![]()
Proſa prima tu ſis. ſꝫ īterdū aīo tuo requiē dato ⁊ requies illa plena ſit ſapīa. Nota de hoc ꝙ dicit modeſta taciturnitate. duplex eſt taciturnitas quedam moderata. alia ſuꝑflua. Moderata taciturnitas eſt qn̄ tacet̉ qn̄ tacendum eſt. de qua loquit̉ Sen̄. i. ꝓuerbioꝝ dicens. Tene ſemꝑ vocis ⁊ ſi lentij temperamentū. tn̄ in hoc libentius incumbe vt libentius audus qͣꝫ loqueris Qui em̄ neſcit tacere neſcit loqui. ſuꝑflua taciturnitas ē qn̄ tacetur dū loquendū eſt. de qua dicit poeta. Nam nimiū acuiſſe nocet. ¶ Nota ꝙ boe tius in ſtatu miſerie nō erat magna nimus. qꝛ habuit animū ꝑuerſuꝫ for tuna. Magnanimus em̄ eſt qͥ contra difformes īſultus fortune vnan. mi mentis conſtantia militat ẜm Albertū ſuꝑ.i. libro ethicoꝝ. ⁊ Seneca in epl̓a ad lucillū dicit. Primū argumentū ꝯpoſite mentis exiſtimo poſſe ꝯſiſtere et ſecū morari. ¶ Nota ph̓ia dicit fortunā eſſe mutatā circa boetiū ſicut ip̄e fingit. hoc dic̄ ꝓ tanto. qꝛ ẜm rei veritatē fortu na nō erat circa ip̄m mutata ſic̄ ph̓ia infra probabit. Intelligo multiformes. Hic ph̓ia ponit quendā effectū fortune dicēs. ego ītelligo.i. cognoſco multiformes fucos. deceptōes illiꝰ ꝓdigij.i. fortūe ⁊ eouſqꝫ.i. tamdiu.ſ. ip̄a fortuna exercet blandiſſimā familiaritatē cū his qͦs nitit̉.i. laborat eludere.i. deciꝑe dū. i. donec ꝯfundat.i. ꝓtrahat. ītollerabili dolore eos qͦs fortūa inſꝑata.i. ſine ſpe reliquerit.i. dimiſerit. cuiꝰ.ſ. fortūe ſi tu boeti reminiſcare.i. recorderis. naturā mores ac ꝓ etiā meritū.i. dignitatē. nec etiā ꝯgnoſceres te boetiū in ea fortuna habuiſſe aliqͥd pulcrū nec amiſiſſe. ⁊ ꝑ ꝯſequēs de amiſſione eius nihil eſt dolendū. ¶ Nota ꝙ ꝓdigiū eſt miraculū p̄ter ſolitū curſum na ture ꝓueniēs. ⁊ d̓r ꝓdigiū qͣſi porro ꝓducēs hoīes in admiratōnem. vl̓ ẜm Hugui. eſt monſtrū ad vaſtandū paratū dictū a ꝓdigo gis. qd̓ eſt vaſto ſtas. Fortūa aūt dici p̄t ꝓdigiū. pͥmo qꝛ ducit hoīes in admira tōem eo ꝙ bonis mala ⁊ malis bonit tribuit. vel d̓r ꝓdigiū ſcd̓o mō. qꝛ vaſtat animū hoīs. Proſpera eī fortūa vaſtat animū hoīs ꝑ nimiam ſolicitudinē. aduerſa ꝑ nimiā deſolatōem. ¶ Nota fucꝰ in vna ẜcatōne d̓r color ſuppoſitꝰ naturali colori. ⁊ ponit̉ ꝓ deceptōe qꝛ tal̓ color decpit viſū cū fac̄ mulierē deformē apparere pulcrā. ¶ Nota ꝙ fortuna ſua familiaritate decipit hoīem ⁊ ꝯfundit. qꝛ d̓t ſen. in li. de ꝯſolatione fili Intelligo multiformes illius ꝓdigij fucos. ⁊ eouſqꝫ cū his quos eludere nitit̉ blandiſſimā familiaritatē exercet. Dum intollerabili dolore ꝯfūdat eos quos inſperata reliq̄rit Cuius ſi naturā mores ac meritū reminiſcare. nec habuiſſe te ī ea pul crū aliquid. nec amiſiſſe cognoſces 