![]()
In vno intellectu vnaqꝫ eſſentia. Vt ergo cognoſcas que concilio placuerunt hec tue reuerentie ſcripta tranſmiſimꝰ. orantes ut gratia xp̄i iſta cuſtodiēs pacifice et legittime regas ſub te conſtitutas ecc̄ias Vnc enī eciū eunomius ſuis libris exaltat et hoīeꝫ dei xliij vocat ml̓tisqꝫ fauoribus honorat. Sed tūc et abdicantibꝰ eū int̓fuit et ab eis ep̄alē ordinatōeꝫ ip̄e ſuſcepit. Eudoxiꝰ igit̉ et achaciꝰ cū ſuis ꝯſenſum prebētes his q̄ in nicea thracie geſta ſūt ꝓ baſilio et eleuſio alios conſtituerūt ep̄os. de quibꝰ ſuꝑuacaneū loqui nō cenſed de eunonio ſolū habito ſermone narrabo. Igit̉ cū eleuſio viuo cizecenā ecc̄iaꝫ p̄cepiſſet eunomiꝰ. et populi ſalubritatē videret eudo xius atqꝫ imꝑatorē conſpiceret ſeuiētē ꝯtͣ eos qͥ creatū profitebantur vnigenitū dei filiū eū ꝯpulit ut celaret hunc ſenſū nec eū apiret inueſtigātibꝰ accuſatōibꝰ dicēs eunomio. Qm̄ oportuno tꝑe p̄dicabꝰ que mō cellamꝰ& ignorātes docebimꝰ et ꝯtradicētes aut flectimꝰ a̓ cogimꝰ a̓ punimꝰ. His promiſſionibꝰ ꝑſuaſus eunomiꝰ obumbratā proferebat impietatē. Sꝫ qͥ diuīs ſūt educati ẜmonibꝰ. vidētes dictoꝝ calliditatē moleſte qͥdē ferebāt aꝑte v̓ ꝯtͣdice̓ preſūptōis opꝰ et non ſapiētie iudicabāt. Circūponētes gͦ ſpeciem ſibimet he̓tice prauitatis et hoc ſe eē fingētes. acceſſerūt ad domū eiꝰ rogātes ut eis exponeret aꝑte dogmatis veritatē nec pateret̉ huc illucqꝫ eos diu̓ ferri doctrinis. Tūc ille accepta preſūptōe ſenſū quē celabat aperuit. Quibꝰ dicētibꝰ nis eē nefariū ut non oēs ſub eo ꝯſtituti v̓itate frue rent̉. His et hꝰ modi ſeductꝰ v̓b̓ ī ꝯuētu ecc̄ie ſuā blaſphemiā reuelauit. At illi zelo ſuos aīos accēdētes ad ꝯſtātinopolī ꝑrexerūt. Et primū quidē apud eudoxiū inſcripſerūt eunomiū. Quo eos nō ſuſcipiēte adeūtes pͥncipē peſtē illiꝰ cū gemitu pandiderūt. Dicebant enī potiꝰ iſtiꝰ dicta impia eē qͣꝫ arrij. Pro his imꝑator indignatꝰ p̄cepit eudoxio ut deduceret̉ eunomiꝰ et conuictꝰ ſacerdotio nudaret̉ Cūqꝫ freqn̄ter ab accuſatoribꝰ importunitatē paſſus eudoxiꝰ declinaret adierūt rurſus imꝑatorē Ingemiſcētes qꝛ nihil qd̓ p̄ceꝑat feciſ ſet eudoxiꝰ ſꝫ tantā deſpice̓t ciuitatē blaſphemijs eunomij ꝑeūtē Tūc conſtāciꝰ expulſurū ſe interminatꝰ ē eudoxiū niſi eunomiū iudican dū deduceret conuictū ī accuſatione puniret. Hoc metuens eudoxiꝰ ſcripſit eunomio ut de cizico fugeret ſibiqꝫ reputaret qui nequaqm̄ eius monitionibꝰ obediſſet. Verū eunonius metuens abſceſſit qͥdē 