nō: vt. ff. ſi quis a pa. l. nō vſqꝫ. ſꝫ ar. ꝯtra īſti. ꝗ bꝰ mo. ſol. ius pa. po.§. p̄ter­ea. Sꝫ filio arrogato cui de­bet̉ qͣrta dat̉ vtil̓: vt. ff. e. l. fi. d Eius.ſ. patroni. e De obſequijs. Dixit sͣ. de iure pa. circa pecuniariuꝫ cōmodū: nūc gr̄a honoris ⁊ reuerentie. Et nota ꝙ ſemꝑ ſancta debet videri perſona patroni liberto: vr. ff. de obſe quijs. l. antepe. Ontra patronū tuū. ēt noīe aliēo ẜꝫ quoſ dā: vt. sͣ. ſi tu. nō geſ. l. i. ſed cōtra eſt qꝛ ibi in accu ſatiōe loꝗtur.ſ. ſuſpecti tuto ris: ⁊ ſic aliud erit in actiōe: ⁊ aliud in accuſatiōe: vt. ff. d̓ in ius vo. l. q̄ſituꝫ. niſi in cā vbi ēt nec alieno noīe agexe pōt: vt. ff. de iureiu. l. nō ſolum.§. ꝙͣꝙͣ. ibi. ſi aūt cum liberto. g Famoſaꝫ. vt furti. ſꝫ nec etiā turpem: vt cōdi. furti. vt ff. e. honori. ⁊. l. parēs. ⁊. l. lꝫ ⁊ de dolo. l. nō dꝫ. niſi in cāu ff. de in ius vo. l. ſꝫ ⁊ ſi.§. p̄tor ⁊ que ſunt ibi in fi. l. factā. hic repete. Item nec honeſtam niſi cuꝫ venia: vt. sͣ. de in ius vo. l. venia. ⁊ cum honeſtate verborum: vt. jͣ. e. l. iiij. Iberte. Liberta pa­Htr̄oni voluntate nupta vl̓ de iure nō tenet̉ ei obſeꝗa p̄ſtare. h. d. cū. l. ſe. ſaly. h Voluntate. aliter ſibi nō preiudicat pr̄onus: vt. ff. de ope. liber. ſicut. i Aut. pro ⁊: vt ⁊. ff. de ver. ſig. l. ſepe. ⁊. ff. de oꝑe. li. ſicut. vel poteſt legi di ſiunctiue: vt ponas caſum qn̄ compulit eam iurare nō nubere: vt. ff. de iure patro. l. qui contra legem. k Preſtare. adhuc tn̄ debēt ei reuerentiā: vt. ff. de iniurꝭ. nō ſoluꝫ.§. ꝙͣqͣ ⁊ sͣ. de oꝑ. li. ꝙ ex liberta. ī fi. que eſt contra. adeo vt poſſit in ſeruitutē reuo care: ⁊ ſic deſinit matrimoniū: vt in auc̄. de nup.§. ſi v̓o decretum. col. iiij. ēt ſi ſibi eſt nupta. vt. ff. de ritu nup. l. in eo. in fi. l. dico ergo officium.i. oꝑas. ſic enim dicitur ⁊. ff. de ope. lib. l. i. Tiam. debēt. vt. sͣ. de bo. li. l. i. ⁊ arg. sͣ. de ope. li. qui nummis. hec eniꝫ pactio dominū nō aſtringit: vt. jͣ. de li. ca. cū affirmes. ⁊. l. poſt certi. ⁊ ſi non manumittit: ideo nō repetit̉ qd̓ de peculio dedit ſeruus: vt sͣ. d̓ cō. ca. da. l. ſi liber. ⁊ facit. sͣ. de tranſac. l. interpoſitas. I manumiſſori. Libertus nō dꝫ contra patronum vim vl̓ audaciaꝫ exercere: ſed ſine atrocitate verborū equitateꝫ ſue petiōis exponere iuſ dicenti. h. d. bal. al̓s pro motu iudicis erit puniendus. ſaly. m Manumiſſori.i. patrono: loquit̉ enim liberto. n Uim ⁊ audaciam. ſcilicet ꝙ violentus erat: vel ecōtra ꝙ tu faceres eū verberari. o Te haberet. conſecutiue nō cauſatiue: vt. sͣ. de iudi. ꝓperandū.§. ſi qui dem. ⁊ inſti. de ac.§. tripli. vel dic haberet.i. habere poſſet. p Extimabit. qd̓ qualiter fiat plene dicēs. jͣ. ti. i. l. ij. q Debebatur.ſ. a patrono. r Non ꝓtinus. vt ⁊. jͣ. ad. l. corne. de ſal. ⁊ ſi ad te. nā p̄cedere debet admo­nitio: vt. jͣ. de pig. l. debitores. ⁊ in decre. xij. q. ij. c. indigne. ⁊. ij. q. i. ſi peccaue rit. xlv. diſt. ſꝫ illd̓. ⁊ in auc̄. vt li. ma. ⁊ a.§. his illud. colla. viij. ⁊ ar. sͣ. de epiſ ⁊ cle. ſi quis curialis. ſ Auderes. cum venia vel ſine venia. ipſi aduerſus ſe ꝓuocare ſeuerita­temˣ. Idem. a. Corne. Ibertos ſiue libertaſ ⁊ maxīe ꝗbus īpoſite opere non ſunt: cōſuetum potius obſequiūʸ qͣꝫ ſe­uile miniſterium manumiſſoribus exhibere debere. neqꝫ vīcula per­petiʳ: non eſt opinionis incerte. IMperator. diocletia. ⁊ maxi. aa. metrodoro. Eqꝫ libertis nouerceª: inferē de iniurie priuignis eius libe­ra facultas eſſe debet. Pater­nos etiam libertos ſicut dicis iniu rioſos tibi fuiſſe ferendum nō eſtᵇ. Preſes igit̉ ꝓuincie vindictaꝫ tibi perſonarum conditioni ꝯgru­entemᶜ impartiri non dubitabit. Idem. a. Nerine. Eqꝫ patrone tue obſequijs re fragari te fas eſtª. De libertis ⁊ eoꝝ liberisˣ. vij. IMperator Anto. a. Dāno. On eſt ignotum ꝙ ea que ex cauſa fideicōmiſſi ma­numiſit: vt ingratuꝫ liber tum accuſareᶠ non poteſt. Cū id iu dicium extra ordinemᵍ prebeatur ei qui voluntate ſeruo ſuo liberta­tem gratuitamʰ preſtitit: nō qui de bitam reſtituit. IMper ator Conſtan. ad maxi. prefecto pretorio. I manumiſſus īgratus circa pr̄onū ſuūⁱ extiterit: ⁊ quadaꝫ lactantia vel cōtumacia ceruicē ad uerſus eum erexerit: autᵏ leuis of­ſenſe ꝯͣxerit culpam: a pr̄ono rur­ſus ſub īperio ditiōeqꝫ ſua mittat̉. t Potuiſti. lꝫ hoc quilibet debet facere: ſed maxime liberij. viba sͣ. de poſtu. l. quiſquis. Tiā liberis. Patrono damnato tenet̉ libertus preſtate rcuoa tiam liberis eius. h. d. ſaly. u Obſequium. qd̓ ꝯſiſtit in alendo ⁊ aſſurgēdo ⁊ ſimilibus. vrar mus. sͣ. de ope. li. lipo ti. Itē videtur cōtna tr de interdi. ⁊ rdleliuſꝭ ſolue vt diximus. ā pe bo. li. l. i. x Seueritateꝫ. quod plene dic vt. jͣ. ti. i. lij. Ibertos Liberiꝰ tenet̉ ad obſegi non ad operas nō im­poſitas. nec pōt per pa tronuꝫ inuinculari. b. d. An auteꝫ pater poſ ſit in vinculis ponerefi lium. vide. jͣ. de pa. po. l. congruentius. Salr. y Obſequium. faci sͣ. de ope. lib. l. qui ma­numittuntur. z Perpeti.i. pati. qꝫ libertis. Priuignis ⁊ fi­lijs patroni debetur re uerentia. al̓s punitur li bertus. h. d. bal. a Nōuerce.i. liberti. nouerce nō debent eſſe iniurioſi priuignis pa trone ſue. ac. b Non eſt. vt. ff de iu. pa. l. iura. ⁊. jͣ. tii. il liberti non modo. ⁊ n tellige iniuriam etiam ſi ceſſauerit p̄ſtare ob­ſequium. c Congruentem. qd dicēs. jͣ. ti. i. l. ij. d­Eqꝫ patrōe. ſas eſt. nec liberoruꝫ eius: cum ⁊ operas eis debeas: ⁊ ab inteſtato ſuccedant: vt. ff. d̓ ope. lib. l. vt iuris in fi. ⁊ de iu. pa. ſatis conſtai. e De libertis ⁊ cori liberis. Cui debeat pͥ­ſtari obſequium dictū eſt. sͣ. titulo proxi. nunc econtra qui puniantur ⁊ qualiter propter non preſtitum. On eſt ignotum. Qui ex neceſſitate manumittit ius reuo­candi in ſeruitutem nō hꝫ. h. d. bal. Accuſare. vt reuocet in ſeruitutem: ſꝫ petere vt caſtiget. vi s. de ope. li. l. mater. ⁊. ff. de iure pa. l. i. g Extra ordinem.i. officio iudicis: vt ar. ff. de penis. hodie. ⁊ de ho­dicēs. jͣ. e. l. pe. h Gratuitā. maxīe: nā idē ⁊ ſi pecuniā accepit a ẜuo: vt. sͣ. ti. i. l. ena. I manumiſſus. Pro leui iniuria in faciendo cōmiſſa liben in̄ ſeruitutem reuocat̉ qd̓ nō nocet filijs an̄ natis ſed poſtea nald turis. nec poterit ſine licentia pͥncipis vlterius ad libertatē ꝓduciqꝫ ꝭ ſnīam eſt priuatus. h. d. bal. i Patronū ſuū. ꝗd ſi pl̓res erāt pr̄oni: ⁊ vnꝰ vult reuocare: alter ni cui nō fuit ingratus? videt̉ oīium ꝯſenſus neceſſarius: vt. ff. ꝗ ⁊ a qͦ ma. li. nō fi. l. ſi ꝗs hac.§. quotiēs. ſed puto cōtra. qd̓ enī ibi dicit expo nit̉ a Pla. oīum ꝯſenſus.ſ. offenſoꝝ. alioꝗn̄ cōtra: cū ꝗſqꝫ ſit īſoliduꝫ patronus vt. ff. de ritu nup. illud. ⁊. l. filio. k Aut leuis. īmo nō videt̉ reuocari ꝓpter leuē oſtenſam: vt. jͣ. deſi cau. l. ſolo. que eſt cōtra. So. ibi nō faciēdo fuit offenſa: hic in ſaciedē Et noͣ hic ꝓ leui culpa maximā penā īponi. ſic. sͣ. de hereti. ⁊ ma. l.biūi vetite. in fi. ⁊. jͣ. de pͥmicerio. l. i. li. xij. ſꝫ legata nō reuocant̉ ex leui cui legatarij: vt. ff. de adimēdis le. l. iij. in fi. hodie tn̄ dicūt ꝗdam ꝙ ꝓ ſe offenſa nō retrahat̉ in ſeruitutē: ſꝫ ex certis cauſis expreſſis in auit. i li. decetero.§. illud. colla. vi. ſed nos dicimus cōtra. argu. eiuſdeꝫ al vbi dicit ⁊ debituꝫ honorē ⁊c. ⁊ dictū.§. illud. intellige qn̄ remuūi ua patronatus. nā ⁊ adhuc reuocat: vt. sͣ. de bo. li. l. fi.§. reuerentia. l Sub imperio. contra. sͣ. titulo proxi. l. ſi manumiſſori. vbi dicu ꝙ preſes prouincie ipſum cohercebit. Dicās ꝙ in arbitio pattomū