nunquā morte ſaciati fratrū. ſue ſeuicie memoriam relinquere voluerunt. Nuper enī eccleſie catholice clericos degentes in antiochiacum fidelibus monachis volenteſqꝫ eoꝝ ſcelera denotare. aures imperatorias inflamantes in neceſaream ponti mittendos eſſe p̄parauerunt. Qui puto ꝓpter ferocitatem locorum etiam vita priuatiſunt. Tale itaqꝫ tempus illud tragedias exercuit. taciturnitate qͥdeꝫet obliuione dignas. ſꝫ litteris memorandas ad obiurgationem eoꝝqui contra vnigenitū linguas ſuas exacuerunt. Hi nanqꝫ coarmati rabie blaſphemie non ſolum dominum omniū iaculari nitūturſꝫ etiam contra eius famulos bellum ſine vllo federe ſuſceperunt.Explicit lib̓ ſeptimꝰ. Incipiūt capitl̓a libri octaui.Econuerſatione miraculis et reſponſiōibus vel ſcriptisDe diuerſorum monachorū. nec non epiſcopoꝝ. Ca..ij.Quia arriani conſtantinopolim ꝯprehendentes: orthodoxos multos in naui concremauerūt. Ca. iij.Quia valens paganis iudeis et hereticis tribuit licentiam ſuas feſtiuitates agendi. et orthodoxos vbiqꝫ ꝓhibuit et de flauiani eliodorumqꝫ virtutibus. Ca. iiij.De laudibꝰ afrate monachi et qua fiducia valenti reſpōderit. v.De iuliano monacho. Ca. vi.De apſema et alijs. Ca. vij.De malis que ſub ualente in alexādria ⁊ ꝑ egiptū geſta ſūt. viij.De didimo et ſcriptis eius. Ca. ix.De gregorio pontico eiuſqꝫ miraculis. Ca. x.Quia nouaciani feſtiuitatem paſce mutauerint et de ſciſmate int̓cornelium romanum epiſcopum& nouatum facto pro recipiendiserrantibus. Ca. xi.De damaſco et vrſicio qͥ rome ep̄i parit̓ ordinati ſūt. Ca. xij.De fine valentiniani maioris et auſpicijs valentiniani minoris iuſtinā matrē eiꝰ valentinianꝰ viua priori cōiuge duxit vxorē. xiijQuia demeſtius philoſophus valentem ab orthodoxorum nece tenuit. Capitulū xiiij.Quēadmodū gothi contulerūt ad valentē et quomō ad gothos peſtis arriana ꝑuenerit. Ca. xv.De reuerſiōe petri epiſcopi. Alexandriā et de eius morte et ſucceſſiōe
