alia præpoſitiue aliis ſemiuocalibus in eadē ſyllaba: ut in ſequente n ut mneſteus amnis. S. quoqꝫ ſequētem ut ſmyrna ſmaragdus: nam uitium faciunt qui z ante m ſcribunt. Nunquam enim duplex in ca­pite ſyllaba poſita poteſt cum alia iungi conſonante. Lucanus quoqꝫ hoc oſtendit in decimo. Terga ſedent crebro maculas diſtincta ſma­ragdo Nam ſi eſſet z antem ſubtrahi ī metro minime poſſet: nec ſta ret uerſus. S enim in metro ſæpe uim conſonantis amittit. In fine aūt ſyllabæ omnes liquide ſolent ante ſ poni ut plus hiems mons ars. Si­militer ante x excepta m ut falx lanx arx: In mutis præponuntur b& g ſequēte d ut βδεληρόσ bdellium genus lapidis abdir. abdomē: mig donides. C uero& p præponuntur mutis ſequentet ut actus lectus: aptus diphthongus. Semiuocalis nulla præpoītur mutis niſi s ſequē te b ut aſbeſtus aſbutus c uel q ut ſcutū ſquallor. p. ut ſpes ſpera t ſta tus ſtennius. Ante aliā autem nullam mutarum Mutæ uero ſemiuo calibus præponuntur liquidis abſque in omnes pene omnibus bl ut blandus ut clarus di abodlas nomen barbarum gl. gladius glabrio cl teptolemus atlas pl planus fl flauus bn abnuo. ſed b magis ſupe­rioribus eſt ſyllabæ cnidus dn cidnus ariadne gn gneus tn ætna p therapne ſipinus. br bremius umbræ cr creber de drāces gr gratus fr frater pr patrum tr tractus. Ante m autem inueniūtur c d g t ut pyrac mon: alcmene: dragma: dmois: admetus agmen tmolus: iſthmos: Tres autem conſonantes non aliter poſſunt iungi in principio ſylla­: niſi ſit prima ſ uel c uel ſecunda quidem poſt s c uel t uel p. Poſt c autē aut p prīcipales ſecūda t. tertia l uel r ſed in ſolis illis que ab s ī cipiunt ut aſclepiodotus. ſcriba: ſtlopus. ſplendidus ſpretus. In græ­cis etiam φ ſecunda ponitur: quam nos per ph plerunque ſcribimus συραγίσ uictrix. ſceptrum. Nam poſt pt uel ct ſimul iunctas l non ī uenitur: ut oſtendimus ipſa ſoni natura prohibente. In fine uero dic­tionis contra inuenimus primam liquidam ſequentem mutā: poſtre­mam ſ ut urbs ſtirps. Sin autem in duas deſinit conſonantes dictio neceſſe eſt priorem liquidam eſſe:& ſequentem ſ uel x ut ſupra oſten dimus: uel c uel t antecedente n ut hinc dicunt amant hunc: uel loco ψ græce bs uel ps ſcribere pro ratione genitiui: ut arabs: arabis pelops pelopis: cælebs cælibis: princeps principis. Quibuſdam tamen ut ſu­pra docuimus aliter uidetur ψ græca niſi pro ps ſcribenda: quam quam enim ratio genitiui ſupradictam exigat ſcripturam: tamē cog­nationem ſoni ad hoc procliuiorem eſſe aiunt. Hoc tamen ſciendum