fuiſſe teſtimonijs diſcant fuiſſe quoſdā magnę& ſanctitatis& ſciencię viros in eccleſia qui Virgilium Poetam gentilem pro phetaſſe velint cum dixit Iam noua ꝓgenies cœlo demittitur alto Iam redit& virgo: redeunt ſaturnia regna. Reſipiſcant igi­tur& ſint tardi ad loquendum: prompciores ad audiendum: meminerint in magni Patriſfamilias domo unius generis non unius uſus tantum vaſa: in uno hominis corpore unū tantum membrum ſed plurima eſſe: his nanqꝫ diuerſorum ge­nerum inſtrumentis:& ſi non tu tamen opus habet Chriſtus: ad cuius obſequium ſuadente in ſecunda Epiſtola ad corinthi­os Apoſtolo corpus animumqꝫ& omīa corporis animiqꝫ bo­na quæ in nobis ſunt& quotquot futura ſunt conuertere ipſo fauente proponimus. Finis. Franciſci Cereti Parmenſis Iuris Pontifi­cij ſcholaris ſtudioſiſſimi in inuidum lectorem Baptiſtæ Mantuani Carmen Inuide quid tantum iuuat excandeſcere lector: Et Rhodijs linguax ponere ſacra focis? Therſitæ ſimilis ſine ſenſu& mente loquenti: Cur iacis in Vatem verba canina pium? Et merito ſceleris tanti dabis improbe pœnas: Aedere ſcis grauius qͣꝫ maledicta pati. Liuide ſi neſcis: Superum Regina Poetam Hunc fouet:& Cōſto nata parente Dea: In quarum laudes quantum certauerit arte Pindarica fulgens teſtificatur opus. Nulla erat(infandum facinus) reuerencia cœlo. Squalidus inculto numine Chriſtus erat: Hic pius ad ſedes hominem reuocauit Olympi Reſtituens noſtro myſtica ſacra Deo. Protulit in lucem veterum monumenta parentum: Quicquid& a Chriſto lex noua noſtra capit. Ergo tuos tandem mores depone ferinos: Et memori Vatis pectore nomen habe. Detur& Euripidis verſum tranſ ferre ſepulchro: Qui fuit Aemathio conditus ante ſolo. Nulla ætate tua o Vates monumenta peribunt Fatidice Mantus Virgilijqꝫ nepos.