![]()
Liber quartus ⁊ argēti. exceptis paucꝭ viris honoradis ph̓is qͥ cōtēnūt ſenſus deſideria ⁊ ſequuntur deſideria intellectꝰ. ⁊ ꝓpe finē eiuſdē tractatꝰ d̓t. Ph̓us maxīe delectatur in prīo principio in cōtēplatōe ſue bonitatis ⁊ hec ſola ē recta delectatio. hec em̄ ē vita ph̓oꝝ ſine qͣ nēo viuit vita recta. Et ſubdit Philoſophū aūt voco oēm hoīem venientē ordīe nature tēdēs in alta ⁊ finiēvitā acqͥrit vltimū fi nē ⁊ optimū vite hune qͥ ēs gl̓ioſus bn̄pictꝰ in ſecula ſeculoꝝ. Explicit liber tertiIncipit liber quarEc cū ph̓is digni. Hic cipit qͣrt de cōſolatione ph̓ie cuiꝰ hec ē ꝓſa prima in qͦ libro ph̓ia aſſignat cās qͣre mala cō cedātur in regno d̓i cū oīm reꝝ rector b nus exiſtat.ſ. deꝰ ⁊ bat bonos ſꝑ eē potētes ⁊ malos impotētes. ⁊ ſic̄ vitia nun qͣꝫ ſunt ſine pena. ita ꝟtutes nunqͣꝫ ſine p̄mio. Probat etiā ꝙ oīs fortūa taꝫ ꝓſpera qͣꝫ aduerſa bonis ē ad ꝑfectū. malis aūt ad interitū. Etiā ꝓbat ꝙ oīa q̄ fiūt a deo re cte fiūt ⁊ alia plura ſic̄ ꝑtēbit. Et diuiditur ille liber ī. xiiij. ꝑtes. qꝛ ſeptꝰ ſunt ꝓſe ⁊ ſeptē metra huiꝰ qͣrti de quibꝰ patebit in ꝓceſſu. Primo gͦ oſtē dit Boetiꝰ quō intētōeꝫ ph̓ie adhuc ꝑantꝭ plura dicere interrupit ꝓpondo cās ſui dolorꝭ. Secūdo ph̓ia ꝓmittit ſibi ꝑfectā curā. Tertio dati dū curādi ip̄m. ſecūda ibi. Tū illa ⁊ eſſet. tertia ibi. Et qm̄. Et qͣrto ꝓquitur intentionē ip̄m curādo in ſeq̄nti ꝓſa. ibi. Tū ego. Primo on̄dit ꝙ modo interrupit intētionē ph̓ie volentꝭ pl̓a loqͥ. Secūdo ꝓbat cās ſui de loris. ſecūda ibi. Sed ea ip̄a ē. Prīo dicit. Cū ph̓ia ceciniſſet.i. decātaſhec.ſ. p̄dicta ẜuata leuiter. i delectabil̓r. ⁊ ſuauiter.i. dulcit̉. ſeruata digutate.i. reuerētia. vultꝰ. ſ ſui ⁊ gͣnitate oris.i. ſermonis ſupple ſui. Tū i. p. hoc. ego.ſ. Boetiꝰ. nōdū.i. nō adhuc. oblitꝰ.i. īmemor. penitꝰ.i. oīno. inſi ti meroris.i. intrinſeci doloris. Ego boetiꝰ abrupi.i. interripi. mētionen id ē ꝓpoſitū ph̓ie parātis.i. intēdētis dicere adhuc aliqͥd. Et inqͣꝫ.i. dixi O preuia.i. p̄ambula. veri lumis.i. ꝑfecte cognitōis.ſ. illa q̄ tua orō in Incipit liber quartꝰ. Proſa prīa Ec cū philoſophia dignitate vultꝰ ⁊ oris grauitate ẜuata leuiter ſuauiterqꝫ ceciniſſet. Tū ego nōdū penitꝰ inſiti meroris oblitꝰ in tentiōem dicere adhuc aliqͥd paran tis abrupi. Et o inqͣꝫ veri p̄uia lumi nis q̄ vſqꝫ adhuc tua fudit oratio. tū ſui ſpeculatōe diuina. tū tuis rōibꝰ inuicta patuerūt. Eaqꝫ mihi. ⁊ ſi ob iniurie dolorem nuper oblita: non tamen ante ac prorſus ignorata di 