dignacione cōmotū: tabulas Dei digito ſcriptas cōfregiſſe.& cōſideret diuū Hieronymū ſuoꝝ detractoꝝ: qͦs ſępe canes no­minat maledictis rn̄dere coactū: tāto nōnunqͣꝫ ſtomacho mo­ueri ut& ſi nunqͣꝫ iuſticię& ꝟitatis: aliqn̄ tn̄ modeſtię& graui tatis videat̉ oblitus. Et ꝗs aduerſus hos iniqͦs iudices vocē tollat: aſſidue cōtra mei ſimiles inepte: ꝓterue: ꝓcaci­ter: petulāter obloquūtur? Aiūt nos leuibus ſtudiis oblecta ri: nec carmīa decere religioſum viꝝ. hæc condēnaciōis noſtri cauſa ē. cōtra hos duce ꝟitate paramus expedicionē. hi ꝓculdu bio ſi errorē ſuū cognoſcerēt: ſi ſaperēt& ītelligerēt in eternum ſilenciū obmuteſcerēt. Et ſi quociēs peccāt atramēto linirētur: ut quorundā ludoꝝ lex poſtulat. Andromada& Memnone ni griores eſſent. Vellē Hieronymū legiſſent& ſcirēt an mulierē alienigenā bello captā poſtqͣꝫ decaluata eſt ī matrimoniū duce­re liceat. Quid ſit ægyptū vaſis aureis& argēteis oīqꝫ pręcioſa ſuppellectile ſpoliari ab Hebreis. Quid myſtice ſignificet tem plū Dei& arcā legis auro barbarico decorari? ꝗd ē Salomō i. dei ſapiēcia tēpli materiā& ornamentū om̄e ex libano Phœni cia& gētiliū inſulis aduexit? quid ē Reginā Sabeoꝝ erāt Et nici arabię populi tātā odoramētoꝝ copiā Hieroſolymā ad pa cificū Regē attuliſſe? quid ē tres Magos auro thure& myrr­ha Chriſtū ī cunabul̓ adoraſſe:& barbara ꝑegrinaqꝫ līgua Ma riā ſalutaſſe? cur putas Ioſeph& Moſem oēm ęgypcioꝝ ſapiē ciā didiciſſe? Certe hęc& his ſil̓ia ſignificat̉ om̄e qd̓ in terris boni erat ſiue reꝝ ſiue ſermonis Chriſto deberi. qd̓ ip̄e poſtea exp̄ſſit dicēs exaltatus fuero oīa trahā ad me ipſum. ergo de nūero oīm eſt eloquēcia nec Poeſis. ꝗs angeloꝝ vobis o cri tici reuelauit ab illa generalitate duo hęc excludi? Quid ē ꝗd in pſalmo legit̉. Myrrha& gutta a veſtimētis tuis a domibus eburneis ex ꝗbus delectauerūt te filię regū in honore tuo. Aſti tit Regina a dextris tuis ī veſtitu deamrato circūamicta varieta te. hęc& ſi ad ꝟtutes& mores referri videātur nihil tn̄ ꝓhibet & ad eloquii ſermoniſqꝫ varietatē extēdere. teſte Iob lex dei & ſermo ml̓tiplex ē: nec unā habet īterp̄tacionē auctore Pau lo unuſquiſqꝫ ī ſenſu ſuo abūdet. Vellē ne tociēs bonos īceſſe­rēt antiquiſſimos& ſanctiſſimos Hebreoꝝ viros ſcirēt le­giſſe ſed& factitaſſe ꝟſus& poemata Poetaſqꝫ fuiſſe. ſedlio noīe carmē appellabāt: cantica pſalmos hymnos magis vocabāt qͣꝫ poemata: ut illud Te decet hymnus deus ī ſyon.& illud. Pſalmū dicite nomini eius:& iteꝝ ſumite pſalmū& date tympanū pſalteriū iucundum cum cithara.& iteꝝ in pſalmis