Liber XVI britanico ſita. diſtans a britannia maiori uo freto interpoſito ſeꝑata. cuiuſ gleba ad fru menta eſt optima. multas habēs ſiluas et ne mora/ feras multas/ pecora et iumenta. fon­tes et amnes inſulam irrigantes/ quo ad tem periem eſt ſaluberrima et in fontibꝰ vberrima dicitur eſſe. hec ab anglicis hodie inhabitat̉. Felādia eſt regio vltima in eropa a ſeptētrione vltra noruegiā ſita glacie in eiꝰ finibꝰ ꝯdēnata ꝓtēdi tor autem ſuꝑ littus occeani maris verſus ſeptentrionem. vbi mare pre nimio fri gore congelatur. ab oriente habens ſitiam ſu periorem/ auſtro norbiam. ab occedente oc­coanum hibernicum/ ab aquilone mare cōge latum. et eſt dicta īfelandia quaſi terra glaciei eo ibi dicuntur eſſe montes niuei in glaciei duriciem congelati ibi criſtalli inueniūtur. In illa etiam regione ſunt albi vrſi maximi/ et fe rociſſimi qui vnguibus glaciem rumpunt et foramina multa faciūt. per que in mare ſe ſub mergunt. ſub glacie piſces capiētes. eos ex trahunt per foramina predicta. ad littus de ferentes. inde viuunt. terra eſt ſterilis quo ad fruges exceptis paucis locis in quoꝝ vallibꝰ vix creſcit auena gramina tantūmodo et arbo res in locis vbi habitant homines ꝑturit ꝓ­ducit. in illis ꝑtibꝰ feras gignit et iumēta nu ctrit. vn̄ de piſcibus et carnibꝰ et venatiōibꝰ maiori ꝑte pupulꝰ terre viuit. oues ibi fri gore viuere non poſſunt. ideo incole de fera­rum et vrſoꝝ pellibus quos venatu capiunt. contra frigus ſe muniunt. et corpora ſua te­gūt alia veſtimenta habere non poſſunt. niſi aliunde deferantur. gēs multum corpulenta. robuſta et valde alba. piſcationi dedita eti am venationi. Eugia ſiue zeugis eſt ꝓuintia vbi eſt maior lartago. minor affrica inter bizāniam numediam ſita: (vt d. Iſido. li. xv.) Hec mari ſi­clo eſt iuncta. vt d. idem. a meridie vſqꝫ ad regionem gotulorum porrecta. cuius ꝓxima ſunt frugifera. vlteriora vero beſtijs et ſerpen tibus plena. ibi onagri. fere ſilueſtres ibi mi ra monſtruoſa inueniuntur. vt d. idem. De lapidibus terre metallis atqꝫ eorum ꝓprietatibus. Liber Sedecimus. Eſcriptis ꝓprie ta tibus terre partiū eius in gn̄ali. reſtat adiuuāte dn̄o aliqͣ hic inferre de eius ornatu in ſpeciali. Eoꝝ autem que or nent terram quedā ſunt ſimpliciter ina nimata inſenſibilia. vt omnia metheorica. que in venis terre generantur. qualia ſunt la­pides. colores/ et metalla. et de illis primo ordinem ē agendum. Quedam vero vegeta bilia/ ut radices/ herbe/ et arbuſta. Quedam autem ſenſibilia. vt homines et iumenta. de quibus vltimo eſt tractandum. Primo igitur de his que generantur in terra et in venis eius per ordinem alphabeti hic dicendum eſt. Rena ab auditate eſt dicta que ſi manu preſſa fuerit. pre ſiccitate duricia ſtridorem facit. que ſi in fe ſte cādida aſperſa fuerit nihil ſor­dis poſt ſe relinqͥt. vt dicit Iſido. li. xvi. capi­tulo quarto. arena ſiquideꝫ in aquis marinis ab omni limoſitate lutea viſcoſitate abluit̉. vt d. Ariſto. in libro de ꝓprietatibus elemen torum. ideo ꝓpter vincentem in ea ſiccitatē coagulari in lapidem perfecte non permittit̉ terra enim pura(vt d. īdem libro methe. iiij. lapis non ſit quia cōtinuationem non facit. ſꝫ cōmunitionem. ideo ſiccitas vincens omnē humiditatem permittit eam totaliter in la pidem conſolidari. inde eſt arena terra com muni eſt ſubſtācialiter durior. ſed lapide mol lior in partes īnumerabiles diuiſibilior. vn de arena frigida ſicca/ minuta cōpreſſa/ gra­uiſſima eſt in pondere ꝙͣuis ſit minuta. ſteri­lis ex ſe ꝓpter caloris et humoris defectum et dominiū frigide ſiccitatis imbre ſuꝑueniente non diſſoluitur. ſed potius diluta aut conſum pta lutea in puritate magis cōprimūtur. et ꝑ­te parti fortius deberente amplius ſolidatur. vt dicit Hiero. ſuper Iere. c. v. qui poſui hare nam terminū mari ⁊c. habet etiam vniuerſa­liter naturam colatiuā. vnde aqua per harenā colata purior et dulcior inuenitur. vt d. Con­ſtan. Item virtutem habet metalloꝝ purgati­