magniloqui illius auditurus a quo veram philoſophiam eruditꝰ euocantibꝰ parentibꝰ remeauit ad patriam. Vbi primo quidem eſſet ad huc laicꝰ plurima ſigna fecit. languores curando. demones expellendo. paganoſqꝫ ſermonibus et operibꝰ ſibimet ſubiugando. Huiꝰ meminit et pamphilus martir. et euſebius. in libris quos de origene conſcripſit Fuit ergo gregorius antiquus iſte diſcipulus origenio.& alter nazangenꝰ fraterqꝫ baſilij. Fuitqꝫ alius gregoriꝰ alexandrinꝰ arrianꝰ. Capitl̓m ix. A tempeſtate nouaciani habitantes in phrigia feſtiuitatem paſce mutauerūt. Quomodo aūt geſtū ſit dicā. primo tamē referens. cuiꝰ rei gratia circa frigiā pafagonioꝝ gentes ſeueriꝰ eccle­ſiaſtica regula conſeruet̉. Nouatus preſbit̓ ſe ab ecc̄ie romane ꝯmu­nione ſuſpendit: qm̄ cornelius ep̄us fideles qui ſacrificauerāt tꝑe facte ꝑſecutionis a decio in cōmunione receꝑat. Pro hac itaqꝫ cauſa ſegregatꝰ. et ad epiſcopatū a conſortibꝰ epiſcopis euocatꝰ. ſcribebat eccleſijs ne eos qui demonijs immolauerant: ad ſacramenta ſuſce­perant: ſꝫ inuitarent quidem ad penitenciā. remiſſionē vero dei re linquerent poteſtati. cuiꝰ ſolius eſt peccata dimittere. Tales epl̓as ſuſcipientes in vna qͦꝫ ꝓuincia ſcd̓m ꝓprios ſenſus reſponſa redde bant. Cum ergo ille mandaret ut non oporteret ſacris intereſſe mi­ſterijs eos qui poſt baptiſma peccatū cōmiſiſſent qd̓ ducit ad mortē Quibuſdā quidem videbatur amara nimis et dura huiuſmodi re­gula. alij vero veluti iuſtam rectāqꝫ ſuſcipiebant. Inter mota q̄­ſtione venerunt littere cornelij romani preſulis remiſſionē peccā­tibus etiam poſt baptiſma ꝓmittebant. Sic ergo ambobus diuerſa ſcribentibus et ex diuinis eloquijs ſua ſenſa firmantibꝰ. ſinguli pro­uincialium diuerſas ſunt ſecuti ſentencias. ſonantes nāqꝫ ſanare ꝓmiſſa remiſſione etiā qui reliqͦ tempore deliquerunt. Vnde videt̉ qꝛ gētes phrigiū caſtiores quā alie magis eſſe noſcunt̉. Nouatꝰ itaqꝫ licet ꝓpter conuerſacōꝫ ſubtiliſſimā ſegregauerit ſemetip̄m tn̄ non mutauit paſce feſtiuitatē. Nam ſcd̓m partes heſperias. etiam iſte celebrabat. Agitur enim apud illos paſca poſt equinoctiū. olī et ex equo xp̄iani eſſe ceperūt. Sed iſte quidem poſtea ſub perſecutiōe valeriani principis martirio vitā finiuit. Hi vero qui ex eo nomē habuerūt. eiuſqꝫ fuere participes facto cōcilio paucoꝝ epiſcoporum