ut imitemur fertiliores. Quod&ſi mīme facere poſſim: ſta­tui tn̄(ut& ꝓmiſimus) cōmentaciones quas in Baptiſtę Man tuani Poetę Illuſtris in uitam clariſſimæ virginis Catharine poema ſcriptum: cōfecimus: tuo nomini dedicare. in ꝗbus&ſi nequaqͣꝫ Poete pręſtanciā elucubramus(nam quis Poetę dig­na dicere poſſit?) mōſtrauimus tamē quo pacto melius in lu­cem hominūqꝫ conſpectū ꝓdire valeat. Accipito igitur id mu­nus ab eo: cuius tibi animus corpus facultateſqꝫ omnes dedi­ obligatęqꝫ ſunt. nullo alio genere beneficus eſſe poſſum quā eo quod Plato ſūmi īgenij philoſophus in diſciplinis libe ralibus imbuendis illuſtradiſqꝫ collocauit. Velimeniuero ſi­quid laude dignū geſſimus tuo id auſpicio aſcribi: ſin dedecus meruimus& obprobria: om̄e id mihi imputet̉: dum vel tu me παραφάστυν diligas īqꝫ familiariū tuoꝝ grege colloces.& ne illotis(ut aiunt) re aggrederemur manibus: libuit præfari argumentū in ſecundā Parthenicen quo facilius& Poetę mens hiſtorięqꝫ obſcuritas detegeretur. Vale pientiſſimę Pontifex ex Colmar. xx. Ianuarij. Anno ſalutis Milleſimo quadringen teſimo Nonageſimo quarto. Clariſſimo viro Dn̄o Bernardo Bem­bo Patricio Veneto Iurecōſulto/ Fr̄ Baptiſta Mātuāus Carmelita S. D. Beatiſſimę Virginis& Martyris Catharinę vitam nuper Romę:dum tu apud Innocenciū Ponti. maximū pro re. p. tua­ſplendidū oratoris munus obires: heroyco carmine cōplexus ſum. Opuſculū ut mihi videtur pium magis qͣꝫ elegās:& īma­turum pocius quā pręmaturum. Nam mea in te charitas tuis in me beneficijs excitata: dum tuo deſiderio nimis ardenter ſa­tisfacere cupit/ prętermiſſadiuturnę ſimę diligencia& labore corrigendi: pręcipitauit ędicionem. Sed age placeat celeritate ſi non placet ęloquio. Quadraginta enim& amplius diebus opus abſolutū eſt dum propter ęſtiuū iuſticium/ negocijs īter­miſſis: curamus ocia canicularia ſalubriter cum aliqua ſtudio­rum fruge tranſigere. Tibi igitur vir pręſtantiſſime liberiſqꝫ tuis: libellus iſte dicatus eſt ante tibi debitus quam conditus: muneris tenuitatē poterunt excuſare meus ingens animus& curta ſuppellex: animi tui modeſtia ac ſumma liberalitas quæ ab amico paupere xenia pręcioſa non expectat.& de hoc hacte nus. Miror profecto nec parum miror: de hac tali ac tanta Vir