Seite
Clariſſimo Patri domino Georgio de Gē mingen Spiren̄. Eccleſię Præpoſito Se­baſtianus Murrho Colmarien̄. S. D. Quamquā ſummus Peripateticorū antiſtes Ariſtoteles duo­bus vitæ generibus propoſitis: quoꝝ alterū in negocio& la­bore: reliquū vero in ocio atqꝫ umbra cōteri ſoleat: præcipuū id quod in agēdo reiqꝫ. p. bene cōſulendo verſatur: fœlici ho­mini bonoqꝫ viro adiudicauerit: prudencius tamen Plato hu­mano generi conſultaſſe videtur: qui& ocium quo nobis con ſulimus:& negocium quo& patrię& amicis tum domeſticis ī rebus: tum externis opem ferimus: amplectē In expetendū/ qꝫ exiſtimat. Verūtamen cum ego nequaquā neum me iu­dicem: neqꝫ vadem inter hos præſtantiſſimos Fi. oſophos po nere poſſim: meam tamen abineunte ætate totis animi viri­bus corporiſqꝫ ſenſibus opinionem iudiciumqꝫ fuiſſe profite­or: neqꝫ honeſtati quenquā laboribus& curis obeſſe: neqꝫ uti­litati inhoneſto negocio(eciam: ut uulgi utamur dicterio: au­rei ſi promittantur montes) conſulere debere. Nam qui hone­ſtatem utilitati cōmodiſqꝫ præferunt:&ſi labores& erumnas ſubeant immortalem tamen gloriam conſequntur. Qui ve­ro decore neglecto ſuæ rei conſulunt: ſumma turpitudine cum infinitis erumnis& labores ſuos damnant& inglorij maximo cum dedecore vitam miſeram inopemqꝫ agentes ſeneſcunt oc­cidunt pereuntqꝫ. Cum itaqꝫ nec maiorum imagines nec ſtē­mata quæ nulla ſunt: neqꝫ diuicias(quarum liberalem uſum probatiſſimum: cuſtodiam vero ſceleratiſſimā iudicio) in me dium afferre poſſim: ſpero tamen a te viro optimo in umbra & ocio me obſeruancia ac fide conſecuturum: quæ alij vix hi­ſce rebus quas ęnarrauimus conſequi potuerunt. Præcipue cū inter reliquas tuas virtutes audierim(quod maximi facio) te non ſolum bonarum arcium ſtudioſis plurimum fauere: ſed eciam deſiderare:& amore& beneuolencia perquāfamiliariter eis vinciri: id munere quo me dignatus es iam dudum decla­raſti. Rurſus iucundiſſimis litteris tuis quibus me ad Baptiſtā Mantuanum interprętandum hortatus es: eo lubencius(quā uis temere) aſſenſi quo tuo iudicio acutiſſimo: quicquid dice­rem facile vel probatum vel reiectum iri poſſe plane ſciebam: Abunde mihi ſatiſfactum erit: dum vel tibi placuero: vel alijs melius ſcribendi anſam pręſtitero. Fœci igitur quātum valui: neruoſqꝫ ingenij(qui tam&ſi nihili ſint) noſtra tamen quan­